ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΝΙΤΣΑ-ΣΩΠΥΛΗ: «Το έντυπο βιβλίο είναι τρόπος ζωής»

Με αφορμή το βιβλίο της «Ανταλέτ – Η πυξίδα της αλήθειας» από τις εκδόσεις Λυκόφως

Έμπειρη συγγραφέας, η Κατερίνα Κονίτσα Σωπύλη επιστρέφει με το μυθιστόρημα «Ανταλέτ – Η πυξίδα της αλήθειας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Σε συνέντευξή της στην «Α», τονίζει ότι η συγγραφή είναι κάτι που είχε από παιδί μέσα της και ότι μπορεί να συνδυάζει τους ρόλους της συγγραφέως και της εργαζόμενης μητέρας και συζύγου. Για την ίδια, επιτυχία είναι να αγγίξει τον αναγνώστη και να τον πείσει ότι αξίζει να αγοράσει και το επόμενο βιβλίο της, επειδή τον ικανοποίησε το προηγούμενο.

Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου

Ποιο το κίνητρο που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

«Δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο κίνητρο. Μου άρεσε από μικρή να πλάθω ιστορίες. Αρχικά το έκανα μέσα από το παιχνίδι και ύστερα, όταν πια έμαθα γραφή και ανάγνωση, έγραφα ασταμάτητα. Αρχικά ιστορίες δίχως υπόσταση και με νοσηρή φαντασία, π.χ. θυμάμαι ότι έβαζα αεροπλάνα να προσγειώνονται σε οικόπεδα και παρομοίαζα την πόλη που ζούσα με την έρημο Σαχάρα. Σήμερα που το σκέφτομαι φαντάζει γελοίο στα μάτια μου, αλλά η φαντασία μου έτρεχε από πολύ μικρή ηλικία και έβρισκε καταφύγιο σε όλες αυτές τις ασυνάρτητες ιστορίες που μάλλον με έκαναν ότι είμαι σήμερα».

Από πού αντλείτε αυτή την έμπνευση σε κάθε έργο σας;

«Πράγματι, είναι κάτι που ίσως δυσκολεύει τον δημιουργό. Όχι  από θέμα έμπνευσης, κάθε άλλο. Αν έχεις σκεφτεί μια εποχή, μπαίνεις αμέσως στο κλίμα της. Αυτό που δυσκολεύει είναι η έρευνα η οποία πρέπει να προηγηθεί πριν από κάθε βιβλίο που αναφέρεται σε ιστορικά γεγονότα και σε μια άλλη εποχή. Τι ρούχα φόραγαν τότε, τι συνήθειες είχαν, γεγονότα που συνέβησαν και έχουν μείνει στην ιστορία. Θέλει μεγάλη προσοχή το πώς θα τα μεταφέρεις στο χαρτί, ώστε να μην αλλοιώσεις ένα πραγματικό γεγονός. Αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη δυσκολία για έναν συγγραφέα. Είναι το μόνο σημείο της δημιουργίας ενός βιβλίου που παίρνει καιρό να υλοποιηθεί».

Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε το «Ανταλέτ» και τα άλλα βιβλία σας;

«Οι ήρωες κάθε βιβλίου μου νομίζω για πολύ καιρό τριγυρνούσαν μέσα μου. Στο πρώτο μου βιβλίο, που μιλά για την καθημερινότητα μιας παντρεμένης γυναίκας, ήταν κάτι που πραγματικά βίωνα κάθε ημέρα και έτσι ήρθε αβίαστα σχεδόν. Και για τα υπόλοιπα βιβλία μου συνέβη  το ίδιο. Όλοι οι ήρωες είναι πρόσωπα που γυρνοβολάνε μέσα μου για καιρό. Τώρα, ας πούμε, που γράφω το επόμενο βιβλίο μου, ήδη από καιρό γνώριζα τον κεντρικό ήρωα και το τι θα προκαλέσει. Έτσι γίνεται, έρχεται πρώτα ο ήρωας και έπειτα η πλοκή. Οπότε, δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα την κάθε φορά, απλά συμβαίνει».

Τι ακριβώς πραγματεύεται το «Ανταλέτ»;

«Είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Είναι εκείνο που χρειάστηκε τη μεγαλύτερη έρευνα, μιας και μιλά για πραγματικά γεγονότα όπως αυτό της Μικρασιατικής Καταστροφής. Είναι ένα βιβλίο που αγαπώ πολύ, μιας και πάντα είχα μια αγάπη για τα μέρη εκείνα. Η ηρωίδα μου, η Ισμήνη, είναι ένα κορίτσι στην εφηβεία που βιώνει μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή της, μια αλλαγή που θα φέρει πολλές ανατροπές. Θα προσπαθήσει να αντεπεξέλθει την ίδια στιγμή που όλα θα καταρρέουν δίπλα της».

Πώς πάει η αγορά του βιβλίου σε αυτήν τη μακρά περίοδο κρίσης;

«Είναι πια είδος πολυτελείας, αλλά υπάρχουν εκδόσεις που οι τιμές τους είναι προσιτές προς όλο το αναγνωστικό κοινό, και αυτοί είναι τελικά που κρατάνε ακόμα το βιβλίο στην πρώτη θέση. Στην εποχή της τεχνολογίας, των τάμπλετ, των έξυπνων τηλεφώνων, που μέσα σε αυτά μπορεί κάποιος να φορτώσει ολόκληρο βιβλίο, φαίνεται η πορεία του έντυπου βιβλίου. Παρ’ όλα αυτά όμως, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έντυπο βιβλίο. Και αυτό φαίνεται, αναγνώστες πάντα θα ψάχνουν και πάντα θα αγοράζουν βιβλία. Είναι ένας τρόπος ζωής που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τίποτα».

Κάνετε μια δουλειά όπως όλοι οι άνθρωποι. Πόσο δύσκολο είναι για έναν εργαζόμενο να είναι και συγγραφέας;

«Είναι κάτι που διαχειρίζομαι εδώ και πολλά χρόνια.  Εργάζομαι και οι ώρες που αφιερώνω στην συγγραφή είναι ελάχιστες αλλά δημιουργικές.  Η ηρεμία είναι κάτι που δεν με απασχολεί πια. Έχω μάθει να διαχειρίζομαι τον χρόνο αλλά και τον χώρο που βρίσκομαι όταν γράφω. Βλέπεις, με τρία παιδιά μέσα στο σπίτι είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί κάποιος. Όμως εγώ τα καταφέρνω και νομίζω ότι έχει αντίκρισμα». 

Τι γίνεται όταν σε απροσδόκητο χρόνο χτυπήσει το καμπανάκι της έμπνευσης;

«Μπλοκάκι… Σε όποια τσάντα μου και να κοιτάξεις, υπάρχει ένα μπλοκάκι. Τίποτα δεν πάει χαμένο και τίποτα δεν μένει άγραφο».

 

Με τον εκδότη της, Αβέρκιο Λουδάρο

Χρησιμοποιείτε και προσωπικά βιώματα στα έργα σας;

«Στο πρώτο μου βιβλίο συνέβη αυτό, όταν αναφέρθηκα στη δουλειά μου. Ένιωσα γυμνή για κάποια στιγμή, όταν οι αναγνώστες και ειδικά οι δικοί μου άνθρωποι συνέδεσαν όλη την ιστορία με το άτομό μου. Είναι κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω, για τον απλό λόγο ότι δεν είμαι από τους ανθρώπους που εξωτερικεύουν τις καταστάσεις που βιώνουν».

Ποια θα ήταν για σας η επιτυχία;

«Επιτυχία είναι να αγγίξω τον αναγνώστη και να τον βάλω σε σκέψη. Επιτυχία είναι να αγοράσει το επόμενο βιβλίο μου επειδή τον άγγιξε το πρώτο».

Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο υποψήφιο συγγραφέα;

«Να αγαπήσει τη γραφή του, να μην επηρεαστεί από άλλους συγγραφείς. Ο καθένας μας είναι κάτι το διαφορετικό και στη συγγραφική παλέτα χωράμε όλοι. Θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερος και να μην τον κρατάνε πίσω συμβουλές άλλων συγγραφέων, κάτι που το θεωρώ τραγικό, μιας και ο κάθε συγγραφέας βρίσκει τον δρόμο του μέσα από την ίδια τη γραφή του. Να γράφει με την ψυχή και την καρδιά του, και όλα του τα όνειρα θα γίνουν πραγματικότητα. Δεν μιλάω για τον εκδοτικό κόσμο. Ο κάθε συγγραφέας που κρατά ένα  ολοκληρωμένο έργο στα χέρια του πρέπει να κάνει τις κινήσεις του και στο τέλος θα βρεθεί ο εκδοτικός οίκος που θα αγκαλιάσει το βιβλίο του».

Η Κονίτσα-Σωπύλη Κατερίνα κατάγεται από το Γύθειο, έναν τόπο που τόσο αγαπά. Όμως, μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Από μικρή κιόλας ηλικία άρχισε να δημιουργεί χαρακτήρες, αρχικά την ώρα του παιχνιδιού και μετά στο χαρτί. Η συγγραφική της πορεία αρχίζει με το βιβλίο «Όνειρα δίχως ουρανό» (εκδόσεις Αναζητήσεις). Η αγάπη της για τη γραφή οδηγεί το χέρι της. Έτσι, το 2013 έρχεται το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Ανταλέτ» που κυκλοφορεί για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία. Την επόμενη χρονιά, από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ έρχεται το τρίτο της βιβλίο με τίτλο «Στα μονοπάτια της καρδιάς». Το 2015 πάλι από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ, κυκλοφορεί το τέταρτο βιβλίο της με τίτλο «Κρυφές ανάσες». Η ίδια δηλώνει ότι η συγγραφή είναι ένα ταξίδι ατελείωτων αναζητήσεων που ποτέ δεν σταματά και που ποτέ δεν ξέρεις σε τι προορισμό θα σε κατευθύνει, και αυτή ακριβώς είναι η γοητεία της.

Κατερίνα Κονίτσα-Σωπύλη: «Ανταλέτ – Η πυξίδα της αλήθειας» – Μυθιστόρημα – Εκδόσεις Λυκόφως

Μια ιστορία γεμάτη εντάσεις, σκοτεινό παρασκήνιο και ανατροπές είναι το μυθιστόρημα «Ανταλέτ – Η πυξίδα της αλήθειας» της Κατερίνας Κονίτσα-Σωπύλη.

Ξαφνικά και απρόσμενα, η ζωή της Ισμήνης, μίας χαρισματικής κοπέλας, αλλάζει σημαντικά. Η Ισμήνη αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη ζεστασιά του σπιτιού της στη Σμύρνη λίγο πριν από την Καταστροφή και να βρεθεί στην Αθήνα αποξενωμένη μέσα στην ίδια της την οικογένεια, μπερδεμένη και γεμάτη φόβο. Η νέα της ζωή κρύβει μεν υποσχέσεις αλλά ταυτόχρονα είναι γεμάτη εφιάλτες, καθώς η Ισμήνη θα βρεθεί μπροστά σε ένα μυστικό που ταξιδεύει στους αιώνες και που συντηρείται με ψέματα. Θα βοηθήσουν την Ισμήνη να νικήσει τους δαίμονες ο Ομέρ, ο παιδικός της φίλος από τα χρόνια της Σμύρνης, και ένα μενταγιόν που έχει κληρονομήσει από τη γιαγιά της; Θα σπάσουν οι δεσμοί που ενώνουν τα μέλη της Αδελφότητας Ανταλέτ και θα αποκαλυφθεί ο ρόλος του σατανικού αφέντη Εμίρ;

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα