Πώς κατεστάλη το κίνημα του ΙΔΕΑ το 1951 απ’ τον Παπάγο

Από μια... κραυγή του στρατάρχη κι ένα... χαστούκι του στρατηγού Δόβα στον κινηματία ταξίαρχο που συνέλαβε τους στρατηγούς στις 31-5-1951

Το καλοκαίρι του 1951, τα αρχικά ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών) γίνονται ευρύτερα γνωστά, εξ αιτίας του πραξικοπήματος που εκδηλώθηκε από μικρή ομάδα αξιωματικών μελών του.

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Τον ΙΔΕΑ ίδρυσαν στις 15-1-1945 επτά αξιωματικοί, διαλύθηκε τυπικά το 1949 και ουσιαστικά την 31-5-1951. Στην πραγματικότητα ο ΙΔΕΑ ήταν μία μυστική παραστρατιωτική οργάνωση αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, η οποία αναμίχθηκε στα πολιτικά πράγματα της χώρας, με σκοπό την αντιμετώπιση και αποτροπή τού «τυχόν επαπειλούμενου κομμουνιστικού κινδύνου», και δημιουργήθηκε από αξιωματικούς με ακροδεξιό και φιλοβασιλικό ιδεολογικό πρόσημο.

Πολιτικός αρχηγός εφέρετο ο αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων (Βλάχος) και διατηρούσε επαφές με πολιτικούς. Ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε συνδέσμους του στον ΙΔΕΑ τους συνταγματάρχες Μπάλα, Καραμπάτσο, Κιουρτζόγλου και Τζουβάρα. Ο Σοφούλης μίλησε με τον ΙΔΕΑ για να επιλέξει ως αρχιστράτηγο το ’49 τον Παπάγο, ενώ οι Βενιζέλος, Πλαστήρας, Κανελλόπουλος, Μαρκεζίνης συνομιλούσαν με Επιτροπές του ΙΔΕΑ…

Τη νύχτα της 30ής Μαΐου 1951, ο ταξίαρχος του ΙΔΕΑ Αλ. Χρηστέας, με πρόσχημα την παραίτηση του Παπάγου από την αρχιστρατηγία, πήγε στο ΓΕΣ, σήμανε συναγερμό, κινητοποίησε μονάδες και κατέλαβε αστραπιαία χωρίς αντίσταση το Επιτελείο, το Φρουραρχείο και τους δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Από το υπασπιστήριο του Παπάγου που απουσίαζε, ο Χρηστέας διηύθυνε το κίνημα. Συνέλαβε τους στρατηγούς Γρηγορόπουλο, Μανιδάκη και Ζαΐμη και όταν ο αρχηγός ΓΕΣ τον διέταξε τηλεφωνικά να εγκαταλείψει το Επιτελείο, ο Χρηστέας δήλωσε:

«Δεν σας υπακούω. Ο Στρατός επαναστάτησε. Μόνο στον αρχιστράτηγο (Παπάγο) θα υπακούσω».

Στρατάρχης Παπάγος

Ταυτόχρονα, τμήματα της Φρουράς Αθηνών κατέλαβαν επίκαιρες θέσεις και φαινόταν πως το κίνημα επικρατούσε. Στους διαδρόμους του Επιτελείου (στεγαζόταν τότε στη Βουλή) περιφέρονταν με ομάδα ενόπλων οι συνταγματάρχες Κουρούκλης, Ταβουλάρης, Παρλαβάντζας, Καραχάλιος και χαμηλόβαθμοι, ανάμεσά τους και ο λοχαγός Δημ. Ιωαννίδης!

Εν τω μεταξύ καταφθάνει στο ΓΕΣ ειδοποιημένος, ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιστράτηγος Κων. Δόβας, που συναντά στο διάδρομο τον κινηματία συνταγματάρχη Αναγνωστόπουλο. Αν και πράος, εξανέστη με το κίνημα και αγανακτισμένος επετίμησε δριμύτατα τον Αναγνωστόπουλο, που αντιμίλησε και λογομάχησαν! Ο Δόβας δεν άντεξε, τον χαστούκισε, τον συνέλαβε και τον έκλεισε σ’ ένα γραφείο!

Πριν ξημερώσει, ο υποστράτηγος Λουκάς Αλέστας και ο συνταγματάρχης Γωγούσης, μετέβησαν στην Εκάλη κι ενημέρωσαν τον Παπάγο για τα συμβαίνοντα στο ΓΕΣ και στο κέντρο της Αθήνας. Ο Παπάγος έξαλλος κατεβαίνει αμέσως στο γραφείο του και βάζει τις φωνές στους συγκεντρωμένους αξιωματικούς:

«Εμπρός! Διαλυθείτε, γυρίστε στα σπίτια σας και στις μονάδες σας. Διαλυθείτε αμέσως!»

Μέσα σε δύο λεπτά το ΓΕΣ είχε αδειάσει! Οι αξιωματικοί αποχώρησαν και ο Χρηστέας συνελήφθη.

Όταν ξημέρωσε, επικρατούσε παντού ησυχία, σαν να μη συνέβη το παραμικρό. Όμως τα γεγονότα διαδόθηκαν αστραπιαίως. Η κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου αδράνησε σκοπίμως και άφησε να αιωρούνται υπονοούμενα ότι τάχα το κίνημα έγινε για τον Παπάγο, επειδή θ’ αποχωρούσε από το στράτευμα.

Το πρωί ο βασιλεύς Παύλος μαθαίνει τα συμβάντα και πηγαίνει στο γραφείο του Παπάγου για να ενημερωθεί. Δεν τον βρίσκει εκεί γιατί ο Παπάγος επέστρεψε στην Εκάλη μετά την καταστολή του κινήματος και ο βασιλιάς νόμισε ότι αυτός ήταν ο ηγέτης του. Ο Γωγούσης με την οικειότητα που είχε ως παλιός υπασπιστής του τού λέει:

«Μεγαλειότατε, αν ήθελε ο στρατάρχης να καταλάβει την αρχήν, θα ημπορούσε να το επιτύχη με μίαν Ημερήσιαν Διαταγήν, ή με ένα νεύμα του!»

Κων. Δόβας

Ο Σοφοκλής Βενιζέλος, αντί να παραπέμψει τους κινηματίες στο Στρατοδικείο, τους έθεσε εις ολιγοήμερο περιορισμό στην Κηφισιά με τη δικαιολογία ότι «λόγω κινδύνου προκλήσεως ανωμαλιών υπό αναρχικών στοιχείων εκινήθησαν τμήματα του στρατού…». Όταν μετά από 4 μήνες η εφημερίδα «Ακρόπολη» αποκάλυψε το Κίνημα του ΙΔΕΑ, η κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου έπεσε, ορκίσθηκε πρωθυπουργός ο Πλαστήρας και μετά από παλινωδίες και αναβολές, άρχισαν ανακρίσεις από τον στρατηγό Βασιλά, που παρέπεμπε τα παρακάτω στελέχη του ΙΔΕΑ στο Στρατοδικείο:

Ταξίαρχοι: Αθ. Φροντιστής, Αλέξ. Χρηστέας, Συν/τάρχες: Νικ. Γωγούσης, Στ. Ταβουλάρης, Κ. Αναγνωστόπουλος (ο… ξυλοκοπηθείς!), Στυλ. Τζουβάρας Κ. Καραβίτης, Ηρ. Κοντόπουλος, Αλ. Νάτσινας. Γ. Κουρούκλης Ν. Παρλαβάντζας, Μιχ. Κιουρτζόγλου, Δ. Καραχάλιος.

Τη φορά αυτή ο Πλαστήρας έσπευσε να χορηγήσει αμνηστία λέγοντας ότι «η κυβέρνηση δεν μπορεί να ρίξει στις φυλακές πολεμιστές αξιωματικούς που έδρασαν κατά του κομμουνισμού». Η αμνηστία εκνεύρισε τον στρατάρχη Παπάγο, ο οποίος στις 17-3-1952 σε ομιλία του στη Βουλή είπε: «Η πράξις της αμνηστίας αποτελεί το πλέον εξευτελιστικόν τέλος της σκευωρίας», γιατί η κυβέρνηση έλεγε ότι θα γίνει δίκη για να λάμψει η αλήθεια και τελικά τα κουκούλωσε…

Το κίνημα Χρηστέα ήταν η ταφόπλακα του ΙΔΕΑ, αφού την αρχιστρατηγία ανέλαβε ο βασιλιάς που έδιωξε από τον στρατό όσους είχαν αναμιχθεί. Το ημερολόγιο έγραφε: 31 Μαΐου 1951… Ωστόσο, αποτέλεσε το φυτώριο για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 που ακολούθησε.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα