Πρόταση Λαγκάρντ για “ευρωπαϊκό ΔΝΤ” για υπερχρεωμένες χώρες
“Ευρωπαϊκό ΔΝΤ” για τις δύσκολες περιστάσεις στην ευρωζώνη,ένα fund για τις … βροχερές ημέρες όπως το «βάφτισε»- προτείνει η Κριστίν Λαγκάρντ σε ομιλία που παρέθεσε στο Βερολίνο.
Η χρηματοδότηση αυτού του fund προτείνεται να γίνεται με τις ετήσιες εισφορές των χωρών μελών της Ευρωζώνης σε περιόδους που δεν αντιμετωπίζονται μεγάλες οικονομικές κρίσεις.
Για την Ελλάδα, η υλοποίηση μιας τέτοιας πρότασης, θα σήμαινε την καταβολή «ασφαλίστρου» το οποίο θα μπορούσε να φτάσει και στο 1% του ΑΕΠ (περίπου 1,8 δις. ευρώ σε σημερινούς όρους) σε ετήσια βάση.
Αναλύοντας την πρότασή της, η κυρία Λαγκάρντ παραδέχτηκε ότι ένας κεντρικός μηχανισμός αντιμετώπισης οικονομικών κρίσεων στο μέλλον, θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχία στις οικονομικά πιο εύρωστες χώρες ότι θα υποχρεωθούν να «χρηματοδοτήσουν» χώρες που δεν θα είναι ιδιαίτερα συνεπείς στην άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής.
«Υπάρχουν φόβοι ότι η λειτουργία ενός ενιαίου μηχανισμού θα μετατραπεί σε έναν μηχανισμό μεταφοράς πόρων από μια κατηγορία χωρών σε κάποια άλλη», ανέφερε χαρακτηριστικά η κυρία Λαγκάρντ. Για να αποφευχθεί αυτό, πρότεινε ο μηχανισμός να έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά:
1. Το ύψος των εισφορών που θα πληρώνει η κάθε χώρα, θα είναι συνάρτηση της συμμόρφωσής της με τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ. Έτσι, χώρες με υψηλό χρέος όπως η Ελλάδα (ή υψηλά ελλείμματα, χαρακτηριστικό επίσης της Ελλάδας μέχρι το 2013) θα οδηγούν και σε αυξημένα «ασφάλιστρα». Με βάση τα όσα είπε η κυρία Λαγκάρντ, αυτό θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για τις χώρες της ΕΕ να τηρούν τους δημοσιονομικούς κανόνες, να προωθούν τις μεταρρυθμίσεις και να χτίζουν αποθεματικά.
2. Οι χώρες που θα πληρώνουν αυξημένες εισφορές στον μηχανισμό θα δικαιούνται και μεγαλύτερης ενίσχυσης σε περιόδους κρίσης. «Λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο όπως η ασφάλιση ύστερα από ένα τροχαίο» ανέφερε χαρακτηριστικά η κυρία Λαγκάρντ η οποία παραδέχτηκε ότι για να επιτευχθεί πολιτική συμφωνία για ένα τέτοιο ζήτημα θα είναι εξαιρετικά δύσκολο.
«Έχουμε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς, ότι θα χρησιμοποιήσουν αυτές τις ιδέες στις επικείμενες συζητήσεις έχοντας κατά νου τον κεντρικό στόχο της πρότασης: μια καλύτερξη μίξη της δημοσιονομικής και της νομισματικής πολιτικής προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να ξεσπάσει νέα κρίση».