“Κινδυνεύουμε με παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο”
Τον κίνδυνο ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου επεσήμανε ο Οικονομικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον Πάπα Φραγκίσκο με τον οποίο είχε συνάντηση στο Βατικανό ενώ εξέφρασε τους φόβους του για το πως ο άνθρωπος διαχειρίζεται την πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης.
Ο κ. Βαρθολομαίος και ο Ποντίφηκας συνδέονται με δεσμούς ειλικρινούς, αδελφικής φιλίας και μια κοινή προσέγγιση σε ό,τι αφορά τον ρόλο και το βάρος του Χριστιανισμού στην σημερινή κοινωνία.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης βρίσκεται στο Βατικανό για να συμμετάσχει στο διεθνές συνέδριο που οργανώνει το ίδρυμα Centesimus Annus, παρουσία και του Πάπα Φραγκίσκου.
Στην ομιλία του με τίτλο «η Κοινή χριστιανική ατζέντα για το κοινό καλό», ο κ. Βαρθολομαίος μίλησε και για την γρήγορη πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Όπως είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «μαζί με τις ευεργετικές της συνέπειες, οδηγεί και σε αποτελέσματα που δεν προάγουν την αλληλεγγύη.
Ποτέ όσο σήμερα δεν διαθέταμε τόση επιστημονική γνώση, και δεν δρούσαμε τόσο βίαια και καταστρεπτικά κατά της φύσης και των αδελφών μας. Συνεχίζουμε να παράγουμε τρομερά όπλα μαζικής καταστροφής, κινδυνεύοντας να φτάσουμε σε έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο».
“Ο πολιτισμός παραδόθηκε στην οικονομία”
«Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε μια τεράστια οικονομική κρίση η οποία συνδέεται με την διαδικασία της παγκοσμιοποίησης και τις συνέπειές της, με το ότι ο πολιτισμός παραδόθηκε στην οικονομία, με την αύξηση της φτώχειας, την ασιτία και την ελλιπή διατροφή, και την τραγωδία των μαζικών μεταναστεύσεων», τόνισε μεταξύ των άλλων ο κ. Βαρθολομαίος.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, παράλληλα, αναφέρθηκε στην «θεοποίηση του κέρδους», στη σύνδεση της αξιοπρέπειας με την κτήση και στην υποβάθμιση του ανθρώπου σε «homo economicus».
Παράλληλα, θέλησε να τονίσει ότι «το οικολογικό πρόβλημα είναι στενά συνδεδεμένο με την οικονομική ανάπτυξη», από την στιγμή που «ο ακραίος οικονομικισμός προκαλεί τόσο οικονομικά, όσο και οικολογικά προβλήματα». Όπως είπε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, «μια οικονομία η οποία αποσυνδέεται από τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου, οδηγεί αναπόφευκτα στην εκμετάλλευση της φύσης και στην καταστροφή του περιβάλλοντος».
Θέλησε να τονίσει, επίσης, ότι «τις τελευταίες δεκαετίες, διαπιστώνουμε την επανεκτίμηση του ρόλου της θρησκείας στην ζωή του ανθρώπου, αφού «δεν είναι τυχαίο ότι, στις μέρες μας, η συζήτηση περί «μετά-θρησκευτικής εποχής», έχει αντικατασταθεί από εκείνη περί μιας «μετά-κοσμικής περιόδου», στην οποία η θρησκεία διεκδικεί και παίζει έναν δημόσιο ρόλο, και συμμετέχει σε όλες τις σημαντικές προσπάθειες του ανθρώπινου γένους».