Στο «ό,τι πείτε» Σαμαρά, άχνα το Μέγαρο… Aνέλαβαν τα τρολ!!!

Διάνα πέτυχε η πρόβλεψη που έκανε το περασμένο Σάββατο το iapopsi.gr ότι μετά από τη δημοσιοποίηση του άρθρου του Αντώνη Σαμαρά στην σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» πολλοί θα ενοχληθούν από τις σκληρές αλήθειες του για την πορεία που έχουν πάρει τα εθνικά θέματα και θα αποπειραθούν να «δολοφονήσουν» τον χαρακτήρα και το πολιτικό status του πρώην πρωθυπουργού.

Όπερ και εγένετο αφού με το που άρχισε το άρθρο Σαμαρά να αναπαράγεται στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έπιασαν δουλειά τα μιντιακά τρολ και οι γνωστοί-άγνωστοι μυαλοπώληδες του πληκτρολογίου.

Κάποιοι από αυτούς διακινούν την «εκτίμηση» ότι ο πρώην πρωθυπουργός επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καταλογίζοντας στον Αντ. Σαμαρά λάθος προτεραιότητες. Δηλαδή ότι οι παρεμβάσεις του δεν αναδεικνύουν την ανάγκη π.χ. για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και της οικονομίας, αντιθέτως περιγράφει μια χώρα περίπου τριτοκοσμική που βρίσκεται στο περιθώριο.

Μερικοί άλλοι επιδιώκουν να πικάρουν και να αποδομήσουν τον Μεσσήνιο πολιτικό επιστρατεύοντας το γνωστό ποιηματάκι ότι με αυτόν στο τιμόνι η Νέα Δημοκρατία έπεσε κάτω από το 20%, επομένως δεν δικαιούται δια να ομιλεί για κατηφορική πορείας –στις Ευρωεκλογές και στις δημοσκοπήσεις– της μητσοτακικής Ν.Δ.

Τα δύο παραπάνω αντισαμαρικά «αφηγήματα» συναντιούνται στην… προφητεία ότι ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν καινούργιο πολιτικό σχηματισμό στα πρότυπα της απόφασής του το 1993 να ιδρύσει την «Πολιτική Άνοιξη».

Δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του

Το παραμύθι όχι μόνο δεν έχει δράκο, αλλά όσοι το διακινούν είτε είναι αμνήμονες είτε διαστρεβλώνουν σκοπίμως τις θέσεις Σαμαρά ή έχουν εμφανή δυσκολία κατανόησης του λόγου που αρθρώνει και καταθέτει στον δημόσιο λόγο ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ.

Καταρχάς ο Σαμαράς δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του για το τι θα κάνει αν συνεχιστεί η κατρακύλα και οι ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές που λειτουργούν ευνοϊκά μόνο για τους γείτονές μας.

Επομένως το ενδεχόμενο να κάνει ο Μεσσήνιος δικό του κόμμα, όπως προεξοφλούν χωρίς στοιχεία διάφορα «ρεπορτάζ» ιστοσελίδων επικαλούμενα το τόλμημα της «Πολιτικής Άνοιξης» είναι αναπόδεικτο. Άλλωστε το 2025 δεν είναι 1992 που οι πολιτικές εξελίξεις «έτρεξαν» επειδή ο Σαμαράς δεν κρύφτηκε στη θαλπωρή της υπουργικής θέσης και προτίμησε να έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για το Μακεδονικό ζήτημα και την ονοματοδοσία των Σκοπίων.

Το ποιος έκανε το σωστό και ποιος το λάθος το αποδεικνύει η ίδια η ιστορία: ο αείμνηστος επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. διαψεύστηκε πλήρως στην πρόβλεψή που έκανε τον Φεβρουαρίου του 1993 για το Μακεδονικό ότι «Μετά από δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει το όνομα», η σημερινή ηγεσία της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας επιμένει στο αλυτρωτικό θράσος της να αυτοαποκαλείται νέτο-σκέτο «Μακεδονία», ενώ ο Σαμαράς είναι εκείνος που από τότε μέχρι σήμερα λέει αταλάντευτα «ΟΧΙ» στο ξεπούλημα του «Μακεδονικού» ζητήματος.

 Η καραμέλα για το 2012

Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, την άλλη καραμέλα ότι η Ν.Δ. καταποντίστηκε εκλογικά επί ημερών Σαμαρά οι δικολάβοι «αναλυτές»(;) ξεχνούν(;) δύο βασικότατες παραμέτρους που τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα:

1^ον) Ότι είναι παντελώς ασύγκριτα πολιτικά μεγέθη η διακυβέρνηση της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη την περίοδο 2019-2025 με τη διακυβέρνηση της Ν.Δ του Αντώνη Σαμαρά την περίοδο 2012-2014. Κι αυτό διότι στην περίπτωση Μητσοτάκη η χώρα βρισκόταν με υπερπλεόνασμα στα ταμεία της, είχε απαλλαγεί από μνημονιακές δεσμεύσεις λιτότητας κι όταν ήρθε το τσουνάμι της υγειονομικής κρίσης του κορωνοϊού η ελληνική οικονομία στηρίχθηκε με πακτωλό κοινοτικών επιδοτήσεων.

Αντιθέτως στην περίπτωση Σαμαρά η Ελλάδα βρισκόταν στη χειρότερη στιγμή της μνημονιακής περιόδου με τις τράπεζες να κινδυνεύουν με κλείσιμο, τον κόσμο να βρίσκεται εν βρασμώ στα πεζοδρόμια και τους διεθνείς αναλυτές να στοιχηματίζουν ότι η χώρα μας θα κατέρρεε μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτό για να μην ξεχνιόμαστε ΔΕΝ το άφησε να συμβεί η κυβέρνηση Σαμαρά παρα το γεγονός ότι ασκούσε πολιτική με τις χειροπέδες της ασφυκτικής λιτότητας που επέβαλε η Τρόικα των δανειστών.

Η ιστορική αλήθεια λέει, λοιπόν, ότι:

>> Η κυβέρνηση της Ν.Δ. του 2012-2014 παρέλαβε την Ελλάδα με ύφεση -7,2% και την παρέδωσε με ρυθμό ανάπτυξης +0,73%, ενώ από το 9,5% που ήταν το έλλειμμα όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση μέσα σε δύο χρόνια η Ελλάδα κατάφερε να παράξει πρωτογενή πλεονάσματα.

>> Η δήθεν «ανάλγητη» κυβέρνηση Σαμαρά μείωσε 2 φορές τον φόρο ακινήτων, μείωσε την εισφορά αλληλεγγύης και τον φόρο στο πετρέλαιο, μείωσε τον ΦΠΑ στην εστίαση (των 200.000 επιχειρήσεων και του 1.000.000 εργαζομένων), παραλαμβάνοντας ταυτόχρονα ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον ιδιωτικό τομέα ύψους 9,1 δισ. ευρώ, τις οποίες και μείωσε κατά 6 δισεκατομμύρια, παραδίδοντάς τις στα 3,1 δισ. ευρώ.

Τι έκανε η «ευαίσθητη» κυβέρνηση της Αριστεράς; Αύξησε ξανά στα €6 δισ. τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον ιδιωτικό τομέα, αύξησε πάλι τον ΦΠΑ στην εστίαση και υποθήκευσε την δημόσια περιουσία –που είχε αρνηθεί να κάνει ο Σαμαράς– για 100 χρόνια δια του Υπερταμείου που ήρθε μαζί με το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο.

2ον) Ότι η απλοϊκή σύγκριση δύο ποσοστών είναι πιστευτή μόνο από όσους έχασαν τα μαθήματα αριθμητικής που διδάσκονται από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Καταρχάς το 18,85% των εκλογών του Μαΐου του 2012 ήταν μια φωτογραφία της στιγμής, στην κορύφωση της δημοσιονομικής κρίσης, όπου όλα τα συστημικά κόμματα κατέρρευσαν. Θυμίζεται ότι λ.χ. το ΠΑΣΟΚ είχε βρεθεί στο 13,5% από το οποίο δεν ανέκαμψε ποτέ, σε αντίθεση με την Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά η οποία ενάμιση μήνα αργότερα, τον Ιούνιο του 2012, έκανε άλμα αγγίζοντας το 30% και κυβέρνησε!

Ας συνυπολογιστεί επίσης ότι εκείνον τον Μάιο η σαμαρική Ν.Δ. πήγε στις κρίσιμες κάλπες έχοντας απέναντί της όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ και τον μαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ΕΞΙ (6) δεξιά κόμματα τα οποία επεδίωξαν να την κοντύνουν εκλογικά: τους ΑΝ.ΕΛ. που πήραν 10,61%, τη Χρυσή Αυγή που ανέβηκε στο 6,97%, το ΛΑ.Ο.Σ. με 2,89%, τη Δημοκρατική Συμμαχία που είχε ιδρύσει η Ντόρα Μπακογιάννη με 2,55%, τον Θάνο Τζήμερο με 2,15% και τον Στέφανο Μάνο με 1,80%

Για να δούμε τώρα αυτή καθ΄ αυτή την εκλογική επίδοση της Ν.Δ. του Σαμαρά τον Μάιο του 2012; Η Ν.Δ. βγήκε πρώτο κόμμα με 18,85% συγκεντρώνοντας 1.192.103 ψήφους, ενώ έναν μήνα αργότερα, τον Ιούνιου του ’12, το 18,85% έγινε 29,66% με τις «γαλάζιες» ψήφους να ξεπερνούν το 1,825 εκατομμύρια.

Αντιθέτως στις Ευρωεκλογές του 2024 το ισχνό και ελλείψει αντιπάλου 28,31% που πήρε η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη μεταφράστηκε σε 1.125.510, δηλαδή σε 66.593 ψήφους λιγότερες από τον Μάιο του 2012.

Τα παραπάνω αρκούν για να καταλάβουν οι άπιστοι Θωμάδες ότι έχοντας φτάσει ο Αντώνης Σαμαράς στο απόγειο της επί σχεδόν μισό αιώνα πολιτικής σταδιοδρομίας του με το αξίωμα του πρωθυπουργού, όταν παρεμβαίνει το κάνει για το καλό της πατρίδας και της παράταξης και όχι επειδή προσδοκά αξιώματα.

Όλα τα υπόλοιπα είναι για να πουλάνε σανό στους αναγνώστες τους τα μιντιακά τρολ…

 Να τους «ξυπνήσει» από τον λήθαργο

Μόνο ως αποκύημα φαντασίας μπορεί, τέλος, να λογιστεί η δήθεν δημοσιογραφική εκτίμηση ότι ο Σαμαράς επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μεσσήνιος ήταν αυτός που ουσιαστικά εξέλεξε το 2016 πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας τον Κυριάκο και δεν είχε κανέναν λόγο να στραφεί κατά του νυν προέδρου και πρωθυπουργού, αν από το 2020 μέχρι και σήμερα η κυβερνώσα Ν.Δ. δεν ακολουθούσε την ολισθηρή τακτική του κατευνασμού στα ελληνοτουρκικά και όχι μόνο.

Εξ ου και οι παρεμβάσεις του Σαμαρά την τελευταία πενταετία έχουν έναν σκοπό: Να «ξυπνήσουν» την κυβέρνηση από τον λήθαργο κυρίως όσον αφορά την ασκούμενη εξωτερική πολιτική.

Όσοι γνωρίζουν τον Σαμαρά αντιλαμβάνονται ότι ως πολιτικό ον του είναι αδύνατο να παραμείνει σιωπηλός βλέποντας με θλίψη να μας αγνοεί ακόμα και ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, την ίδια ώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ συνομιλεί με άπαντες Ευρωπαίους, Ρώσους, Κινέζους και Άραβες αλλά έχει ξεχάσει τον σύμμαχο που λέγεται Ελλάδα.

Όσο, λοιπόν, ο πρώην πρωθυπουργός βλέπει για παράδειγμα τους συμμάχους του γαλλογερμανικού άξονα, μαζί με την Βρετανία και την Ιταλία, να κάνουν μπίζνες με τους γείτονές μας, να τους εξοπλίζουν, με αποτέλεσμα να πέφτουν στον κουβά τα 12 δισ. που πληρώσαμε για Ραφάλ και φρεγάτες (αφού οι γείτονές μας με λεφτά της Ε.Ε. –άρα και δικά μας– θα έχουν τουλάχιστον πενταπλάσιο σε μέγεθος εξοπλισμό από τον δικό μας) θα επισημαίνει τη λανθασμένη εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα δια χειρός και λόγων του πρωθυπουργού και του μη εκλεγμένου υπουργού Εξωτερικών.

Σημειωτέον αυτές δεν είναι επισημάνσεις μόνο του Αντώνη Σαμαρά. Τις ασπάζονται εξέχοντες πολιτικοί όπως ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της παράταξης Κώστας Καραμανλής, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος ­(σ.σ. ακόμη και ο αείμνηστος πλέον Πέτρος Μολυβιάτης), σύσσωμη η αντιπολίτευση, όλα τα κυπριακά κόμματα και βεβαίως πλήθος αναλυτών.

Οι μόνοι που θα μείνουν, τελικά, να διαφωνούν με τα λεγόμενα Σαμαρά θα είναι όσοι παραμένουν απορροφημένοι στο «καθήκον» να εξυμνούν την κυβέρνηση και να ζητωκραυγάζουν «Μητσοτάκης, μέχρι να σβήσει ο ήλιος».

Μόνο που κάτι παρόμοιες ιαχές για τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών βγάζουν και οι γείτονες Τούρκοι, οι οποίοι αγκαζέ με τους εγχώριους οπαδού των «ήρεμων νερών» βγάζουν φλύκταινες όταν ακούν κάποιον σαν τον πρώην πρωθυπουργό να ξεσκεπάζει το παιχνίδι του κατευνασμού και να καταγγέλλει ανοιχτά –κι όχι μέσω κύκλων– τη διπλωματία του «ό,τι πείτε».

Για αυτές τις συγκεκριμένες καταγγελίες του Αντώνη Σαμαρά που αφορούν την ελληνική εξωτερική πολιτική έχουν να αρθρώσουν εμπεριστατωμένα αντεπιχειρήματα οι οπαδοί του «ό,τι πείτε» ή θα το ρίξουν ξανά στην… τρελίτσα του 19%;