Παυλόπουλος για ελληνοτουρκικά: «Μην αναφέρω τι κουράζει περισσότερο με αυτά που ακούμε, γιατί… θα παρεξηγηθώ»
«Θα έπρεπε να έχουμε κάνει επέκταση μιλίων κάτω από την Κρήτη. Διότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο αμφισβητεί εμπράκτως την ΑΟΖ. Δεν θα πει κανείς “τι κάνουν οι Έλληνες;” αν επεκτείνουμε στα 12 μίλια την ΑΟΖ της Κρήτης στο Λιβυκό Πέλαγος. Και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το κάνουμε. Ασκούμε το δικαίωμα αυτό υπό τους όρους του δικαίου της Θάλασσας. Η Τουρκία αμφισβητεί κάθε έννοια ζώνης στα νησιά μας. Παραλογίζεται για τα νησιά».
Ο Προκόπης Παυλόπουλος στην ομιλία του στο συνέδριο του Βήματος για τα 50 χρόνια Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής ήταν σαφής και οριόθετησε τους άξονες που πρέπει να κινείται η Ελλάδα, σε σύμπνοια και σε συνέχεια. Δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο πατριώτες, είπε και ότι όλοι οι Έλληνες πολιτικοί είναι πατριώτες. Τον πατριωτισμό να τον διαμορφώνουμε με μια κοινή γραμμή. Χωρίς υποχωρήσεις που θα μειώσουν το εύρος άσκησης δικαιωμάτων. Πρέπει να λέμε ότι «αν δεν μπορούμε να βρούμε άκρη με την Τουρκία, σε αυτό δεν φταίει η Ελλάδα».
«Πρέπει να εκθέτουμε την Τουρκία»
Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, αναφέρθηκε στους τρεις στόχους της τουρκικής πολιτικής.
- Σε ένα είδος επικυριαρχίας σε ολόκληρη την Κύπρο, ώστε να έχει μακροπρόθεσμα ένα πόδι στην ΕΕ.
Στη συγκυριαρχία στο Αιγαίο με την πάγια διχοτόμηση του Αιγαίου.
Στη δημιουργία συνθηκών αυτονόμησης στην ελληνική Θράκη, γι’ αυτό και μιλά για τουρκική μειονότητα τη στιγμή που η συνθήκη της Λωζάνης αναφέρεται ρητά σε θρησκευτικές μειονότητες.
«Αυτοί οι τρεις στόχοι δείχνουν το θράσος της Τουρκίας. Πρέπει να σταματάμε κάθε βήμα της Τουρκίας. Δεν το κάνουμε πάντα και με την ίδια συνέχεια. Βάζουμε την εξωτερική πολιτική στην προκρούστεια κλίνη. Δεν πρέπει να υποχωρούμε σε σχέση με όσα προστάζει το Διεθνές Δίκαιο».
Η Ελλάδα δεν ζητά τίποτα από κανέναν, πέρα από την εφαρμογή του διεθνούς Δικαίου. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Οι βασικές προϋποθέσεις για τη Λύση του Κυπριακού: ομοσπονδιακή λύση με μία νομική προσωπικότητα, μία ιθαγένεια, πλήρη κυριαρχία, χωρίς εγγυήσεις τρίτων.
Ο Ερντογάν έφτασε στο σημείο να μιλά για δύο κράτη μέσα στον ΟΗΕ.
Εμείς είμαστε στο άλλο άκρο από την έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας». Δεν νοείται «Γαλάζια Πατρίδα χωρίς αναθεωρητισμό.
Αυτό που μας λείπει είναι η συνέχεια στην πολιτική. Εμείς διεκδικούμε το μάξιμουμ που μας αναλογεί.
Η Τουρκία υπογράφει συμφωνίες που δεν τις εφαρμόζει, όπως η Συνθήκη της Λοζάνης. Καταρτίζει συμφωνίες που είναι ανυπόστατες, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο γιατί δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας είναι γεμάτη αντιφάσεις και δεν θεωρεί το διεθνές δίκαιο ως δεσμευτικό.
Η καλύτερη εκδοχή θα ήταν να πειστεί η Τουρκία να εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο με νομικό τρόπο. Μόνο σύμμαχοι δεν μπορούμε να είμαστε με την Τουρκία μέσα στο ΝΑΤΟ. Ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας όταν γίνεται ανεκτός γίνεται δείκτης για άλλους.