Στο φως όλα τα σκάνδαλα του ΣΥΡΙΖΑ

Η απόφαση της Αρχή Νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, να ζητήσει να ανοίξουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί της οικογένειας Σημίτη, όπως και των πρώην υπουργών Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Βαγγέλη Μαλέσιου ήταν η αφορμή που περίμενε η Φώφη Γεννηματά να κόψει κάθε δίαυλο επικοινωνίας με το Μαξίμου.

Ταυτόχρονα η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής αποφάσισε να μετάσχει κι αυτή ενεργά στην σκανδαλολογία, χρησιμοποιώντας τα ίδια ακριβώς όπλα, όπως η κυβέρνηση. Κι όπως λένε από την Χαριλάου Τρικούπη “Γαία πυρί μιχθήτω”.

Η κ. Γεννηματά συναντήθηκε με τον Κώστα Σημίτη στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού στην Βουλή. Η συνάντηση διήρκεσε για 30 λεπτά της ώρας και πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα, όμως δεν έγιναν δηλώσεις ούτε από τον πρώην πρωθυπουργό ούτε από την κυρία Γεννηματά.

«Ματαιοπονούν. Με τη λάσπη στα χέρια θα μείνουν. Θα μας ξαναβρούν μπροστά τους», περιορίστηκε να πει στους δημοσιογράφους η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής και παρέπεμψε στο αναλυτικό άτυπο ενημερωτικό σημείωμα του Κινήματος Αλλαγής για τη σκανδαλολογία.

Ο κ. Σημίτης κατά την είσοδο της κυρίας Γεννηματά στο γραφείο του, απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ, είπε: «Εύχομαι την επόμενη φορά να συναντηθούμε για πιο ευχάριστα πράγματα».

«Τη βραδιά των εκλογών, για να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί την εκλογική επιτυχία της παράταξης», σχολίασε η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής.

Το σημείωμα-μήνυμα

Πριν από τη συνάντηση το ΚΙΝΑΛ εξέδωσε ενημερωτικό σημείωμα αναφέροντας τις θέσεις της προέδρου του. Δηλαδή το “Όλα στο φως”, “Οι ένοχοι όπου κι αν βρίσκονται να πληρώσουν”, “Η Δικαιοσύνη απρόσκοπτα και ανεπηρέαστα να επιτελέσει το έργο της. Δικαιοσύνη ανεπηρέαστη και αντικειμενική, τυφλή και όχι μονόφθαλμη” “Εμείς δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Κάναμε με αποφασιστικότητα και ευθυκρισία την πολιτική και ηθική αυτοκάθαρση. Ας την κάνουν κι αυτοί που με κάθε τρόπο προσπαθούν να σπιλώσουν το χώρο μας. “Δεν θα δεχθούμε ποτέ την σπίλωση, δεν δεχόμαστε μύγα στο σπαθί της παράταξης μας”.

Όμως το ΚΙΝΑΛ έστειλε και μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις. τονίζοντας μεταξύ άλλων: “Είναι απολύτως ορατό ένα παραθεσμικό σύστημα, ένας ιστός αράχνης φτιαγμένος από λάσπη, συκοφαντία και διαβολή . Έδρα του είναι τα υπόγεια του Μαξίμου. Εκτελεστικός βραχίονας ο Ρασπούτιν. Το μέτωπο εναντίον της παράταξης συγκροτείται από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους συμμάχους του στη δεξιά και την ακροδεξιά. Αναίσχυντα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πληρωμένα τρόλ  του Διαδικτύου, αναλαμβάνουν την διάχυση της λάσπης προς όλες τις κατευθύνσεις. Οδηγός της δράσης του συστήματος των υπογείων είναι το «δόγμα Γκαίμπελς». Ο Γκαίμπελς, πνευματικός πατέρας αυτών των μεθόδων, είχε επισημάνει ότι «το μέγεθος του ψέμματος δημιουργεί ένα σπέρμα αλήθειας». Με λίγα λόγια το ζητούμενο είναι απλό:  «Βάλτε όση πιο πολλή λάσπη, για όσους πιο πολλούς. Στο τέλος, κάτι θα μείνει».

Τα σκάνδαλα ΣΥΡΙΖΑ

Κι εν συνεχεία του Μαξίμου υπενθυμίζει τα σκάνδαλα της εποχής ΣΥΡΙΖΑ, ρωτώντας που ήταν ο πρωθυπουργός για:

* Το σκάνδαλο με τα “βοσκοτόπια” και τη σκανδαλώδη κατάτμηση της εργολαβίας της “Ολυμπίας Οδού”;

* Το σκάνδαλο του Θριάσιου Πεδίου;

* Στην αμαρτωλή σύμβαση του “Ελ. Βενιζέλος”(ακολουθούν το δρόμο που άνοιξε η Ν.Δ. στο παρελθόν);

* Στο σκάνδαλο της ΔΕΠΑ;

* Στην υπόθεση της Τράπεζας Αττικής;

* Στις δεκάδες διατάξεις σε νομοσχέδια και τροπολογίες για χαριστικές πράξεις απέναντι σε επιχειρηματίες;

* Στην υπόθεση του Υπ. Άμυνας για τα όπλα στον Περσικό, τις ομολογημένες σχέσεις με τους μεσάζοντες;

♦ Στην επιμονή να μην ανοίγει το φάκελο των πραγματικών ευθυνών για την περίοδο της Κυβέρνησης της ΝΔ 2004-2009 που έφερε την κρίση και, βεβαίως, την περίοδο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ 2015-2018 που την εξακόντισε στα ύψη. Περίοδοι κατά τις οποίες δεκάδες υποθέσεις με οσμή σκανδάλου κυριολεκτικά βοούν.

* Για να φθάσουμε στην κορύφωση του δράματος. Στο Υπ. Συμβούλιο όπου ακούστηκαν βαρύτατες καταγγελίες από Υπουργούς, ότι χρηματίζεται η Κυβέρνηση από τον κ. Σόρος.

Αντί ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να στείλει τα πρακτικά στη Δικαιοσύνη, σφυρίζει αδιάφορα. Σφυρίζει αδιάφορα για τη χαμένη τιμή του δήθεν «ηθικού πλεονεκτήματος» του αριστεροδεξιού μορφώματος που κυβερνά τον τόπο.