Παρών στην σκανδαλολογία ψήφισε ο Τσίπρας
Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται το μεγάλο κόμμα της κεντροαριστεράς και βρίσκεται στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εν τούτοις εξακολουθεί να λειτουργεί με τη νοοτροπία ενός μικρού κόμματος. Συν τοις άλλοις ότι σε διάφορες ενέργειες του παρατηρεί ακόμη και ο πλέον αδαής ότι κινείται με χρονοκαθυστέρηση.
Ακόμη και η απόφαση του να ψηφίσει παρών στις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού σε μία περίοδο, όπου έχει αυξηθεί η τουρκική προκλητικότητα, πραγματικά έκανε όλους τους λελογισμένους πολίτες αν αναρωτηθούν τι έχει στο μυαλό του ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι κίνηση με κάποια στρατηγική, ή απλά ήταν μία κίνηση ενός άμυαλου σαραντάρη που ακόμη νομίζει ότι είναι ένας ανέμελος εικοσάρης; Ή ζήλεψε ότι κάτι ανάλογο έκανε πέρυσι η Φώφη Γεννηματά και την έκραξαν μέχρι και οι πέτρες;
Το δε φοβερό ήταν ότι στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας άσκησε κριτική στον κ. Μητσοτάκη για το ότι η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. δεν αποφάσισε σκληρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας και επί της ουσίας αναγνώρισε ότι ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν κρύβει τεράστιους κινδύνους για την Ελλάδα, αλλά και συνολικά για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή. Και μετά ψήφισε παρών. Πολλοί είναι αυτοί που θα ισχυριστούν ότι πλέον τον λόγο τον έχει ο ψυχίατρος και όχι ένας αναλυτής, ένας πολιτικός, ένας απλός πολίτης. Δηλαδή την τελευταία δεκαετία ο κ. Τσίπρας τα έχει κάνει όλα. Ως αντιπολίτευση καταψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού, ως κυβέρνηση τις ψήφιζε, πέρυσι τα υπερψήφισε. Φέτος είπε «παρών».
Η δικαιολογία
Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι δεν συμφωνεί με την ήπια τακτική του Μητσοτάκη έναντι του Ερντογάν και γι’ αυτό δεν ψηφίζει τις αμυντικές δαπάνες. Αλλά δεν μας εξηγεί πως θα γίνει πιο τσαμπουκάς-για να το πούμε λαϊκά-ο Μητσοτάκης δίχως να δαπανήσει περισσότερα κονδύλια για εξοπλισμούς. Ή πιο σωστά οποιαδήποτε κυβέρνηση για να το παίζει τσαμπουκάς, πρέπει να έχει πλάτες. Διαφορετικά θα είναι ένας νταής του γλυκού νερού.
Ανεπίσημα ειπώθηκαν αρκετά, που δείχνουν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε περιδίνηση. Ο εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας (αναπληρωτής τομεάρχης Άμυνας του κόμματος), είπε στην Βουλή: «Δεν θα καταψηφίσουμε λόγω της συγκυρίας των νέων συνθηκών τις αμυντικές δαπάνες του υπουργείου Άμυνας, αλλά και δεν θα τις υπερψηφίσουμε, γιατί δεν σας έχουμε καμία εμπιστοσύνη για το πώς θα διαχειριστείτε τη διαδικασία». Και ο τομεάρχης Θοδωρής Δρίτσας δήλωσε σε ιστοσελίδα: «Η κυβέρνηση επιχειρεί μια διπλωματία των εξοπλισμών, πότε με τις ΗΠΑ, πότε με τη Γαλλία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ανάγκες δεν έχει μόνο η Άμυνα, αλλά και η Υγεία και η Παιδεία. Δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή για κούρσα εξοπλισμών». Ο δε Νάσος Ηλιόπουλος (εκπρόσωπος Τύπου)συμπλήρωσε: «Πίσω από την αύξηση των αμυντικών δαπανών κρύβουν ότι οι κυβερνητικές επιλογές δεν ανταποκρίνονται στον σχεδιασμό και τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπλέον, δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη για το πώς θα γίνει η διαχείριση των κονδυλίων».
Αφού δεν έχουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση γιατί δεν ψήφισαν «όχι»; Διότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα ήταν ορθή η θέση του. «Φοβάμαι ότι θα κανονίσετε μίζες και γι’ αυτό λέω όχι», έπρεπε να πει αντρίκια και σταράτα ο κ. Τσίπρας και πραγματικά θα υπήρχαν πολλοί που θα συμφωνούσαν με αυτή την απόφαση. Εν τούτοις επέλεξε το παρών, ρίχνοντας λάσπη, αλλά και κλείνοντας το μάτι στους… τιμωρούς του κόμματος του να ξεκινήσουν την σκανδαλολογία για την αγορά των Rafale, παρά το γεγονός ότι μιλάμε για ένα σύγχρονο μαχητικό αεροσκάφος που προσφέρει πλεονέκτημα στην ελληνική αεροπορία.