Σε ρόλο «Δον Κιχώτη» ο Τσίπρας

Το 2010 ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε την άνοδό του στο παραμυθένιο δίλημμα, το «μνημόνιο-αντιμνημόνιο». Τελικά, κατάφερε να πείσει τον λαό με συνθήματα του στυλ «θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο κι ένα άρθρο» και ανήλθε στην εξουσία.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Τώρα, δέκα και πλέον χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να ακολουθήσει την πεπατημένη. Απλά τώρα δεν υπάρχει μνημόνιο και αντιμνημόνιο για να βγει στους δρόμους, ούτε και η Χρυσή Αυγή για να μοιραστεί τις πλατείες. Οπότε αναζητεί με κάθε τρόπο κάτι, μπας και καταφέρει να γρατζουνίσει την κυβέρνηση. Εξάλλου, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να αποκομίσει οφέλη από την πανδημία και την κορωνοκαπηλεία. Άσε που το θέμα των εμβολίων ήταν ένα μεγαλοπρεπέστατο φιάσκο για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Τον Νοέμβριο έλεγε ότι δεν υπάρχει εμβόλιο, κι ένα μήνα αργότερα έκανε πέτρα την καρδιά του κι εμβολιάστηκε μη μπορώντας να κρύψει την οργή του που υπήρχαν εμβόλια. Αργότερα άρχισε το νέο παραμύθι, ότι η κυβέρνηση δεν έχει προνοήσει να προμηθευτεί τις απαραίτητες δόσεις, την ώρα που οι πολίτες διαπίστωναν και διαπιστώνουν πως το σύστημα εμβολιασμού λειτουργεί άψογα. Έλεγε ότι για να εμβολιαστούν τρία εκατομμύρια Έλληνες θα πρέπει να φτάσει ο Δεκέμβριος του 2021. Κι εκεί απέτυχε παταγωδώς, καθώς μόνο για τον Μάιο είναι προγραμματισμένοι –εδώ και δέκα περίπου ημέρες– τουλάχιστον δύο εκατομμύρια εμβολιασμοί. Οπότε, τον Ιούνιο θα μιλάμε ότι τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια πολίτες θα έχουν κάνει μία τουλάχιστον δόση έχοντας αποκομίσει σημαντική ασπίδα προστασίας.

Νέος ανένδοτος…

Η πανδημία δεν τον ωφέλησε. Αλλά και στην οικονομία δεν κατάφερε να επιπλεύσει, παρά το γεγονός ότι υποσχέθηκε ως συνήθως λαγούς με πετραχήλια, ενώ για δεύτερη φορά έταξε σεισάχθεια. Κι όμως, παρά τις υποσχέσεις, ουδείς του έδωσε σημασία.

Τώρα ο κ. Τσίπρας φέρεται αποφασισμένος ως χαρτοπαίκτης να παίξει τα ρέστα του με το εργασιακό νομοσχέδιο που θα φέρει ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, προαναγγέλλοντας νέο ανένδοτο, προκαλώντας φυσικά τον γέλωτα στους λογικά σκεπτόμενους πολίτες. Στον ΣΥΡΙΖΑ παίζουν το τελευταίο τους χαρτί προκειμένου να βγει ο κόσμος στο πεζοδρόμιο. Τα εργασιακά μπαίνουν στην πρώτη γραμμή με παράλληλη στόχευση στο Ταμείο Ανάκαμψης που ετοιμάζεται να αναγορευθεί από την Κουμουνδούρου ως το νέο… Μνημόνιο. Ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα βάζουν στο στόχαστρο τα κοινοτικά κονδύλια, προκειμένου να πειστούν οι πολίτες να βγουν στον δρόμο με χαρακτηρισμούς όπως «εργασιακός μεσαίωνας» και αναφορές σε «λίγους που θα αποκτήσουν μεγαλύτερο πλούτο σε βάρος των πολλών».

Στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πως, εάν επιτευχθεί η ανάκαμψη της οικονομίας, θα αποτελέσει το οριστικό τέλος της ιδεοληπτικής λογικής που μεταφέρουν ως επιχείρημα στους πολίτες. Και αυτός είναι ο λόγος που επιδιώκεται η αποδόμηση του Ταμείου Ανάκαμψης, δεδομένου ότι το κυβερνητικό σχέδιο όχι μόνο έχει γίνει αποδεκτό από την Κομισιόν, αλλά τείνει να μετατραπεί σε πρότυπο για τις υπόλοιπες χώρες τής Ε.Ε. που καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία τους.

Έτσι, λοιπόν, στις 6 Μαΐου, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να βγει στο πεζοδρόμιο καταγγέλλοντας μειώσεις μισθών, απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και αφαίμαξη των εργαζομένων. Φυσικά, η αντιδεξιά ρητορική είναι σε πρώτο πλάνο. Μάλιστα, για να πείσει την κοινωνία στην εκδήλωση που διοργανώθηκε τη Μεγάλη Τρίτη, κάλεσε μέχρι και τον Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Εάν ζούσε και ο συγχωρεμένος ο Κολλάς, θα τον είχε δίπλα του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Έλληνας «Δον Κιχώτης»

«Για μία ακόμη φορά ο Αλέξης Τσίπρας κατασκευάζει πάλι ψεύτικους εχθρούς για να κάνει ξανά ψεύτικους πολέμους», σχολίασε η Νέα Δημοκρατία, και η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας σε πολλά θυμίζει τον ήρωα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες, τον Δον Κιχώτη, που μαζί με τον πιστό γείτονά του Σάντσο Πάντσο κυνηγούσαν ανεμόμυλους. Το μυθιστόρημα του Θερβάντες επηρέασε σημαντικά την ισπανική λογοτεχνία και θεωρείται ως ένα από τα πλέον εμπνευσμένα της νεότερης δυτικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα περιγράφει τις περιπέτειες του Αλόνσο Κιχάδα, ενός απλού αγρότη, ο οποίος έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό πιστεύει ότι είναι ιππότης και παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης. Τα ταξίδια του μαζί με τον πιστό σύντροφό του ξεκινούν και τις περισσότερες φορές δεν έχουν καλή κατάληξη. Συνήθως γίνονται αντικείμενα χλευασμού και γέλιου κυρίως, ο σύντροφος Σάντσο Πάντσα. Τον ρόλο του Έλληνα Δον Κιχώτη έχει αναλάβει να τον παίξει ο Αλέξης Τσίπρας. Το ποιος θα κάνει τον ρόλο του Σάντσο Πάντσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά στο θέμα του εργασιακού, δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε. Οι υποψήφιοι πολλοί, οι γραφικοί ακόμη περισσότεροι.

Το άσχημο για την αξιωματική αντιπολίτευση, όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που είναι βέβαιο πως θα περάσει η χώρα μετά το τέλος της πανδημίας και την επιστροφή στην κανονική οικονομική δραστηριότητα. Αν σε όλα αυτά προσθέσεις το μίσος που βγάζουν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη, οι ενεργοί οπαδοί και τα επίσημα τρολ, προκαλούν τον φόβο στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους.

Η εγκαθίδρυση στην Κεντροαριστερά δεν σημαίνει ότι επανακάμπτει ο Φωτόπουλος, ο οποίος πανηγυρίζει γιατί δεν πέρασε το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Διότι όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι, εάν είχε περάσει η μεταρρύθμιση Γιαννίτση για το ασφαλιστικό το 2001, η χώρα θα είχε αποφύγει τη χρεοκοπία και φυσικά τη δεκαετή ταλαιπωρία της με τα μνημόνια.