ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Αλέξης χάνει τον Πρόεδρο της καρδιάς του

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Αναμφίβολα όταν έρχεται η ώρα να φύγεις είναι πολύ δύσκολη. Ειδικά όταν ο νόμος σού επιτρέπει να παραμείνεις για μία ακόμη θητεία. Ο λόγος για τον Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος επιθυμούσε να ανανεωθεί η παραμονή του στο Προεδρικό Μέγαρο.

Έτσι, επιστρέφοντας από το τελευταίο του ταξίδι στην Ιρλανδία, ο Προκόπης Παυλόπουλος θα ετοιμαστεί ψυχολογικά για τις τελετές παράδοσης-παραλαβής, ετοιμάζοντας το κόκκινο χαλί για την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

Λογικά ο κ. Παυλόπουλος αυτές τις ημέρες θα προχωρήσει όπως κάθε νουνεχής άνθρωπος σε αυτοκριτική και σε αποτίμηση της θητείας του. Εξάλλου, σύμφωνα και με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει όλο το προηγούμενο διάστημα, ο κ. Παυλόπουλος το είχε πάρει απόφαση ότι δεν θα ανανεωθεί η θητεία του, και γι’ αυτό έλεγε πως τον ενοχλεί η προεδρολογία. Όμως, όπως λένε όσοι βρέθηκαν στην απονομή των δημοσιογραφικών βραβείων του Ιδρύματος Μπότση, την Τετάρτη το απόγευμα, ο κ. Παυλόπουλος ήταν κατηφής.

Κάτι πολύ λογικό, καθώς λίγο νωρίτερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης τού είχε ανακοινώσει την οριστική του απόφαση. Απλά ανέμενε ότι το «αντίο» δεν θα γινόταν με αυτό τον τρόπο. Με ένα απλό τηλεφώνημα. Τουλάχιστον αυτό μεταφέρουν οι συνομιλητές του.

Ανθρώπινα αυτές οι ημέρες είναι πολύ δύσκολες. Το έχουν ζήσει εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα, όταν δεν αποτυγχάνουν στην αξιολόγηση. Και ο κ. Παυλόπουλος δεν κρίθηκε κατάλληλος για ανανέωση θητείας. Έπρεπε, φυσικά, να το περιμένει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον είχε απορρίψει και ως απλός βουλευτής, δεν υπήρχε περίπτωση να τον επιλέξει ως πρωθυπουργός.

Περί επάρκειας

Ουκ ολίγοι υποστηρικτές του κ. Παυλόπουλου εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να αναδεικνύουν την επάρκειά του. Ακόμη και ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποίησε μέχρι την τελευταία στιγμή αυτό το επιχείρημα. Το αποδόμησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος την ημέρα των Φώτων στην κρατική τηλεόραση, όπου είπε ότι «δεν είναι δα και κάτι δύσκολο να είσαι καλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας». Και όντως, ο κ. Παυλόπουλος πήρε άριστα, καθώς ήταν παρών σε όλες τις παρελάσεις για τις εθνικές εορτές, σε όλες τις δοξολογίες, έτρεχε όπου τον καλούσαν. Μέχρι και στα γόνατα προσευχήθηκε σε έναν ναό υποδεχόμενος το λείψανο της Αγίας Ελένης. Ταυτόχρονα έστελνε αυστηρά μηνύματα στην Τουρκία, ικανοποιώντας το φιλοθεάμον κοινό.

Όταν όμως ως οικοδεσπότης υποδέχθηκε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έδειξε την ανεπάρκειά του. Άκουγε με προσοχή το παραλήρημα του «σουλτάνου», δίχως να δώσει μία απάντηση. Και δεν ήταν λίγοι αυτοί που θυμήθηκαν και συνέκριναν αυτή την εικόνα με όσα συνέβησαν πριν από χρόνια στο τηλεοπτικό στούντιο του ΑΝΤ1. Όταν ο Κασιδιάρης χαστούκιζε τη Λιάνα Κανέλλη και ο Προκόπης Παυλόπουλος παρακολουθούσε το επεισόδιο, θυμίζοντας σε όλους πώς είναι το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας. Στα δύσκολα έμεινε στην ίδια τάξη, και γι’ αυτό επιστρέφει στο σπίτι του να χαρεί παιδιά κι εγγόνια και τη θαλπωρή της οικογενειακής ζωής.

Ο Πρόεδρος του Αλέξη

Σε ό,τι αφορά τους συμβολισμούς, ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν ανταποκρίθηκε στα καθήκοντά του ως ένας υπερκομματικός κι ενωτικός Πρόεδρος. Όπως έμεινε στη συνείδηση των πολιτών ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος, όπως προσπάθησε ο Κάρολος Παπούλιας. Τουναντίον, ο κ. Παυλόπουλος έμοιαζε περισσότερο ως ο Πρόεδρος του Αλέξη Τσίπρα. Γι’ αυτό και στην πολιτική πιάτσα κάνουν χιούμορ αποκαλώντας τον κ. Παυλόπουλο ως «ο Πρόεδρος της καρδιάς του Αλέξη».

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο του ανακοίνωσε ότι εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας η Ζωή Κωνσταντοπούλου τον Φεβρουάριο του 2015. Τότε όπου σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση του έκανε μάθημα για τα συνταγματικά του καθήκοντα, κι αυτός χασκογελούσε σαν παιδαρέλι.

Η συνέχεια ήταν ακόμη χειρότερη. Έπαθε πλήρη αφωνία σαν τον πρώην αρχηγό του στη Νέα Δημοκρατία, τον Κώστα Καραμανλή. Στο πρώτο εξάμηνο του 2015, την εποχή της δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης, δεν είπε κουβέντα, έστω και διά κύκλων. Όπως θυμόμαστε, την εποχή εκείνη το δίδυμο Τσίπρα – Βαρουφάκη έπαιζε τη χώρα στα ζάρια και ο ίδιος ισχυριζόταν ότι «το νόμισμα δεν είναι υπεράνω των ανθρώπων». Αλήθεια, πού βρισκόταν ο κ. Παυλόπουλος, όταν ο Τσίπρας αποφάσισε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος; Οι κύκλοι του ισχυρίζονται ότι απείλησε τον Τσίπρα με παραίτηση, εάν βγει η χώρα από το ευρώ. Εν τούτοις, παρέμεινε στη θέση του βλέποντας τις τράπεζες να κλείνουν και να επιβάλλονται capital controls.

Ένα τηλεφώνημα έκανε όλο κι όλο το κρίσιμο εκείνο διάστημα, και αυτό στον Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος ήταν δεδηλωμένος φίλος της Ελλάδας. Κι αυτό, όπως λένε πολιτικοί αρχηγοί που μετείχαν σε εκείνη την ιστορική σύσκεψη, «θύμιζε περισσότερο ικέτη που ανεβαίνει γονατιστός από το λιμάνι στην Παναγία της Τήνου τον Δεκαπενταύγουστο και όχι ένα στιβαρό ηγέτη, ο οποίος επιθυμεί να αντιμετωπιστεί η χώρα του ως ίσος προς ίσο».

Οι αβάντες στον ΣΥΡΙΖΑ

Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις δεκάδες πολιτικές αβάντες που έκανε στον ΣΥΡΙΖΑ για να παραμείνει στην εξουσία; Όπως για παράδειγμα αυτή του Μαρτίου του 2016. Τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναλάβει προ δύο μηνών τα ηνία του κόμματος και στον ΣΥΡΙΖΑ έστησαν το αφήγημα ότι είναι νεοφιλελεύθερος. Ο Πρόεδρος όλων των Ελλήνων υιοθέτησε το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ κι ευρισκόμενος στην Ιερουσαλήμ, όπου τον αναγόρευσαν σε επίτιμο διδάκτορα του εκεί Πανεπιστημίου, κατά την ομιλία του υποστήριξε ότι πρέπει να εξοντώσουμε τον Μινώταυρο του νεοφιλελευθερισμού.

Έκανε λόγο για μια πρωτόγνωρη κοινωνικοοικονομική κρίση, σημειώνοντας ότι «ολοένα και περισσότερο η οικονομία θυμίζει τον μυθικό Λαβύρινθο, με την έννοια ότι η είσοδος είναι ορατή, αλλά η έξοδος μακρινή, δαιδαλώδης και αδιευκρίνιστη». Υιοθετώντας ιδεολογικό στίγμα και δίνοντας δραματικούς τόνους, προχώρησε σε παραλληλισμούς, λέγοντας ότι «μέσα σ’ αυτόν τον οικονομικό Λαβύρινθο και αντιμέτωπος με τον νεοφιλελεύθερο Μινώταυρο, ο θεσμικός Θησέας καλείται, υπό όρους που παραπέμπουν στην ιστορία του Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ, να φέρει σε πέρας την αποστολή του». Στη Ν.Δ. έβγαζαν καπνούς σαν τον Μινώταυρο, αλλά σεβάστηκαν τον θεσμό του Προέδρου και δεν αντέδρασαν.

Αφωνία έπαθε και στη Συμφωνία των Πρεσπών. Ακόμη περιμένουμε να μάθουμε ποια είναι η θέση του. Συμφωνεί ή διαφωνεί; Εκτός εάν δεν έχει θέση. Ή εκτός τώρα που θα ιδιωτεύσει θα μπορεί πλέον να την εξωτερικεύσει. Τότε απλά παρέμεινε κρυμμένος.

Δεν θα λείψει από κανέναν

Ανάλογη αφωνία υπέστη και με την υπόθεση Novartis. Διότι δεν ήταν απλά ένα σκάνδαλο. Ήταν μία υπόθεση που έβαζε σε κίνδυνο το πολίτευμά μας, όταν ένα κόμμα διώκει ένα άλλο με μαρτυρίες που ακόμη και οι απλοί πολίτες τις θεώρησαν αστείες. Προφανώς είχε ενημέρωση από πρώτο χέρι, καθώς ο καλός του φίλος, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, ήταν μεταξύ των βραδινών επισκεπτών στο Προεδρικό Μέγαρο για φαγητό και συζήτηση. Οι κακές γλώσσες λένε πως ο κ. Παυλόπουλος μάλλον ικανοποιήθηκε που στο στόχαστρο της κυβέρνησης Τσίπρα μπήκαν πρώην πρωθυπουργοί και άλλα πολιτικά πρόσωπα πρώτης γραμμής.

Τη μόνη φορά που είπε «όχι» στον Τσίπρα ήταν που δεν δέχθηκε να υπογράψει τον διορισμό της ηγεσίας των δικαστηρίων. Αλλά και αυτό το έκανε σκεπτόμενος δόλια, ως πονηρός πολιτευτής, θυμίζοντας το ομώνυμο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου από το 1998. Δεν το υπέγραψε, καθώς έβλεπε ότι η Ν.Δ. θα κέρδιζε και με αυτοδυναμία κι έκανε αυτή την κίνηση μόνο και μόνο για να κερδίσει την εύνοια του Κυριάκου Μητσοτάκη και να ανανεώσει τη θητεία του.

Τώρα, όλα τελείωσαν. Θα αποχωρήσει με βάση το πρωτόκολλο, αλλά το χειρότερο για τον ίδιο είναι ότι δεν θα λείψει σε κανέναν. Ή πιο σωστά θα λείψει στον Ευάγγελο Αντώναρο, τον Νικήτα Κακλαμάνη και τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Δηλαδή, τη βραδινή παρέα που συνέτρωγε μαζί του στο προεδρικό μέγαρο.