Σε κατάσταση χαρμολύπης ο άτολμος Τσίπρας με τους «φίλους» του Κουφοντίνα

Τι σημαίνει η λέξη χαρμολύπη; Σύμφωνα με τα λεξικά είναι η συνύπαρξη της χαράς με τη λύπη. Μάλιστα οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η λέξη ανήκει στη μεσαιωνική ελληνική γλώσσα, η οποία οριοθετείται από τον 6ο αιώνα Κ.Ε., περνάμε στο Βυζάντιο (έως το 1453) και ακόμη, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας έως την πτώση του Χάνδακα το 1669, σύμφωνα με τους περισσότερους γλωσσολόγους.

Η λέξη χαρμολύπη μπορεί να αποτυπώσει το πώς νιώθουν στην Κουμουνδούρου από την συζήτηση στην Βουλή για τα εθνικά μας θέματα. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι βγήκαν κερδισμένοι, επειδή ο πρωθυπουργός-όπως τουλάχιστον το είδαν αυτοί-άδειασε τους υπουργούς του στην Βουλή για την επέκταση των χωρικών υδάτων. Επίσης στον ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λόγο ότι στην συζήτηση αναδείχθηκε η έλλειψη στρατηγικής της κυβέρνησης και στα εθνικά θέματα.

Κι όμως παρά το γεγονός ότι έφυγαν από την Βουλή ικανοποιημένοι από την εξέλιξη της συζήτησης, αργότερα διαπίστωσαν με λύπη ότι οι πολίτες ασχολήθηκαν πολύ περισσότερο με το κείμενο υπέρ Κουφοντίνα που υπέγραψαν 17 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων κάποιοι πρώην υπουργοί, πρώην γραμματείς υπουργείων, όπως επίσης και πρώην βουλευτές.

Η Μαρία Γιαννακάκη ήταν η πρώην γενική γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο υπουργείο Δικαιοσύνης και πρώην βουλευτής, η Αννέτα Καββαδία ήταν πρώην βουλευτής, όπως και ο Τάσος Κουράκης (είχε εκλεχθεί μάλιστα στο προεδρείο της Βουλής). Το ίδιο και ο Γιώργος Κυρίτσης που εκτός από πρώην βουλευτής ήταν και εκπρόσωπος στο υπουργείο Μετανάστευσης. Ο Πάνος Λάμπρου επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν σύμβουλος του Νίκου Παρασκευόπουλου στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Πρώην βουλευτής ήταν και οι Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και Νίκος Μανιός. Αυτό που ενόχλησε περισσότερο την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μόνο το κείμενο που υπέγραψαν, αλλά και μία φράση όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Στην περίπτωση όμως του Δημήτρη Κουφοντίνα, αλλά και σε μια σειρά άλλες, η κυβέρνηση λειτουργεί σαν ένα υπέρτατο, άτυπο ασφαλώς, δικαστήριο, το οποίο “διορθώνει” τα όποια δικαιωματικά… λάθη του κράτους δικαίου. “Δικάζει” εκ νέου και τιμωρεί εκ νέου, ακόμη και αν έχουν περάσει 19 ολόκληρα χρόνια. Ποινή πάνω στην ποινή, ως αιώνια εκδίκηση και τιμωρία…».

Ατολμία

Κι όμως ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ αντί να πάρουν ξεκάθαρη θέση να αδειάσουν ανοιχτά αυτούς τα 15 πολύ γνωστά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προτίμησαν να εκδώσουν μία ανακοίνωση άγευστη, ανάλατη και δίχως να λαμβάνουν καμία απολύτως θέση:  «Η τρομοκρατία είναι απολύτως καταδικαστέα και δεν έχει καμία θέση στη Δημοκρατία. Σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος δικαίου ο νόμος ισχύει για όλους». Κι άφησαν τους κύκλους να διαρρέουν πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ενοχλημένος, καθώς ναι μεν κατανοεί την θέλησης τους να υπερασπιστούν το κράτος δικαίου, αλλά «είναι τελείως άκυρη η στιγμή που επέλεξαν να συντάξουν ένα τέτοιο κείμενο».

Φυσικά από τον Τσίπρα και τους συν αυτώ δεν γίνεται κανένας λόγος για πειθαρχικά μέτρα αφήνοντας και αρκούνται μόνο σε διαπιστώσεις του στυλ πως «δεν μπορεί πλέον ο καθένας να κάνει του… κεφαλιού του». Το μόνο βέβαιο είναι ότι χάθηκε άλλη μία ευκαιρία για τον Αλέξη Τσίπρα να αλλάξει την ατζέντα.