ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – Καρίνα Βέρδη: «Ποίηση… ένα φτερούγισμα»

Με αφορμή την παρουσίαση των τελευταίων βιβλίων της στον χώρο των εκδόσεων «Όστρια», η βραβευμένη ποιήτρια μιλάει στην «Α» για το πώς αισθάνεται την ποίηση

Τι σημαίνει ποίηση; Πώς ορίζεται από εκείνους που έχουν αφιερώσει την πένα τους σε αυτήν, αλλά και από εκείνους που απλώς την απολαμβάνουν διαβάζοντάς την; Κατά τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε, μοιάζει με «τη ρυθμική δημιουργία της ομορφιάς». Σήμερα, αναζητήσαμε την απάντηση σε μια νέα κοπέλα, που δεν δίστασε να εμφανισθεί με δύο βιβλία ποίησης, τα οποία θα παρουσιαστούν μέχρι το τέλος του μήνα από τις εκδόσεις Όστρια, που είναι και ο εκδοτικός οίκος που τα κυκλοφόρησε. Αναφερόμαστε στην Καρίνα Βέρδη, η οποία μάλιστα τολμά να γράψει… χαϊκού, μια δύσκολη ποιητική φόρμα που προέρχεται από την Ιαπωνία. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η βραβευμένη ποιήτρια κρατάει χαμηλούς τόνους, εμβαθύνοντας με σεβασμό στην έννοια της ποίησης, που κατά την ίδια σημαίνει «ο λόγος να μένει αληθινός, ο άνθρωπος να διέπεται από “ανθρωπινότητα”, να βλέπει με τα μάτια της ψυχής σαν παιδί…».

Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου

 

Οι σπουδές που έχεις κάνει δείχνουν ότι η καλλιτεχνική φύση λειτούργησε πολύ νωρίς στη ζωή σου. Σε βοήθησαν όμως να στήσεις τις λέξεις σου στο χαρτί;

«Από παιδί είχα πάθος με τη διαδικασία της γραφής. Πρώτα γραμματάκια, μετά λέξεις, ποιήματα, ημερολόγια, σκέψεις και επιστολογραφία. Επέλεξα να σπουδάσω κινηματογράφο γιατί θεωρούσα ότι είναι το πιο κοντινό στην ποίηση. Στην πραγματικότητα δεν με βοήθησε στις διατυπώσεις, γιατί το σενάριο δεν είναι λογοτεχνία, αλλά τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής, όπως η ιστορία τέχνης, η λογοτεχνία και η αισθητική του κινηματογράφου διαμόρφωσαν έναν τρόπο θεώρησης του κόσμου, οπωσδήποτε πολύ βοηθητικό».

Ποια ήταν η πορεία σου μέχρι να βουτήξεις στα βαθιά νερά της ποίησης;

«Ευτυχώς ή δυστυχώς, ήμουν πάντα “βουτηγμένη” στην ποίηση, από το σχολείο, ένιωθα να συγκινούμαι πολύ από στίχους, μόνο που κάπως το καταπολεμούσα νομίζοντας ότι αυτό δεν είναι το “κανονικό”. Έτσι, όταν το εμπιστεύτηκα αισθάνθηκα ότι αυτό είμαι, μου αρέσει η ελευθερία της ποίησης, η αυτονομία της».

Πόσα βιβλία έχεις εκδώσει μέχρι τώρα;

«Έχω εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές και έχω ανθολογήσει μια έκδοση με ιστορίες για τη θάλασσα, στην οποία συμμετέχω με ένα bonsai story, αλλά είναι κάπως conceptual, δεδομένου ότι χρησιμοποίησα ζωγραφιές παιδιών του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος, που δημιουργήθηκαν ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό, ενώ όλοι οι συμμετέχοντες συγγραφείς κλήθηκαν να συνοδεύσουν τις ιστορίες τους με ένα άλλο έργο, τραγούδι, τίτλο ταινίας, κ.λπ.».

Τα δύο τελευταία βιβλία σου κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Όστρια. Τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσεις για τις επόμενες ημέρες;

«Θα γίνει παρουσίαση στον πολυχώρο της Όστριας, με μουσική συνοδεία, άλλη μια παρουσίαση στο λογοτεχνικό περιοδικό Εμβόλιμο, στη Βοιωτία, παρουσίαση στον Πειραιά των “Ιστοριών της θάλασσας”, που τελεί υπό την αιγίδα της Unesco, ενώ ετοιμάζω και ένα book trailer για το “Ηλεκτρικό Βυσσινί”».

Μίλησέ μας για το «Ηλεκτρικό Βυσσινί». Πώς ήρθε η έμπνευση;

«Παρατηρώντας την πόλη, τους ανθρώπους, τις συνήθειες. Δημιούργησα έναν συσχετισμό ανάμεσα στο τρεμοπαίξιμο μιας ταμπέλας που ανάβει μόλις νυχτώσει με μια προσμονή. Ένα φτερούγισμα που νιώθουμε σαν ηλεκτρισμό προσδοκώντας μια συνάντηση, μια επιστροφή, ένα σημείο σύνδεσης με μια ποθητή πηγή, εν προκειμένω με ενός αγαπημένου προσώπου».

Ποιο μήνυμα θέλησες να μας περάσεις;

«Τα ποιήματα είτε το θέλουμε, είτε όχι, μεταφέρουν μηνύματα και έχουν  δική τους ζωή. Αυτό το ανακαλύπτω ακούγοντας να περιγράφουν διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικά νοήματα που είναι πεπεισμένοι ότι αυτό ήθελε “να πει το ποίημα”. Φυσικά, δεν είμαστε εδώ για να αναλύουμε τον εαυτό μας ως ποιητές, ωστόσο σε κάποια ποιήματα είναι ξεκάθαρη μιας μορφής καταγγελτικότητα, όπως στην “Ενοχή” που κάποιος πατάει με το αυτοκίνητο μια γάτα κι αυτή, σε μια αντεστραμμένη πραγματικότητα, τον βυθίζει στην άσφαλτο ή στη  “Φαβέλα”, που μιλάει για τα χαμένα νιάτα που απορροφούνται από την υποκουλτούρα της νυχτερινής ζωής».

Και τώρα ας πάμε στο «Αιρετικό Γεράκι». Μιλάμε για χαϊκού. Δεν είναι απλό είδος… Χρειάζεται ταλέντο αλλά και γνώσεις, τις οποίες αναζήτησες πού;

«Δεν ήξερα ότι μπορώ να γράψω χαικού, με εκνεύριζε λίγο η φόρμα στην αρχή γιατί με περιόριζε, μετά μου αποκαλύφτηκε η γοητεία της και για πολλές μέρες ζούσα στη δίνη της κατάλληλης στιχοθεσίας. Διάβασα Ματσούο Μπασό φυσικά, Σεφέρη επίσης».

Τι είναι αυτό που σε προσέλκυσε σε αυτό το είδος ποίησης;

«Μαγνητίστηκα από την πρόκληση να αποδώσω εννοιολογικά και τόσο σύντομα ένα στιγμιότυπο, ένα συναίσθημα ή μια γνώμη».

Τι σημαίνει ποίηση για σένα;

«Ποίηση είναι ο τρόπος που έχει ο λόγος να μένει αληθινός, το να διέπεται ο άνθρωπος από “ανθρωπινότητα”, ενώ συγχρόνως βλέπει με τα μάτια της ψυχής σαν παιδί και δεν μασάει τα λόγια του. Ακονίζει τις πτυχές της πραγματικότητας, τη σπάει, την αναλύει και την αναπλάθει».

Τα θέματά σου από πού τα αντλείς;

«Από ιστορίες που βλέπω γύρω μου, από τις σχέσεις μου, από την εσωτερική μου ζωή, από βιώματα αλλά και τυχαία περιστατικά. Τελευταία, μου αρέσει η ποίηση του φανταστικού, την οποία θέλω να δουλέψω περισσότερο, όπως έκανα στο ποίημα “Πεταλούδες”».

Με τον Νάνο Βαλαωρίτη

Θεωρείς την εποχή μας αντιποιητική, λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανάγκης των συμπολιτών μας να στραφούν σε υλικά αγαθά για την επιβίωσή τους;

«Συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Οι άνθρωποι στρέφονται περισσότερο στην ποίηση, κατά τη γνώμη μου για να αντέξουν. Εξάλλου όλο και περισσότεροι ασχολούνται με ποιητικές ομάδες, στα κοινωνικά δίκτυα και διά ζώσης».

Πώς ξεχωρίζεις την καλή ποίηση και την κακή; Τι είναι αυτά που τις διαχωρίζει;

«Το πόσο δουλεμένο είναι ένα ποίημα, πόσος χρόνος τού αφιερώθηκε. Πόσο κοφτερό, πόσο ακριβές, ανατόμο, περιεκτικό. Ο ήχος επίσης, η μουσική των λέξεων. Το ποίημα πρέπει να είναι καθαρό σαν γάργαρο νεράκι!»

Ποιες δυσκολίες συνάντησες ως νέος άνθρωπος στο να πείσεις έναν εκδότη να εκδώσει τα ποιήματά σου;

«Γράφουν πολλοί άνθρωποι και οι μικροί οίκοι δεν έχουν επαγγελματίες για να διαβάζουν και να αξιολογούν. Στους μεγαλύτερους, περιμένεις μήνες. Οι περισσότερες εκδόσεις είναι πληρωμένες από τους ίδιους τους ποιητές με υψηλά ποσά και αλλάζει μόνο το όνομα των εκδόσεων, έτσι που δεν έχει πραγματικά διαφορά με ποιον οίκο συνεργάστηκες».

Συνήθως οι άνθρωποι των γραμμάτων έχουν κάποιους μέντορες, είτε υπαρκτούς είτε φανταστικούς. Για σένα τι ισχύει;

«Μέντορα δεν έχω ακριβώς, εκτιμώ όμως πολύ τον Νάνο Βαλαωρίτη και η αλήθεια είναι ότι οι συμβουλές του με βοήθησαν. Με έκαναν πιο πραγματιστική, πιο στοχευμένη και πιο συνειδητοποιημένη».

Υπάρχουν κάποιοι ποιητές που θαυμάζεις;

«Μου αρέσει πολύ ο Κάλβος, ο Θεόδωρος Ντόρρος, ο Καρούζος, ο Νάνος, ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Καρυωτάκης, ο Ουίλιαμ Μπλέικ, ο Μπωντλέρ, η Anne Sexton».

Τελειώνοντας το ένα βιβλίο, ετοιμάζουμε το επόμενο. Ισχύει και για σένα αυτό;

«Ισχύει, αλλά αφορά στην πεζογραφία. Είναι μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο “Ομαρόσα”, που τώρα δοκιμάζει την τύχη της στην αξιολόγηση».

Ας τη γνωρίσουμε…

Η Καρίνα Βέρδη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε  σκηνοθεσία κινηματογράφου στη σχολή Λυκούργου Σταυράκου, ενώ συνεχίζει τις σπουδές της στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Εργάζεται ως αρθρογράφος, επιμελήτρια εκδόσεων και ραδιοφωνική παραγωγός. Τα τραγούδια της «Αγάπη Αλαργινή» και «Φαβέλα» περιλαμβάνονται στο ψηφιακό άλμπουμ «Υπάρχεις;», ενώ το παραμύθι «Θα βρεθεί τρόπος» παρουσιάστηκε στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα, στο πλαίσιο εθελοντικής δράσης φεστιβάλ παραμυθιού.

Συμμετέχει σε ποιητικές performances, video poetry, ποιητικά φεστιβάλ, μικρού μήκους ταινίες. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές,  και έχει βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Διατηρεί το blog lexolis.

Εργογραφία

ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΓΕΡΑΚΙ, χαϊκού, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΒΙΣΣΥΝΙ, Ποίηση, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΜΑ (ανθολόγος-επιμελήτρια)

ΧΡΩΜΑΤΑ ΨΥΧΗΣ (συλλογικό) ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ

ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ (συλλογικό) ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ, τ.Α΄ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΜΑ

Πρόλογος στο ΚΟΓΧΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ (συλλογικό), Έκδοση του Φιλοζωικού συλλόγου Λαμίας

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ, ανθολόγηση-επιμέλεια διηγημάτων, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΜΑ (υπό έκδοση)

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα