Παρασκήνιο: Το δράμα του Ναδάλ

Στις φωτογραφίες αμέσως μετά τον τελικό ο Ράφα Ναδάλ εμφανίζεται ευτυχισμένος με το 14ο τρόπαιο του Ρολάν Γκαρός.

Όμως πίσω από τον θρίαμβο κρύβεται ένα δράμα. Το αποκάλυψε ο ίδιος, όταν κόπασαν οι πανηγυρισμοί για το τρόπαιο.

«Σε όλο το τουρνουά έπαιζα με ενέσεις. Το τραυματισμένο μου πόδι πονούσε. Χτυπούσαν στα νεύρα για να… κοιμηθεί ο πόνος. Συνεχίζω να ψάχνω λύση για το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί».

Ο Ναδάλ θα υποβληθεί σε νέες θεραπείες για να μπορέσει να πάρει μέρος στο Γουίμπλεντον:

«Παράλληλα, ήταν μεγάλο ρίσκο, διότι επειδή δεν αισθανόσουν τίποτα, θα μπορούσε να γυρίσει ο αστράγαλος ή να γίνει κάτι άλλο εκεί. Όλοι ξέρουν τι σημαίνει για μένα το Ρολάν Γκαρός, ήθελα να συνεχίσω την προσπάθεια. Δεν μπορώ να είμαι πιο χαρούμενος και δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά τον γιατρό μου για ό,τι έχει κάνει σε όλη μου την καριέρα. Δεν μπορώ, όμως, να συνεχίσω να αγωνίζομαι με το πόδι σε αναισθησία. Τώρα, λοιπόν, εξετάζουμε τις πιθανότητες. Ξέροντας ότι τα δύο νεύρα επηρεάζουν τόσο πολύ το πόδι και φέρνουν τόσο μεγάλη βελτίωση, μπορούμε να κάνουμε μια θεραπεία για να κάνει αυτή την αίσθηση μια μόνιμη συνθήκη. Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε την άλλη εβδομάδα. Θα προσπαθήσουμε να κάψουμε λίγο το νεύρο για να υπάρχει αυτή τη αίσθηση στο πόδι για μεγάλη περίοδο. «Θα είμαι στο Γουίμπλετον, αν το σώμα μου είναι έτοιμο. Είναι από τα τουρνουά που δεν θέλω να χάσω. Κανένας δεν θέλει να το χάσει. Το αγαπώ. Είχα μεγάλη επιτυχία εκεί, έζησα τρομερά συναισθήματα. Ένας παίκτης σαν εμένα είναι πάντα έτοιμος να παίξει. Δεν μπορώ, όμως, να απαντήσω ξεκάθαρα στην ερώτηση αν θα είμαι εκεί. Φυσικά και θέλω να το κερδίσω. Ας δούμε πώς θα πάει η θεραπεία».

Διευκρίνισε πάντως, ότι δεν πρόκειται να παίξει με ενέσεις. Θα περιοριστεί στη θεραπεία.

Όσο για το εάν συνεχίσει να αγωνίζεται σε τόσο υψηλό επίπεδο τόνισε: «Είναι πολύ απλό για μένα. Δεν είναι το να γίνω ο καλύτερος στην ιστορία. Δεν είναι για τα ρεκόρ. Είναι γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω. Μου αρέσει να παίζω τένις. Μου αρέσει ο ανταγωνισμός. Πετύχαμε τα όνειρά μας, εγώ, ο Ρότζερ, ο Νόβακ, πετύχαμε πράγματα που μάλλον δεν περιμέναμε. Δεν με οδηγεί ο ανταγωνισμός για τα περισσότερα σλαμς. Αυτό που με οδηγεί είναι το πάθος για το παιχνίδι, το να ζω στιγμές που θα μείνουν μέσα μου για πάντα, να παίζω μπροστά στο καλύτερο κοινό στον κόσμο, στα καλύτερα γήπεδα. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα ότι θα πετύχω όλα αυτά που πέτυχα. Ειλικρινά, ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου τόσο καλό. Θα προχωρήσω βήμα βήμα, προπόνηση με προπόνηση με ξεκάθαρο στόχο να βελτιώσω κάτι. Αυτή ήταν η νοοτροπία μου σε όλη την καριέρα μου».