Super League: Αγγλία γίναμε…

Αν το καλοκαίρι – πριν αρχίσουν οι επίσημες υποχρεώσεις των ομάδων στις ευρωπαϊκές διοοργανώσεις- έλεγε κανείς ότι παραμονές της 28^ης Οκτωβρίου ο Παναθηναϊκός θα ήταν 10 βαθμούς μπροστά από τον Ολυμπιακό και 6 από την ΑΕΚ μόλις πέντε στροφές πριν από το νήμα του πρώτου γύρου θα του φόραγαν ζουρλομανδύα.

Με τη νίκη του την περασμένη βδομάδα στο Φάληρο επί του Ολυμπιακού ο ΠΑΟΚ άνοιξε διάπλατα το δρόμο του τίτλου σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης, έλεγε μεσοβδόμαδα, στους ρεπόρτερ που κλήθηκαν για ξενάγηση στην Οpap Arena ότι θέλει να πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ ,αλλά αν δεν το πάρει, χίλιες φορές να το πάρει ο Παναθηναϊκός, όμως δεν έβγαζε από το παιχνίδι για τον τίτλο, ούτε τον Ολυμπιακό, αλλά ούτε και τον ΠΑΟΚ.

Το θέμα είναι πως ούτε ο Ολυμπιακός δείχνει ικανός να πρωταγωνιστήσει φέτος, αλλά ούτε και ο ΠΑΟΚ (παρά τη μεγάλη νίκη του στο Καραϊσκάκη) δείχνει πως μπορεί να μεταμορφωθεί τόσο όσο χρειάζεται για να γίνει ανταγωνιστικός για τον τίτλο…

Το τι συνέβη στον Ολυμπιακό το ξέρουν (ή θα πρέπει να το ξέρουν καλύτερα) οι άνθρωποί του, οι οποίο μετά τα δυο παιχνίδια με την  Μακάμπι Χάιφα το καλοκαίρι και τον αποκλεισμό από το Champions League αποφάσισαν να ξηλώσουν όλη την ομάδα και να την ξαναφτιάξουν από την αρχή. Ή τουλάχιστον αυτό προσπάθησαν…

To αποτέλεσμα προς το παρόν δεν τους δικαιώνει. Ο Ολυμπιακός δεν έχει νίκη στην Ευρώπη και η μοναδική του ελπίδα να συνεχίζει να παίζει είναι να έρθει τρίτος  στον όμιλο του Europa League για να παίξει στο Conference League. Ναι, αυτό που πέρσι περιπαιχτικά που αγωνιζόταν ο ΠΑΟΚ πολλοί οπαδοί του αποκαλούσαν…Milko Cup και …Ιντερτότο.

Στο ματς με τον ΠΑΟΚ συνέβη το εξής παράδοξο. Ένα από τα πολλά.

Στην άμυνα του Ολυμπιακού έπαιξαν  ο Παπασταθόπουλος που ήταν να …φύγει στα τέλη Αυγούστου, ο Μπα που μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν υπολογιζόταν , ο Βρουσάι που επίσης έψαχνε ομάδα και ο Τζολάκης που ξεκίνησε για δεύτερος και παρότι πήρε τερματοφύλακα ο Ολυμπιακός (τον Πασχαλάκη) προτιμήθηκε από τον Μίτσελ για το ντέρμπι…

Είναι κι αυτό ένα δείγμα ανοργανωσιάς , αλλά το σίγουρο είναι πως ο Μίτσελ δεν μπορεί να βγάλει άκρη στο Ρέντη με 39 παίκτες και παρότι δήλωνε και ο ίδιος ότι θα ζητούσε να μείνει με 24 έως 27 παίκτες δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα κορμό και να προχωρήσει τουλάχιστον στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Προσέξτε τώρα τι έχει γίνει…

Ο Ολυμπιακός μέσα σε 3 μήνες άλλαξε 3 προπονητές (Μαρτίνς/Κορμπεράν/Μίτσελ)και έβαλε 18 διαφορετικές ενδεκάδες σε 18 αγώνες!

Έκανε 18 μεταγραφές (8 μόνο τον Σεπτέμβριο) ενώ σε 18 αγώνες χρησιμοποίησε συνολικά 40 ποδοσφαιριστές από τους οποίους μάλιστα οι  8 ( Τικίνιο, Χασάν, Ζιγκερνάγκελ, Καρβάλιο, Ρατζέλοβιτς, Μαντί Καμαρά, Μανωλάς, Κανέ)  παίζουν πλέον αλλού. Έγιναν μεταγραφές  που έπαιξαν κι έφυγαν (Ζιγκερνάγκελ), μεταγραφές που ακόμη – για διαφορετικούς λόγους – δεν παίζουν (Λάϊτνερ- Κασάμι) ή ξεκίνησαν να παίζουν αλλά μετά περιθωριοποιήθηκαν (Ντελα Φουέντε- Μπόουλερ) ή έχουν παίξει  ελάχιστα (Σαμασέκου) και εξαφανίστηκαν..Από  το πρώτο του ματς στην Χάιφα (20 Ιουλίου) μέχρι το πρόσφατο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ χρησιμοποίησε: 3 διαφορετικούς τερματοφύλακες, 4 διαφορετικούς δεξιούς μπακ, 9 διαφορετικούς στόπερ (οι 4 υπηρεσιακοί, Εμβιλα-Ντόι-Βρσάλικο-Ρέαμπτσουκ), 7 διαφορετικά “10άρια”, 13 διαφορετικούς εξτρεμ και 6 διαφορετικούς σέντερ φορ. Μόνο ο Ρέαμπτσουκ  έπαιξε σε 17 από τα 18 ματς και …έσκασε!

Δέκα βαθμούς πίσω από την κορυφή ο Ολυμπιακός ήταν στα πέτρινα χρόνια. Με τον Σαλιαρέλη. Βρέθηκε πάλι φέτος και το πιο πιθανό είναι το χειμώνα να γίνουν κι άλλες μεταγραφές μπας και σωθεί ό,τι σώζεται….

Ίδια, πάνω- κάτω εικόνα έχει και ο ΠΑΟΚ. Η ομοιότητα είναι πως έγιναν και στον ΠΑΟΚ πολλές μεταγραφές (ασχέτως αν μειώθηκαν οι αμοιβές των παικτών στα συμβόλαια) που δεν βγήκαν (η ομάδα παίζει χωρίς σέντερ φορ, για παράδειγμα), αλλά η διαφορά είναι πως ο Λουτσέσκου (με όλα τα μειονεκτήματά του) προσπαθεί μ αυτούς που έχει να φτιάξει μια ομάδα. Στο Φάληρο φάνηκε η δουλειά του, αλλά ήταν και τυχερός. Τόσο, που σε περίπτωση που έχανε ή θα αναγκαζόταν  να παραιτηθεί ή θα τον έδιωχναν και θα έφερναν στη θέση του ή τον Πάμπλο από τον ΠΑΟΚ Β΄ή κάποιον προπονητή τύπου Νταμίρ Κάναντι που λέγεται ότι προτάθηκε απ΄έξω, απ΄έξω…

Κι όμως απέναντι σε ένα τέτοιο κλίμα ο Λουτσέσκου τιμώρησε τον Ολυμπιακό παίζοντας όχι με τις …μεταγραφές του Μπότο (παρά μόνο του Νάρεϊ που βγήκε), αλλά χρησιμοποιώντας  στην αρχική ενδεκάδα της πέντε παίκτες U22 σε θέσεις κλειδιά (τερματοφύλακας, μπακ δεξι  και  αριστερό, στόπερ, αμυντικό χαφ) και επιβεβαιώνοντας ότι ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα του προπονητή του.Ο Μίτσελ είχε Χάμες, Μπιέλ και Φορτούνη για  «δεκάρια» και ο Ρουμάνος τον Ντόουγκλας Αουγκούστο…

Το ποδόσφαιρο όμως μπορεί να σε κάνει μάγκα σε ένα βράδυ και ο Λουτσέσκου που «βλέπει» μες το ματς νίκησε  κατά κράτος τον Μίτσελ και κέρδισε πόντους στο κοινό της Τούμπας, αλλά και στην εμπιστοσύνη της οικογένειας  Σαββίδη.

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να «χτίσει» πάνω στη νίκη του επί του Ολυμπιακού, αλλά όταν χάνει από τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα, δεν μπορεί να κερδίσει από τον Άρη και πετάει πόντους δεξιά και αριστερά (με τον ΟΦΗ, με την Λιβαδειά, με τον Βόλο) δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συναγωνιστεί ούτε τον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς, ούτε την ΑΕΚ του Αλμέιδα.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον απρόβλεπτο Άρη στον οποίο παρότι έπεσαν λεφτά από τον Θοδωρή Καρυπίδη η ομάδα δεν έχει βρει τον δρόμο της.

Στην ΑΕΚ είναι φανερό ότι πέρα από την είσοδο της ομάδας στην Opap Arena έγινε δουλειά το καλοκαίρι στις μεταγραφές από τον προπονητή. Το έργο του Ματίας Αλμέιδα για την εξέλιξη και τη βελτίωση της ΑΕΚ είναι εμφανές καθώς η Ένωση μετά από οκτώ αγωνιστικές στο πρωτάθλημα είναι πρώτη σε αρκετές στατιστικές κατηγορίες που αφορούν την επίθεση, τη δημιουργία, αλλά και την ανασταλτική λειτουργία. Ό,τι προσπαθεί να περάσει ο 48χρονος Αργεντινός τεχνικός στους παίκτες του στις προπονήσεις φαίνεται στον αγωνιστικό χώρο. «Στο ΟΑΚΑ δεν θα κερδίζαμε αυτό το ματς» έλεγε ο Μελισσανίδης για το ζόρικο 1-0 με τον Ατρόμητο την περασμένη βδομάδα και μάλλον δεν είχε άδικο. «Ούτε απ΄έξω δεν θέλω να περνάω» συνέχιζε με νόημα ο διοικητικός ηγέτης της Ένωσης.

Ο Αλμέιδα είναι καθοριστικός παράγοντας στην φετινή προσπάθεια της ΑΕΚ. Σχεδόν σ΄όλα τα ματς έκανε κινήσεις από τον πάγκο όταν έβλεπε ότι κάτι πήγαινε να στραβώσει και σαφώς θα ναι πρόβλημα για τους «κιτρινόμαυρους» αν ισχύουν όσα γράφονται το τελευταίο διάστημα περί ενδιαφέροντος της Ρίβερ Πλέιτ ή της Ιντεπεντιέντε και δεν αποτελούν μόνο δημοσιογραφικά σενάρια.

Όμως, εκεί που συντελέστηκε κοσμογονική αλλαγή και ο προπονητής άλλαξε ολοκληρωτικά την ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει βάλει υποψηφιότητα να αλλάξει την ιστορία για τους «πράσινους». Τα προηγούμενα χρόνια τέτοιο καιρό οι ρεπόρτερ του τριφυλλιού έψαχναν τον διάδοχο του εκάστοτε προπονητή και τώρα ψάχνουν το αρχείο τους να δουν από πότε ο Παναθηναϊκός έκανε οκτώ, εννιά ή δέκα σερί νίκες στο πρωτάθλημα. Από την εποχή του Ρότσα όταν οι «πράσινοι» είχαν ομαδάρα και κοίταζαν στα μάτια ευρωπαϊκά μεγαθήρια όπως ο Άγιαξ και χτύπαγαν τους «τέσσερις» του Champions League…

Tέτοια ομάδα δεν έχει γίνει ακόμη ο Παναθηναϊκός. Αλλά, ότι ο Γιοβάνοβιτς με την παρουσία του, την σοβαρότητά του και τις επιλογές του έχει καταφέρει να διατηρεί τον Παναθηναϊκό στην κορυφή, αήττητο και  σε απόσταση από τους άλλους διώκτες του τίτλου είναι προσωπική του επιτυχία. Διότι δεν είναι ότι έκανε απόρθητο φρούριο τη «Λεωφόρο», ούτε ότι κέρδισε δυο ντέρμπι (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) ενώ έχανε. Αλλά ότι στην παρούσα φάση κι ενώ χάνει παίκτες από τραυματισμούς δεν έχει απώλειες σε παιχνίδια, όπως έχουν όλοι οι άλλοι συνδιεκδικητές του πρωταθλήματος.

Αυτή τη στιγμή είναι το πρώτο φαβορί…