Σε ρόλο…γαλοπούλας ο Αλέξης

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη, στα εγκαίνια της 85ης ΔΕΘ, πέταξε το γάντι στον Αλέξη Τσίπρα. Όχι μόνο τον κάλεσε να ζητήσει εκλογές, αλλά χρησιμοποιώντας μία αμερικάνικη φράση για τις γαλοπούλες και τα Χριστούγεννα φωτογράφισε τον αντίπαλό του πως φοβάται. Διότι, πώς να το κάνουμε, δεν λες για τη γαλοπούλα ότι είναι και το πιο γενναίο πτηνό του ζωικού βασιλείου.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όμως σε αυτό που καλείται να απαντήσει ο Αλέξης Τσίπρας αυτό το διήμερο που θα βρίσκεται στη συμπρωτεύουσα είναι το δίλημμα που έθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δηλαδή το δίλημμα «ή Μητσοτάκης και αυτοδύναμη Ν.Δ. στην εξουσία ή το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης». Και φυσικά όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πως η κυβερνητική προπαγάνδα έχει απήχηση στην κοινωνία, οπότε στην Κουμουνδούρου αναζητούν την κατάλληλη απάντηση για να «αφοπλίσει» το δίλημμα που έθεσε στην κοινωνία ο πρωθυπουργός.

Στις αλλεπάλληλες συσκέψεις στην Κουμουνδούρου κατέληξαν στο να μη σηκώσουν το γάντι και να μη ζητήσει εκλογές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Απλά να εξηγήσει ότι δεν το κάνει από σεβασμό στην κοινωνία που βιώνει δύσκολες καταστάσεις λόγω της πανδημίας και των αλλεπάλληλων lockdown. Όμως θα τονίσει με έμφαση πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, εκφράζοντας ταυτόχρονα την αισιοδοξία του για νικηφόρο αποτέλεσμα.

Όλο το διήμερο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ, τόσο ο κ. Τσίπρας, όσο και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθούν στο γνωστό αφήγημα, ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός είναι της τάξης των 450 εκατομμυρίων ευρώ και όχι στο ύψος που αναφέρει η κυβέρνηση. Επίσης, θα τονίζουν ότι τα μέτρα είναι για τους λίγους και θα κάνουν σπέκουλα για τη μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις. Την ίδια ώρα θα επιμείνουν στο ψέμα ότι και η κατάργηση της πληρωμής φόρου για γονικές παροχές και δωρεές είναι ένα δώρο του κ. Μητσοτάκη στους έχοντες και κατέχοντες. Φυσικά, για να γίνει πιστευτό το ψέμα τους, θα συνεχίσουν να απαλείφουν το «έως τις 800.000 ευρώ».

Επειδή το ψέμα, όπως λέει και ο λαός μας, έχει κοντά ποδάρια κι αργά ή γρήγορα οι πολίτες θα δουν το επόμενο τρίμηνο ποιος λέει αλήθεια, ήδη από την Κουμουνδούρου στήνουν το επόμενο… τρομοκρατικό αφήγημα, ότι «η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας». Μάλιστα, για να δέσουν το αφήγημά τους ξαφνικά θυμήθηκαν ότι η πρώτη χρεοκοπία ήρθε κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. και τον Κώστα Καραμανλή από το 2004-2009. Και ισχυρίζονται πως «και πάλι η Ν.Δ. μάς οδηγεί σε νέα χρεοκοπία».  Βέβαια, αυτό το αφήγημα έχει πολλά κενά. Και αυτό διότι επί τόσα χρόνια είχε εκτός κάδρου τον Κώστα Καραμανλή και την πενταετία του και στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσαν ως υπαίτιο το ΠΑΣΟΚ για τη χρεοκοπία. Τώρα άλλαξε το τροπάριο. Κάτι που μάλλον θα συσπειρώσει έτι περαιτέρω τη Ν.Δ., καθώς είναι λογικό η κυβερνητική παράταξη να στηρίξει την κυβέρνηση Καραμανλή. Οπότε και οι «καραμανλικοί» θα στοιχηθούν πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με μεγαλύτερη αφοσίωση.

Περί οικονομίας

Βέβαια, καλή και άγια η αποδόμηση των κυβερνητικών εξαγγελιών, αλλά τι θα πει ο κ. Τσίπρας σε ό,τι αφορά τις δικές του οικονομικές προτάσεις; Αναμφίβολα η πίεση προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μεγάλη, καθώς δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, αλλά από την Τετάρτη προστέθηκε και το αγκάθι του ΚΙΝΑΛ, καθώς η κα Γεννηματά παρουσίασε το «Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο», που στους οκτώ άξονές του έχει συμπεριλάβει όλη την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα της χώρας.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν το έχει με τις εξαγγελίες της ΔΕΘ. Ακόμη και σήμερα το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2014, πιο γνωστό ως «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», το θυμόμαστε ως ανέκδοτο. Μάλιστα, με το εν λόγω πρόγραμμα γελούν μέχρι και στην Κουμουνδούρου, ενώ ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει δηλώσει για το συγκεκριμένο πρόγραμμα πως «όταν το διάβασα είπα ότι οι άνθρωποι είναι άσχετοι κι εκτός τόπου και χρόνου». Αλλά και τον Σεπτέμβριο του 2015 και το νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ουδέποτε ακολουθήθηκε.

Οπότε, ουδείς νουνεχής πολίτης αναμένει ότι θα ακούσει κάτι που θα του προσφέρει ελπίδα και προοπτική πως υπάρχει εναλλακτική λύση για το μέλλον του. Εξάλλου, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ο κ. Τσίπρας ποτέ δεν διακρίθηκε για την εργατικότητά του και για τον προγραμματισμό του. Τουναντίον, διακρίνεται και του αρέσει η ένταση, και η επιχειρηματολογία του βασίζεται σε fake news.

Και πλέον ο κ. Τσίπρας έχει να ανέβει ένα βουνό. Και αυτό διότι, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έρχεται από έναν πολύ δύσκολο Αύγουστο λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών (ευτυχώς δίχως ανθρώπινα θύματα, όπως με την εθνική τραγωδία στο Μάτι) και της παρωδίας του ανασχηματισμού με το μπες-βγες του Ευάγγελου Αποστολάκη, εξακολουθεί να προηγείται με διψήφια ποσοστά σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Ακόμη και αυτές τις οποίες εμπιστεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Συν τοις άλλοις, η απόφαση του Μητσοτάκη να καταθέσει από τώρα το δίλημμα «ή εγώ, ή το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη» συντηρεί το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, πριν ακόμη η Κουμουνδούρου κάνει άλλη μία απέλπιδα προσπάθεια να στήσει το δικό της αντιδεξιό μέτωπο. Κι επειδή ο κ. Τσίπρας δεν είναι χαζός, κατανοεί ότι δύο ακόμη ήττες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα του δημιουργήσουν διττό πρόβλημα. Από τη μία θα αμφισβητηθεί ακόμη και από τους πιο πιστούς του συντρόφους, και από την άλλη θα απαξιωθεί το κόμμα και θα πάρει την κατηφόρα.

Ήδη στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν δεδομένες τις πρόωρες εκλογές, είτε την άνοιξη του 2022, ή το αργότερο το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Και φυσικά, αυτό που τους προβληματίζει είναι πως εάν εισέλθουν σε προεκλογική περίοδο υπολειπόμενοι 10 ποσοστιαίες μονάδες, ξέρουν ότι δεν έχουν ελπίδα να την ανατρέψουν σε λίγους μήνες. Και το σημαντικότερο, ότι γίνεται σκόνη και θρύψαλα το σχέδιό τους με την απλή αναλογική.

Και αυτό που τους προβληματίζει ακόμη περισσότερο είναι, πρώτον, πως  μια κυβέρνηση της Δεξιάς (είτε με τη μορφή της φιλελεύθερης, είτε της ακροδεξιάς, όπως τη βλέπουν αυτοί) ανοίγει διαρκώς το πουγκί και δίνει χρήμα στον κόσμο. Αυτό κι αν δεν ταιριάζει με τα θεωρητικά τους μοντέλα και τα πολιτικά τους στερεότυπα.  Και, δεύτερον, πως ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να επιτύχει την ανασύσταση του «αστικού χώρου» και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποτύχει πανηγυρικά να στήσει κάτι ανάλογα μεγάλο στον χώρο της κεντροαριστεράς.