Ποδόσφαιρο και Ερντογάν: Επαγγελματίας… οπαδός, που «παίζει μπάλα» στην Τουρκία και τη Θράκη

Του Χαρίλαου Τουμπιώτη

 

Αλλιώς θα σου μιλήσω σήμερα, μάστορα, για τον Ερντογάν και το ποδόσφαιρο. Άκου: Στην κατά Μπίσμαρκ (πρώτος καγκελάριος της νεοσύστατης γερμανικής αυτοκρατορίας το 1871) εκδοχή της πολιτικής, αυτή «είναι η τέχνη του εφικτού», και ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν την εφάρμοσε στο ποδόσφαιρο της χώρας του με ιδιαίτερη επιτυχία.

Το ’πιασε το νόημα ο τύπος. Ποντάροντας στην τεστοστερόνη του οπαδού, πήρε αμέσως την απόφαση μόλις σταμάτησε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στα 26 του χρόνια για ν’ ασχοληθεί με την πολιτική. Έγινε επαγγελματίας οπαδός της Φενέρμπαχτσε, ιστορικής ομάδας της Πόλης, που απαριθμεί 25 εκατομμύρια κόσμο – ψηφαλάκια μέσα την Τουρκία. Αριθμός, που την κατατάσσει ως το μεγαλύτερο κλαμπ της Ευρώπης και δεύτερο του κόσμου μετά τη βραζιλιάνικη Φλαμένγκο με τα 85 εκατομμύρια εγγεγραμμένους.

Πριν από μερικά χρόνια, πριν από τις εκλογές του 2007, οι οπαδοί των άλλων ομάδων εξεγέρθηκαν εναντίον του. Την κόζαραν τη δουλειά, ότι ο Ερντογάν το παίζει Φενέρ και βοηθάει όπου μπορεί για τα ψηφαλάκια των οπαδών της. Κι ο νεοσουλτάνος, που δεν ήταν ακόμα νεοσουλτάνος, αλλά ένας πρωθυπουργός, συνέχισε να την υποστηρίζει.

Εν όψει του τουρκικών βουλευτικών εκλογών, ο Ερντογάν καμάρωνε με τη φανέλα της αγαπημένης του Φενέρ, η οποία είχε και αποτυπωμένο το όνομά του, μέσα στο πρωθυπουργικό γραφείο, έχοντας δίπλα του τον αρχηγό Βραζιλιάνο Άλεξ και τον πρόεδρο του συλλόγου Αζίζ Γκιλντιρίμ.

Η Φενέρ είχε πάρει τον πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική κι ο Πόντος έβραζε, γιατί αποκαλύφθηκε πως έγιναν πράματα και θάματα με την ανοχή του Ερντογάν, ώστε να το χάσει η ομάδα της Τραπεζούντας, Τράμπζονσπορ. Η Φενέρ είχε νικήσει 4-3 εκτός έδρας τη Σίβασπορ και οι οπαδοί της εξεγέρθηκαν κατά του Ερντογάν. Αργότερα έγιναν οι αποκαλύψεις. Διαβάστε την παρακάτω στιχομυθία – όπως την κατέγραψε ο «κοριός» και είναι σίγουρο ότι δεν θα καταλάβετε τίποτε!

– «Έλα, τι κάνεις; Τι καιρό κάνει στο Σίβας;» – «Άσε, έχει πολλή ζέστη. 34 βαθμούς σού λέω». – «Ναι, ναι… Σίγουρα τόσο ζέστη έχει;» – «Ναι, αδελφέ μου… Αλλά κατά τη διάρκεια του ματς ίσως υπάρχουν ανατροπές και αλλαγές θερμοκρασίας. Θα το δεις…»

Αποκωδικοποίηση: Οι 34 βαθμοί Κελσίου είναι το σκορ του αγώνα, 3-4 έληξε. Οι ανατροπές στη «θερμοκρασία» είναι η διακύμανση! 0-1, 1-1, 1-2, 1-3, 2-3, 2-4, 3-4. Ωραίος… καιρός. Την προτελευταία αγωνιστική, όπου η Φενέρ διέλυσε 6-0 την Ανκαραγκούτσου, με τους ηττημένους δεν έπαιξε ο καλύτερος παίκτης της, Εμανουέλ Αμουνίκε. Πήγε στη Φενέρ την επόμενη σεζόν… Τυχαίο; Όχι. Έγινε χαμός και η αγαπημένη του σουλτάνου Φενέρ τον… έσπρωξε στη Σπαρτάκ Μόσχας.

Ο Ερντογάν, ωστόσο, έπρεπε να πάει και στην Τραπεζούντα για την προεκλογική περίοδο μερικά χρόνια αργότερα. Ως πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του και τον Μπίσμαρκ, κατ’ αρχήν λυπήθηκε που όλη η παρέα του προέδρου Γκιλντιρίμ κατέληξε στη φυλακή και υποσχέθηκε να κάνει τα πάντα για να επέλθει «κάθαρση» στο τουρκικό ποδόσφαιρο.

«Δεν μπορώ να κάνω κάτι για τη Φενέρ, έχω εμπιστοσύνη στην τουρκική ομοσπονδία», είχε πει. Κι όταν βρέθηκε στο εξαγριωμένο πλήθος στον Πόντο, το… ντρίμπλαρε, κοφτερές λέξεις – ντρίμπλες α-λά Μέσι: «Εγώ είμαι οπαδός της Φενέρμπαχτσε από παιδάκι, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική. Είναι άλλο πράγμα η υποστήριξη μιας ομάδας. Ο γαμπρός μου είναι οπαδός της Τράμπζονσπορ και το ίδιο και τα εγγόνια μου με τη Γαλατά. Η γυναίκα μου υποστηρίζει την Μπεσίκτας. Μήπως θα έπρεπε να τη χωρίσω γι’ αυτόν τον λόγο;» Έπιασε όλο το ποδοσφαιρικό τόξο. Και την Μπεσίκτας και τη Γαλατά.

Και μετά, έριξε κάπου 400 εκατ. ευρώ για να φτιάξει ολοκαίνουργιο γήπεδο η Τράμπνζοσπορ! Κλασικά πράγματα για έναν δικτάτορα. Αυτό που λένε γκολ από τα αποδυτήρια. Και πριν προλάβει το κοινό να συνέλθει, ο Ερντογάν το αποτελείωσε: «Αν είχα τόση δύναμη, δεν θα ανέβαζα στην Α΄ Εθνική τη Ρίζεσπορ, την ομάδα απ’ όπου κατάγεται η οικογένειά μου; Θα άφηνα μήπως την Κασίμπασα, την ομάδα της γειτονιάς όπου μεγάλωσα στην Κωνσταντινούπολη, να πέσει στη Β΄ Εθνική;»

Έτσι για την ιστορία, η Κασίμπασα, ένα φτωχοσωματείο της Πόλης, έφτασε στην Α΄ κατηγορία, απέκτησε και πολυτελέστατο γήπεδο. Μόνο που οι άνθρωποι το πάλευαν μήνες τι ονομασία θα του έδιναν. Και το βρήκαν. «Στάδιο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν»!

Ο Τούρκος πρόεδρος φορούσε τη φανέλα με το «9» στην πλάτη στα νιάτα του. Μέγας γκολτζής στο γήπεδο με χόρτο και στο γήπεδο της πολιτικής, που είναι η τέχνη του εφικτού και του κομφορμισμού. Στην Τραπεζούντα δε, ξεχάστηκαν και οι επίσημοι υπαινιγμοί περί ανάμειξης του Ερντογάν στα ποδοσφαιρικά – καιρικά φαινόμενα των 34 βαθμών Κελσίου, όπως και οι επίσημες καταγγελίες στην τουρκική ομοσπονδία, την UEFA και τη FIFA. Δούναι και λαβείν δεν είναι η πολιτική;

Η αγαπημένου του Ταγίπ, η Φενέρμπαχτε, δεν υποβιβάστηκε τελικά, έστω κι αν πρωτόδικα της αφαιρέθηκαν 30 βαθμοί. Ο Ερντογάν ήταν πάντα εκεί, κοντά της. Όταν έφυγε από τη ζωή ο μεγαλύτερος θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου Λευτέρης Αντωνιάδης (Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδης), τον Ιανουάριο του ’12, έμεινε ώρες ολόκληρες στην ολονυκτία το γήπεδο της Φενέρ. Λογικό. Είπαμε ότι οι κιτρινομπλέ της Πόλης έχουν εκατομμύρια οπαδούς, πολλοί «θύματα» της προπαγάνδας.

Επί εποχής της επίπλαστης οικονομικής ευδαιμονίας στην Τουρκία, ο Ερντογάν, ως γνήσιος κυνηγός συνειδήσεων, έδωσε την εντολή: «Φέρτε παικταράδες, κι εγώ εδώ είμαι». Οι τράπεζες έδιναν δάνεια αβέρτα, οι ομάδες έδιναν πλούσια συμβόλαια αβέρτα. Η Τουρκία είχε μεταβληθεί σε El Dorado της ανατολικής ακτής της Μεσογείου. Πολύ χρήμα. Όταν οι ομάδες δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν τις τράπεζες, χάρισε τα χρέη τους!

Τώρα, τα πράγματα ωστόσο άλλαξαν. Οι μεγάλες ομάδες στην Τουρκία δεν έχουν πια χρήματα για αγορές μεγάλων – πανάκριβων παικτών. Ούτε και το κράτος. Έτσι έφτασαν στο σημείο ολόκληρη Μπεσίκτας, αντίπαλος του ΠΑΟΚ στον 2ο προκριματικό του Champions League, να χάνει εννέα παίκτες και να θέλει για σέντερ φορ τον Άκπομ του ΠΑΟΚ.

Ο Ερντογάν έχει διεισδύσει και στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Βεβαίως. Το έχουν ξαναγράψει η «Α» και το iapopsi.gr για όσα έγιναν στη Θράκη, με την ΠΑΕ Ποντίων Θρυλορίου, αλλά και την Αθλητική Ένωση Ξάνθης. Κι όπως γίνεται συνήθως, τέτοια θέματα περνούν απαρατήρητα. Η ΠΑΕ Ποντίων Θρυλορίου, που συμμετέχει στο τοπικό πρωτάθλημα του νομού Ροδόπης στην Κομοτηνή, μηδενίστηκε στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό, γιατί στις φανέλες της υπήρχε το σύνθημα «Δεν ξεχνώ, πάντα τιμώ» με αναφορά στη γενοκτονία των Ποντίων. Αυτό θεωρήθηκε «πολιτικό σύνθημα» και η ΕΠΟ πήρε αμέσως τις αποφάσεις της και τιμώρησε την ΑΕ Ποντίων, γιατί «παραβίασε τις διατάξεις των FIFA/UEFA».

Τεράστια ντροπή. Στην Αθήνα, ωστόσο, ουδείς ασχολήθηκε. Στο παιχνίδι ΠΑΟΚ-Βασιλεία 2-1 στην Τούμπα, ένα τεράστιο πανό έγραφε στα αγγλικά «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική». Ο διαιτητής θα ήταν τυφλός αν δεν το έβλεπε, αλλά δεν απαίτησε να κατέβει. Δυο χρόνια μετά, επί των ημερών μας, το thrakisports.gr έγραψε ότι ο σημερινός υπεύθυνος για το Κύπελλο Ελλάδος στην ΕΠΟ, Μάνος Γαβριηλίδης, ήταν εκείνος που μεθόδευσε την τιμωρία τής ΠΑΕ Ποντίων, για να πάρει ψηφαλάκια των σωματείων των Ελλήνων μουσουλμάνων.

Στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Ξάνθης παίρνει μέρος και η Αθλητική Ένωση Ξάνθης, που δημιουργήθηκε από Έλληνες μουσουλμάνους, και ποιο είναι το έμβλημά της; Ο πύργος – ρολόι της πόλης, το οποίο έχει γραμμένη την ημερομηνία θανάτου του Κεμάλ Ατατούρκ! Γιατί η ΕΠΣ Ξάνθης και η ΕΠΟ δεν απαίτησαν ν’ απαλειφθεί από το έμβλημα η ημερομηνία θανάτου του Κεμάλ και το έκανε με αβάσταχτη ελαφρότητα στην περίπτωση των ΠΑΕ Ποντίων;

Η ΑΕ Ξάνθης συνεχίζει να παίρνει κανονικά μέρος στο πρωτάθλημα και οι της ΠΑΕ Ποντίων Θρυλορίου προσέφυγαν στη FIFA, με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο της παγκόσμιας συνομοσπονδίας. Είναι, ωστόσο, ένα μέσο προστριβής στη Θράκη το ποδόσφαιρο; Προφανώς. Και ποιος βγαίνει «κερδισμένος»; Ο Ερντογάν, φυσικά, που κρατάει ένα ακόμα φυτίλι στα χέρια του για τη Θράκη… Και στο ποδόσφαιρο.

 

Η πολιτική «πάρτε Έλληνες παίκτες»

Τα τελευταία χρόνια, επί εποχής Ερντογάν στην Τουρκία, πόσοι και πόσοι Έλληνες παίκτες δεν ξενιτεύτηκαν για να βγάλουν το ψωμί τους στη γείτονα χώρα; Να θυμίσουμε μερικούς, ξεκινώντας από το σήμερα; Μπακασέτας, Τζαβέλλας, Σιώπης, Βασιλόγιαννης, και πιο παλιά Τζιόλης, Γκέκας, Σαμαράς, Κίτσιου, Σαρρής, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Φωτάκης, Μήτρογλου, Μιχάλης Σηφάκης, Γιώργος Γεωργιάδης. Και μπασκετμπολίστες, φυσικά, ο Σλούκας ο τελευταίος. Είναι τυχαίο που οι τουρκικές ομάδες επέλεγαν –και συνεχίζουν να το κάνουνε– Έλληνες παίκτες; Προφανώς όχι, φίλε. Ο Ερντογάν, απλά μέσω του ποδοσφαίρου, επεσήμανε στο υποσυνείδητο των Ελλήνων οπαδών ότι η Τουρκία είναι πολύ μπροστά από την Ελλάδα σε χρήμα, ότι έχει ξεφύγει σε σχέση με μας. Κι άρα, πρέπει να τη βλέπουμε με δέος, που παίρνει τους παίκτες μας. Είχε τον σκοπό ου ο νεοσουλτάνος. Τίποτα δεν άφησε στην τύχη του.

 

«Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι τουρκική»

Ο Ερντογάν, σε όποιο φόρουμ κι αν έπαιρνε μέρος, έκανε πάντα την προπαγάνδα του εις βάρος της Ελλάδας. Μέχρι κι ότι ο Όμηρος είναι τουρκικής καταγωγής, είχε πει. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ο νεοσουλτάνος είχε συνάντηση με τον τότε πρόεδρο της ΔΟΕ, Ζαγκ Ρογκ. Θυμάστε τι του είχε πει ο αθεόφοβος; Ότι η Ολυμπιακή Φλόγα ανήκει στην Τουρκία! Να θυμίσουμε τι είχε δηλώσει τότε εκπρόσωπος του Ερντογάν: «Ο πρωθυπουργός εξήγησε στον Ζακ Ρογκ ότι η Τουρκία είναι η ρίζα της Ολυμπιακής Φλόγας και ότι τη θέλουμε πίσω στη χώρα μας. Ανέφερε επίσης ότι, ότι ο ίδιος ο Ζακ Ρογκ και τα μέλη της ΔΟΕ έχουν δικαίωμα να φέρουν την Ολυμπιακή Φλόγα στις ρίζες της. Η Ανατολία περιμένει τη Φλόγα της». Σε λίγο καιρό, δεν αποκλείεται να ενημερώσει τους συνομιλητές του ότι η Ακρόπολη είναι τουρκική κι ο Αριστοτέλης κατάγεται από τα περίχωρα της Άγκυρας…