Ποιος θα κλείσει την πόρτα του φρενοκομείου στο Σουδάν;

Σχεδόν δύο εβδομάδες είναι που έχει ξεκινήσει η εμφύλια σύρραξη στο Σουδάν και τίποτα δεν προμηνύει ότι η ειρήνευση αποτελεί μια ορατή εξέλιξη. Αντιθέτως οι περισσότεροι από τους διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι οι φλόγες του πολέμου θα εξελιχθούν σε καταστροφική πυρκαγιά που υπό προϋποθέσεις απειλεί να κάψει όχι μόνο την ταρασσόμενη χώρα της βορειοανατολικής Αφρικής αλλά και όμορα ασταθή κράτη.

Δια στόματος του γενικού γραμματέα του Αντόνιο Γκουτέρες, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εκφράζει ακριβώς τον ίδιο φόβος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πορτογάλος διπλωμάτης κάλεσε τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να ασκήσουν στο μέγιστο την επιρροή τους προκειμένου όπως είπε «να απομακρύνουμε το Σουδάν από το χείλος της αβύσσου».

Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ έχουν μεταφέρει εκατοντάδες μέλη του προσωπικού τους και εξαρτώμενα από αυτά μέλη των οικογενειών τους από την πρωτεύουσα του Σουδάν, το Χαρτούμ, το οποίο έχει μετατραπεί από μια μητρόπολη 5.000.000 κατοίκων σε πόλη-φάντασμα με γκρεμισμένα από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς κτίρια και ουρές απελπισμένων κατοίκων που επαιτούν για λίγα τρόφιμα.

Αν υπήρχε μία ακτίνα φωτός στην εμπόλεμη χώρα τις προηγούμενες ημέρες, αυτή αφορούσε τους ξένους υπηκόους που είναι εγκλωβισμένοι στο Σουδάν –όπως οι Έλληνες– και οι οποίοι κατάφεραν να αποδράσουν αεροπορικώς καθώς από την αρχή της εβδομάδας ο γερμανικός στρατός με δύναμη 1.000 αλεξιπτωτιστών και σε συνεννόηση με τη γαλλική κυβέρνηση ανέλαβε τον έλεγχο του αεροδρομίου από όπου θα γίνονται οι πτήσεις προς την ελευθερία.

Όσο για την άβυσσο του Σουδάν την οποία ξορκίζει ο Γκουτέρες θα γίνει έρεβος εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που διέρρευσαν από υπηρεσίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και οι οποίες θέλουν επιδρομείς μαχητές να έχουν καταλάβει ένα εργαστήριο δημόσιας υγείας της χώρας. Σύμφωνα, πάντα, με τον ΠΟΥ, είναι αδιευκρίνιστο αν το εργαστήριο έχει καταληφθεί από τον στρατό του Σουδάν ή από τις αντίπαλες παραστρατιωτικές Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF) της χώρας, αλλά ο σε κάθε περίπτωση ο κίνδυνος έγκειται στο γεγονός ότι είτε η μία είτε η άλλη πλευρά έχουν πρόσβαση σε παθογόνα στελέχη ιλαράς και χολέρας (σ.σ. χρησιμοποιούνται για εμβολιασμούς) καθώς επίσης και σε μία μεγάλη τράπεζα αίματος. Αυτό, βεβαίως που τρομάζει τον ΠΟΥ, αλλά και ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, είναι μη τυχόν αυτή η επικίνδυνη «πρώτη ύλη» μεταμορφωθεί σε βιολογικό όπλο το οποίο θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του αντιπάλου. Και τότε η πόρτα του φρενοκομείου που (ξαν)άνοιξε στην Αφρική θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κλείσει