“Ντροπή για την Βουλή, ντροπή για την παιδεία το νομοσχέδιο”, δηλώνει ο Γιώργος Μαυρωτάς

“Της νύχτας τα καμώματα. Πως να πρωτοσχολιάσει κανείς το γεγονός ότι την Παρασκευή βράδυ, ώρα 10.20 μ.μ. ήρθε e-mail από τις υπηρεσίες της Βουλής σχετικά με το νομοσχέδιο για τις δομές εκπαίδευσης (200 σελίδες το νομοσχέδιο και άλλες 400 σελίδες οι συνοδευτικές εκθέσεις) με την ειδοποίηση ότι θα συζητηθεί τη Δευτέρα στις τρεις το μεσημέρι και μάλιστα να έχει ολοκληρωθεί στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων μέχρι την Τετάρτη, με τις συνήθεις για την Κυβέρνηση, διαδικασίες του επείγοντος”. Αυτά αναφέρει σε δηλώσεις του ο γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς.

Ο βουλευτής Αττικής του Ποταμιού, καθηγητής πανεπιστημίου στο επάγγελμα στην δήλωση επιτίθεται προς το υπουργείο Παιδείας τονίζοντας χαρακτηριστικά πως “σε τέτοιες διακοσμητικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες το Ποτάμι δεν πρόκειται να συμμετάσχει. Είναι ντροπή για τη Βουλή, είναι ντροπή για την Παιδεία μας”.

Ο κ. Μαυρωτάς βέβαια αναφέρθηκε και στο νομοσχέδιο-αστραπή του υπουργείου Παιδείας:  “Ένα νομοσχέδιο που έχει πλέον 113 άρθρα, αριθμό και μέγεθος υπερδιπλάσιο από εκείνο που είχε κατατεθεί πριν δύο μήνες στη διαβούλευση, και αλλάζει άρδην τις δομές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως επίσης και τα κριτήρια επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης, της ραχοκοκαλιάς του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Άραγε αλήθεια είναι και τα 113 άρθρα επείγοντα; Και αλήθεια εδώ και δύο μήνες από το τέλος της διαβούλευσης, δεν ευθύνεται κανείς από το Υπουργείο Παιδείας για αυτήν την απαράδεκτη εξέλιξη;

Σημειωτέον ότι το νομοσχέδιο ήταν στην Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή από τα τέλη Απριλίου, και έρχεται τώρα για να συζητηθεί άρον-άρον «για να προλάβουμε τη νέα σχολική χρονιά» όπως είναι η επίσημη δικαιολογία. Ο πραγματικός λόγος όμως είναι ότι επιχειρείται να περάσει στα γρήγορα (για αυτό έρχεται και τελευταία στιγμή), ένα υπέρογκο νομοσχέδιο στο οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι αντιδρούν (4317 σχόλια στη διαβούλευση και πολλές διαμαρτυρίες), και για αυτό ακριβώς προσδοκούσαμε ότι θα είχαμε χρόνο για επεξεργασία και κατάθεση βελτιωτικών προτάσεων στη Βουλή.

Είναι πράγματι απορίας άξιον: τόσο μεγάλη σημασία δίνουν στον διάλογο που πρέπει να γίνει στη Βουλή για τόσο σοβαρά ζητήματα; Ή μήπως πρόκειται για προειλημμένες αποφάσεις που δεν αλλάζουν (όπως το συμπληρωματικό μνημόνιο που έρχεται τις επόμενες μέρες), οπότε η διαδικασία στη Βουλή είναι απλώς διακοσμητική; “