Σχολή Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας στο Μανχάταν από τον Λεωνίδα Λοϊζίδη

Γράφει η Καίτη Νικολοπούλου

Είναι κάποιες στιγμές που αναρωτιέσαι αν θα υπήρχε η Ελλάδα αν δεν την ερωτεύονταν κάποιοι ρομαντικοί. Κάποιοι που πασχίζουν γι’ αυτήν όσο μακριά και αν βρίσκονται – αλλά μέσα στην ψυχή της φωλιασμένοι.

Και ο Λεωνίδας Λοϊζίδης, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης μας που εδώ και δέκα χρόνια παλεύει στην καρδιά του σύγχρονου θεατρικού γίγνεσθαι, το Μανχάταν –γιατί η καρδιά του αρχαίου ήταν μόνο η Ελλάδα–, να υμνεί τη χώρα μας ως ένας σύγχρονος Ντελακρουά, λόρδος Μπάιρον, και τόσοι άλλοι που ερωτεύτηκαν αυτήν την χώρα και την εξύμνησαν μέσα από το έργο τους και την ίδια τη ζωή τους. Την χώρα που ανέβαιναν οι τραγωδίες για να αφυπνίσουν τον λαό, τον κάθε πολίτη, να τον ψυχαγωγήσουν με όλη την σημασία της λέξης, με τον Αριστοτέλη μάλιστα να βγάζει τον ορισμό της τραγωδίας: «Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας…» Γιατί ο Λεωνίδας Λοϊζίδης έκανε κάτι μοναδικό, κόντρα στους πέτρινους καιρούς που βιώνουμε και στις σύγχρονες δοξασίες: επί δέκα ολόκληρα χρόνια ανεβάζει στην Νέα Υόρκη μόνο αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, καθιστώντας γνωστά στους Αμερικανούς –και όχι μόνο– τα έργα των Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλου, ενώ θα μπορούσε ν’ ασχοληθεί με πιο… προσοδοφόρα ονόματα, όπως του Μολιέρου ή του Σαίξπηρ ας πούμε.

Αλλά ο Λεωνίδας Λοϊζίδης δεν σταματά εκεί. Και φέτος υλοποιεί το επόμενο όραμά του: Σχολή Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας! Όχι στην Επίδαυρο, όχι στους Δελφούς, αλλά στην καρδιά της Νέας Υόρκης, στο Μανχάταν! Η δεκαετής εμπειρία του στα θέατρα του Μπρόντγουεϊ με την εμμονή του στην παρουσίαση των έργων των αρχαίων Ελλήνων τραγωδών τον έπεισε ότι αυτά τα έργα των σπουδαίων εκείνων προγόνων μας είναι πάντα επίκαιρα και σύγχρονα, και προειδοποιούν για το τι μέλλει γενέσθαι. Γι’ αυτό και το κοινό του απαρτίζεται κατά 80% από Αμερικανούς και κατά 20% μόνο από Έλληνες ομογενείς. Και έτσι, αποφάσισε να προχωρήσει στο επόμενο μεγάλο βήμα του: να ιδρύσει αυτήν την σχολή αρχαίας τραγωδίας, με σπουδαίους καθηγητές αμερικανικών πανεπιστημίων αλλά και Έλληνες επισκέπτες διανοούμενους, οι οποίοι θα διδάξουν σε επαγγελματίες ηθοποιούς εκείνο που δεν διδάχθηκαν ποτέ: τα διδάγματα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.

«Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική», έλεγε ο Όργουελ. Και ο Λεωνίδας Λοϊζίδης θεωρεί πως η εποχή που βιώνουμε είναι εποχή παγκόσμιου ψεύδους, επομένως έπρεπε ο ίδιος να κάνει την δική του μικρή επανάσταση λέγοντας την αλήθεια στον κάθε πολίτη: οι αρχαίοι Έλληνες μίλησαν πρώτοι για όλα αυτά. Από τότε για τώρα!