Συνολάκης για Μάτι: “Αηδία και ντροπή οι συνομιλίες του 199 με τους πολίτες”

Είπε οργισμένος ο καθηγητής φυσικών καταστροφών του πολυτεχνείου της Κρήτης αναφορικά με τις αδιανόητες συνομιλίες που έδειξε το πρόσφατο εισαγγελικό πόρισμα για τις φονικές πυρκαγιές στην Α. Αττική

Ξεχειλίζοντας από οργή ο καθηγητής φυσικών καταστροφών στο πολυτεχνείο της Κρήτης, Κώστας Συνολάκης, μίλησε για τις επικοινωνίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, από το πρόσφατο εισαγγελικό πόρισμα, ανάμεσα σε υπαλλήλους της γραμμής 199 και πολιτών από το Μάτι, τις ώρες της καταστροφής τον περασμένο Ιούλιο.

Μιλώντας στο ραδιόφωνο των παραπολιτικών 90,1 ο κ. Συνολάκης έκανε λόγο για αδιανόητη συμπεριφορά που προκαλεί μόνο αηδία.

«Αισθάνομαι αηδία με τις αντιδράσεις και τις συνομιλίες που ακούσαμε από το 199, από τις επικοινωνίες που είχαν μαζί τους πολίτες και τις οδηγίες που έδιναν οι υπηρεσίες, αηδία με την αδιαφορία που είχαν για την ανθρώπινη ζωή και την έλλειψη ανθρωπιάς. Αισθάνομαι αηδία και ντροπή που έχουμε τέτοιους ανθρώπους στην κοινωνία μας που είναι τόσο αδιάφοροι. Δεν το περίμενα αυτό. Στον καιρό και στα χρόνια που είχα διάφορες επικοινωνίες με την πολιτική προστασία και με τους επαγγελματίες που είναι στις υπηρεσίες ανάγκης αυτό δεν το περίμενα.

Το βρίσκω ακατανόητο ως άνθρωπος, και ως Έλληνας απαράδεκτο. Η μόνη επιεικής εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι στην πολιτική προστασία μέχρι τώρα δεν πήγαιναν άνθρωποι και υπάλληλοι επειδή το θέλανε. Όποιος ήθελε μία δουλίτσα, να τον βολέψουμε κάπου, πήγαινε στην πολιτική προστασία χωρίς το πτυχίο του να έχει κάποια σχέση, χωρίς να έχει γνώσεις».

Ο κ. Συνολάκης που τους προηγούμενους μήνες στοχοποιήθηκε από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τον αναπληρωτή υπουργό υγείας, Παύλο Πολάκη, για το πόρισμα που είχε συντάξει, ανέφερε πως το δικό του πόρισμα είναι εξαιρετικά ήπιο σε σχέση με την εισαγγελική έρευνα που πριν λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας

«Αποκαλύφθηκε η εγκατάλειψη και η πλήρης παράλυση του κρατικού μηχανισμού που λειτούργησε με μεγάλη καθυστέρηση.

Το πόρισμα μου τελικά αποδείχτηκε πολύ ήπιο σε σχέση με την εισαγγελική έρευνα. Το πόρισμα μου προσπάθησε να είναι επιστημονικό. Κινηθήκαμε με βάση το τι μας έλεγαν τα μοντέλα, τι μας έλεγαν οι αριθμοί.

Όμως τότε μου επιτέθηκαν διάφοροι, ήταν η πρώτη αντίδραση να πυροβοληθεί ο αγγελιαφόρος. Εγώ ήμουνα ο πρώτος αγγελιαφόρος που κοίταξε τα στοιχεία, μίλησε με τους ανθρώπους, που προσπάθησε να καταλάβει τι γίνεται.

Είναι μια παλιά αρχή πολλών ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν την μεγάλη εικόνα να πυροβολούν τον αγγελιαφόρο. Δεν κατάλαβε τότε ο αναπληρωτής υπουργός υγείας ότι ήμουν απλώς ο αγγελιαφόρος, ότι αυτά τα πράγματα που έλεγα κάποια στιγμή θα έβγαιναν.

Χάσαμε χρόνο τους τελευταίους έξι μήνες διότι με το να μην κοιτάζει κάνεις αυτά τα πράγματα που είχα καταγράψει από υπολογιστικά μοντέλα όσον αφορά την προετοιμασία, μας έκανε να μείνουμε πίσω.»

Ιδιαίτερο βάρος έριξε ο κ. Συνολάκης στην ανάγκη να αλλάξει ο τρόπος ασκήσεων προετοιμασίας για την απομάκρυνση του πληθυσμού και αυτές οι ασκήσεις να γίνονται σε πραγματικές συνθήκες και όχι για να βγάζει ωραίους λόγους ένας υπουργός.

«Έχουν πολύ σημασία οι ασκήσεις απομάκρυνσης του πληθυσμού και η προετοιμασία. Χρειάζονται κάθε χρόνο ασκήσεις προετοιμασίας για την απομάκρυνση του πληθυσμού.

Όταν λέω σε ομιλίες μου σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος ότι χρειάζονται ασκήσεις εκκένωσης σε πραγματικές συνθήκες με αντιμετωπίζουν ως γραφικό. Μου λένε αυτά δεν γίνονται εδώ. Μου λένε ότι όταν συνήθως γίνεται άσκηση έρχονται καλοπλυμένα πυροσβεστικά οχήματα και καλοπλυμένα αστυνομικά οχήματα και όλοι με τα καλά τους και έτσι γίνεται η άσκηση. Τους λέω ότι δεν γίνονται έτσι οι ασκήσεις. Οι ασκήσεις γίνονται σε πραγματικές συνθήκες. Η ιδέα της άσκησης είναι ότι πρέπει να αποτύχει. Στην Ελλάδα φοβόμαστε την αποτυχία της άσκησης. Την άσκηση δεν την κάνουμε για να έρθει ένας υπουργός και να μας πει τι ωραία γίνονται τα πράγματα, την κάνουμε για να μάθουμε τις αδυναμίες μας.

Για να μπορέσουν να δουν οι υπεύθυνοι τι μπορεί να αντιμετωπίσουν. Δυστυχώς όμως τέτοιες ασκήσεις γίνονται πολύ σπάνια στην Ελλάδα. Δεν θέλει να ασχοληθεί κανείς με αυτό το πράγμα.

Έχουμε ένα πολύ μικρό παράθυρο που μπορούμε να αλλάξουμε κάτι, γιατί μετά η τραγωδία ξεχνιέται όσο μεγάλη και αν είναι. Τα παραδείγματα είναι πολλά και από όλο τον κόσμο. Τώρα είναι η στιγμή να αλλάξουμε και να διορθώσουμε κάποια πράγματα».

 

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα