Προκάλεσε αναταράξεις η «Αννούλα του… Κωστή»

Η επιλογή Διαμαντοπούλου από τον Μητσοτάκη για την υποψηφιότητα στον ΟΟΣΑ έφερε σεισμικές δονήσεις στο ΚΙΝΑΛ, γκρίνιες στη Ν.Δ. και αμηχανία στον ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόθεση της Άννας Διαμαντοπούλου να διεκδικήσει την εκλογή της στη Γενική Γραμματεία του ΟΟΣΑ για να αντικαταστήσει τον Άνχελ Γκουρία και η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να την προτείνει, ναι μεν προσθέτουν πόντους στην ελληνική διπλωματία, αλλά δημιούργησαν αναταράξεις στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ο λόγος που ο πρωθυπουργός ανταποκρίθηκε στο ενδιαφέρον της κας Διαμαντοπούλου ήταν ότι η υποψηφιότητά της έχει αρκετές πιθανότητες να επιτευχθεί, κάτι που θα προσδώσει μεγαλύτερο κύρος στη χώρα μας. Κι έχει αρκετές πιθανότητες, καθώς η πλειοψηφία εκ των 37 χωρών που θα ψηφίσουν προέρχεται από την Ε.Ε. (22 χώρες), κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να προωθηθεί η υποψηφιότητα της πρώην κοινοτικής επιτρόπου και της πρώην υπουργού των κυβερνήσεων Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου.

Ο πρωθυπουργός είπε το «ναι», καθώς η υποψηφιότητα της κας Διαμαντοπούλου στον ΟΟΣΑ δεν δημιουργεί προβλήματα στην κυβέρνηση, ακόμη και εάν η υποψηφιότητα αποτύχει. Εξάλλου, από το 1998 ο Κώστας Λαλιώτης επέβαλε στη δημόσια σφαίρα την άποψη ότι «κερδίζει το κόμμα και χάνει ο υποψήφιος». Δηλαδή, το «θείο βρέφος» δεν έκανε τίποτε άλλο από το να μεταφέρει στην πολιτική ό,τι συνέβαινε στην ΑΕΚ (της οποίας είναι οπαδός) επί Μπάγιεβιτς. Κέρδιζε ο Ντούσαν, έχαναν οι παίκτες. Στις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές του 1998 το ΠΑΣΟΚ επέλεξε ως αντίπαλο του Δημήτρη Αβραμόπουλου τη Μαρία Δαμανάκη. Και όπως είχε ειπωθεί τότε: «Κερδίζει το ΠΑΣΟΚ, χάνει η Δαμανάκη». Όντως η κα Δαμανάκη δεν μπόρεσε να απειλήσει τον Αβραμόπουλο, αλλά το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 2000 και δεν είχε καμία απολύτως επίπτωση η ήττα στις δημοτικές εκλογές.

Κάτι τέτοιο ισχύει και στην περίπτωση της Άννας Διαμαντοπούλου. Εάν εκλεγεί η πρώην υπουργός στον ΟΟΣΑ, τότε θα μείνει στην ιστορία ότι η Ελλάδα επί Κυριάκου Μητσοτάκη επικράτησε σε μία διεθνή ψηφοφορία και ανέλαβε την ηγεσία ενός παγκόσμιου οργανισμού. Επίσης θα σημάνει την πλήρη αναβάθμιση της Ελλάδας στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων, ιδίως όταν οι δείκτες και οι μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ επηρεάζουν τη μακροοικονομική και δημοσιονομική ικανότητα μιας χώρας.
Εάν αποτύχει η κα Διαμαντοπούλου να εκλεγεί, θα φορτωθεί και την ευθύνη. Κάτι που σημαίνει ότι ταυτόχρονα με την αποτυχία της στον ΟΟΣΑ, ολοκληρώνεται και η πολιτική της καριέρα. Απλά η ίδια πιστεύει ότι, μέσω του think tank που έχει ιδρύσει «Το Δίκτυο για την μεταρρύθμιση σε Ελλάδα κι Ευρώπη» και χάρη σε αυτό μετείχε σε δεκάδες φόρουμ, οικονομικά και πολιτικά, ανά την υφήλιο, συν το ότι έχει την υποστήριξη γνωστών γηραιών Ευρωπαίων πολιτικών, θα μπορέσει να πάρει τη θέση του Γκουρία.

Ο ΟΟΣΑ αναμένεται να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη νέα εποχή λόγω της οικονομικής κρίσης που προκαλεί ο κορωνοϊός

Γκρίνιες στη Ν.Δ.

Βέβαια, η επιλογή Διαμαντοπούλου έχει προκαλέσει σεισμικές δονήσεις στο ΚΙΝΑΛ, εσωτερικές αναταράξεις στη Ν.Δ. και αμηχανία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Κατ’ αρχάς ο Κυρ. Μητσοτάκης ανοίγει κι άλλο τη βεντάλια και πατά πιο ισχυρά το πόδι του στον χώρο όχι μόνο του μεταρρυθμιστικού κέντρου, αλλά και της κεντροαριστεράς. Και αυτό διότι και την περίοδο Σημίτη και επί Γιώργου Παπανδρέου, η Διαμαντοπούλου μετείχε στον κεντρικό πυρήνα της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και είχε λόγο σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις. Με την επιλογή Διαμαντοπούλου επί της ουσίας ο πρωθυπουργός κλείνει το μάτι και σε άλλα στελέχη της Κεντροαριστεράς, τα οποία δεν έχουν πρόβλημα να στρατευτούν στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Για παράδειγμα, δεν διέφυγε του Μαξίμου η θέρμη με την οποία αντέδρασε ο Γιάννης Μανιάτης στην είδηση της υποψηφιότητας Διαμαντοπούλου. Ή η ζέση με την οποία ο συνοδοιπόρος της Άννας Διαμαντοπούλου στην «Ώρα Αποφάσεων», Γιώργος Φλωρίδης, προσέφερε επιχείρημα αντεπίθεσης σε όσα είπε ο Αντώνης Ρουπακιώτης σχετικά με τον αντιρατσιστικό νόμο.

Όμως στο εσωτερικό της Ν.Δ. έχουν αρχίσει εκ νέου οι γκρίνιες –κυρίως από την πλευρά των «καραμανλικών»– για το ότι άλλο ένα στέλεχος της περιόδου Σημίτη αξιοποιείται από τον Μητσοτάκη. Ως γνωστόν, οι «καραμανλικοί» ακούν το όνομα Σημίτης και στην καλύτερη περίπτωση βγάζουν σπυράκια, ενώ στη χειρότερη βρίσκονται στα πρόθυρα εγκεφαλικού. Μάλιστα, στο εσωτερικό της Ν.Δ. οι γκρίνιες αυξήθηκαν, ιδιαίτερα μετά τον σχολιασμό του ΚΙΝΑΛ ότι «ο κ. Μητσοτάκης για άλλη μια φορά επέλεξε ένα στέλεχος από άλλο πολιτικό χώρο για μια κορυφαία διεθνή θέση, αποδεικνύοντας ότι το κόμμα του δεν διαθέτει ανάλογο δυναμικό». Και αυτό αποτελεί μαχαιριά για όλες τις τάσεις και όλες τις φυλές στο εσωτερικό της Ν.Δ. Απλά ουδείς τολμά να δημοσιοποιήσει τα αντιρρήσεις του, ειδικά αυτή την εποχή που ο Κυριάκος είναι πανίσχυρος και κυρίαρχος του πολιτικού τοπίου.

Η αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ

Στην αξιωματική αντιπολίτευση, αν και βρήκαν ευκαιρία να την «πέσουν» στο ΚΙΝΑΛ, γενικά επικράτησε η αμηχανία, καθώς εδώ δεν υπήρξε αξιοποίηση σε κυβερνητική θέση, αλλά μία διεθνής υποψηφιότητα. Και αυτό είναι που πονάει τον Αλέξη Τσίπρα, ότι επί ημερών του ουδείς σκέφθηκε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Κι εδώ πλέον ανοίγει η κουβέντα για ποιον λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ όταν άνοιξε τις πόρτες του για τη διεύρυνση δεν κατάφερε να προσελκύσει ούτε ένα στέλεχος από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. («καραμανλικούς») με διεθνή εμβέλεια για να παίξει μπάλα κι εκτός Ελλάδας. Ακόμη και οι πρώην εκσυγχρονιστές που πίστεψαν στο όραμα Τσίπρα αποτελούν απλά «επιστροφές». Δηλαδή στελέχη της ανανεωτικής Αριστεράς που ακολούθησαν τον Σημίτη, έμειναν «ορφανά» όταν ο πρώην πρωθυπουργός αποσύρθηκε και επανήλθαν. Ακόμη και οι πρώην ΠΑΣΟΚοι («τσοχατζοπουλικοί» στην πλειοψηφία και κάποιοι «αρσενικοί» και κάποιοι «κηπουροί» του ΓΑΠ) δεν έχουν καμία διεθνή αναγνώριση.

Απλά ο ΣΥΡΙΖΑ άδραξε την ευκαιρία να την πέσει στη Χαριλάου Τρικούπη, ελπίζοντας με το να κατηγορήσει το ΚΙΝΑΛ για συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ., να κατασκευάσει ένα φράγμα για να σταματήσει τη διαρροή, αλλά και να προσελκύσει κι άλλους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς που έχουν αντιδεξιά χαρακτηριστικά.

Σεισμικές δονήσεις στο ΚΙΝΑΛ

Αναμφίβολα στο ΚΙΝΑΛ δεν μιλάμε απλά για αναταράξεις, αλλά για σεισμικές δονήσεις. Ήδη ο Ανδρέας Λοβέρδος με την ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επί της ουσίας έδωσε το έναυσμα για την αμφισβήτηση της Φώφης Γεννηματά. Και φυσικά ο Λοβέρδος γνωρίζει πολύ καλά ότι η Διαμαντοπούλου έχει φύγει από το ΠΑΣΟΚ, οπότε το ΚΙΝΑΛ δεν έχει καμία δουλειά σε αυτή την επιλογή. Όμως ο Λοβέρδος ήθελε να δείξει ότι η Γεννηματά φέρει την ευθύνη που σημαίνοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι εκτός ΚΙΝΑΛ. Βέβαια, αργότερα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ προέβη σε διόρθωση δηλώνοντας πως «διαβάζοντας την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκα ποιος είναι ο εκπρόσωπος Τύπου. Όταν όμως πήρα τη σχετική πληροφορία, αντιλήφθηκα ότι δεν χρειάζεται απάντηση».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα