«Πιο ισχυρή η Χ.Α., αν καταρρεύσει το κατηγορητήριο»
Εκτενές ρεπορτάζ για την «επικίνδυνη», όπως τη χαρακτηρίζει, μάχη που δίνει η ελληνική κυβέρνηση κατά της Χρυσής Αυγής κάνει η Wall Street Journal. Η αμερικανική εφημερίδα, σε δημοσίευμα της υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα παλεύει να κηρύξει παράνομο το φασιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή» αναφέρεται στις πρόσφατες εξελίξεις, στο πως την αντιμετώπιζαν τους τελευταίους μήνες πριν από τις συλλήψεις τα κόμματα και η ελληνική κυβέρνηση ενώ εκφράζει τους φόβους της ότι το ακροδεξιό κόμμα θα γίνει πιο ισχυρό από ποτέ, εάν καταρρεύσει το κατηγορητήριο για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Ειδικότερα, η WSJ, επισημαίνει ότι μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η ελληνική αστυνομία κρατούσε τις αποστάσεις της από τους ακτιβιστές της φασιστικής κίνησης, «αντικατοπτρίζοντας τη διστακτικότητα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να αντιμετωπίσει την εντεινόμενη ισχύ του κινήματος».
«Οι αρχές δίστασαν να απαντήσουν στη βία»
Επικαλούμενη σειρά συνεντεύξεων από ανακριτές, πολιτικούς, μέλη και φερόμενα θύματα της Χρυσής Αυγής, η WSJ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι αρχές δίστασαν να απαντήσουν στη βία του κόμματος, εν μέσω φόβων για τη βάση ψηφοφόρων, ενώ όπως προσθέτει, «ένας βασικός παράγοντας ήταν η διχασμένη πολιτική προσωπικότητα του πρωθυπουργού».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο κ. Σαμαράς ανατράφηκε από μητέρα με φιλελεύθερες αντιλήψεις της εμπορικής αριστοκρατίας της Αθήνας και έναν πατέρα δεξιών πεποιθήσεων που προέρχεται από ένα φτωχό αντικομουνιστικό χωριό.
«Η καριέρα του κινήθηκε από έντονη εθνικιστική ρητορική σε σοβαρή πολιτική νηφαλιότητα. Μισεί τους νέο-Ναζί. Η προγιαγιά του, η Πηνελόπη Δέλτα, πατριώτισσα συγγραφέας παιδικών βιβλίων, αυτοκτόνησε το 1941 την ημέρα που οι Γερμανοί ανέγειραν τη σβάστικα στην Ακρόπολη», σημειώνει.
«Μόδα που θα ξεθώριαζε»
Η WSJ συνεχίζει αναφέροντας ότι ο κ. Σαμαράς αρχικά εκτίμησε ότι η Χρυσή Αυγή «ήταν μόδα που θα ξεθώριαζε με την σταθεροποίηση της οικονομίας», ενώ ανώτατος αξιωματούχος της Νέας Δημοκρατίας αναφέρει στην εφημερίδα ότι η κυβέρνηση δεν έδωσε μεγάλη σημασία στους θανάτους μεταναστών, «επειδή δεν ήταν στον Τύπο και επειδή ούτε οι εισαγγελείς έδωσαν μεγάλη σημασία».