ΣΥΡΙΖΑ: Φταίει ο χοντρός, ο λιγνός και ο Χατζηπετρής

Στα κομμουνιστικά καθεστώτα όταν κάτι δεν πήγαινε καλά συνεδρίαζε το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο και ανακάλυπτε έναν αόρατο εχθρό, τον οποίο υποτίθεται είχε στείλει η δύση, και με αυτόν τον τρόπο έστηνε εκστρατείες, οι οποίες είχαν ως βασικό στόχο να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία από την πραγματικότητα και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Κάπως έτσι δρουν και στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι εσωκομματικές κόντρες έχουν ξεπεράσει τα στενά όρια της Κουμουνδούρου.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Εσωκομματικές κόντρες που δεν επιτρέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στον θεσμικό του ρόλο, αυτόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οπότε, για να ξεπεραστούν οι… ναυμαχίες, αυτό το Σαββατοκύριακο στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ήρθε το κείμενο των Δραγασάκη–Δρίτσα–Μπαλτά, 80 σελίδων παρακαλώ, όπου αναλύουν το τι έφταιξε και ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στις εκλογές. Μάλιστα, ήδη από όλες τις τάσεις και τις υποτάσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακούγονται εξαιρετικά σχόλια για τη δουλειά που παρουσίασαν οι τρεις συγγραφείς.

Και μπορεί στην Κουμουνδούρου να κάνουν λόγο για κείμενο «ευαγγέλιο για το αύριο», όμως οι αντικειμενικοί αναγνώστες του κειμένου των 80 σελίδων εξάγουν το συμπέρασμα ότι η αυτοκριτική έχει την εξής οπτική γωνία: Φταίνε μόνο οι άλλοι.

Το μακρινό 1990 ο αείμνηστος Λουκιανός Κηλαηδόνης στο άλμπουμ του «Γιατί θα γίνω μαραγκός» είχε γράψει, συνθέσει και τραγουδήσει ένα άσμα με τον τίτλο «Φταίει ο χοντρός». Και τραγουδούσε: «Τι θα πει δε φταίμε εμείς, τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι, τι θα πει πως φταίνε αυτοί, τι θα πει ρε σεις, τι θα πει; Θα πει πως φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι, φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίει κι ο Χατζηπετρής. Τι θα πει πως φταίει ο χοντρός. Φταίει κι ο χοντρός κι ο λιγνός». Οι στίχοι αυτού του υπέροχου τραγουδιού του Κηλαηδόνη (έχει μείνει ιστορικό το πάρτι του στη Βουλιαγμένη στις 25 Ιουλίου του 1983, όπου περισσότεροι από 50.000 Αθηναίοι έτρεξαν να ζήσουν το «Το Γούντστοκ της Ελλάδας», καθώς συμμετείχαν οι Σαββόπουλος, Ζορμπαλά και άλλοι), προφανώς δεν ελήφθησαν υπόψη από τους συγγραφείς του κειμένου απολογισμού της κυβερνητικής εμπειρίας. Διαφορετικά, δεν θα έβριθε αναγνώρισης ευθυνών των άλλων.

 

Πρώτα ο Βαρουφάκης

Έτσι, για το τρίτο μνημόνιο φταίει κυρίως ο Γιάνης Βαρουφάκης που είχε αναλάβει προσωπικά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Και με βάση και τη συνέντευξη Γιούνκερ, αυτή η εξήγηση των συγγραφέων αποτελεί ένα τεράστιο ψέμα. «Εγώ με τον Τσίπρα μιλούσα, αυτός αποφάσιζε, οι διαπραγματεύσεις του Βαρουφάκη δεν είχαν καμία αξία στα Eurogroup», δήλωσε προ ημερών ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν. Όμως και ο Βαρουφάκης κατέρριψε αυτόν τον μύθο με την ομιλία του χθες στη Βουλή, όπου αποκάλυψε πως «ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάλαβε την άρρηκτη σχέση χρέους – εργασιακών. Μου έλεγε τότε “ε, θα τους δώσουμε –στους δανειστές– τα πλεονάσματα, να μας δώσουν τα εργασιακά”. Του απάντησα ότι αυτό είναι στοιχειώδες σφάλμα. Και τελικά και τα πλεονάσματα έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας και τα εργασιακά δεν πήρε».

Πάντως στο κείμενο της αυτοκριτικής αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών είχε «ιδιάζουσα ευθύνη για τη διαπραγματευτική τακτική του πρώτου επτάμηνου του 2015». Βέβαια, ο εκ των συγγραφέων, κ. Δραγασάκης, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κι επικεφαλής του οικονομικού κύκλου των υπουργείων, γνώριζε ότι η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με τα οικονομικά ήταν όση ενός καταληψία μαθητή λυκείου με την αστροφυσική. Αλλά φυσικά δεν αναγνώρισε καμία δική του ευθύνη. Αρκέστηκε ότι πίστευαν πως θα μπορούσαν να βρουν από αλλού δανεικά, καρφώνοντας τον πρώην σύντροφό του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος ήταν υπέρμαχος να αναζητήσουν χρήματα από την Κίνα, τη Ρωσία, τον πλανήτη Άρη και από κάτι περαστικούς εξωγήινους. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι συγγραφείς δεν εξηγούν για ποιον λόγο πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 είχαν υιοθετήσει όλες αυτές τις αστειότητες. Δεν ήξεραν ότι Κίνα-Ρωσία και σία είχαν εμπορικές συναλλαγές δισεκατομμυρίων με τις μεγάλες χώρες της ευρωζώνης;

Για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ενυπάρχει ο ισχυρισμός ότι τελικά μας βγήκε μάλλον σε καλό, καθώς για το τρίτο μνημόνιο σημειώνεται: «Η τελική διαπραγμάτευση τον Ιούλιο του 2015 κατέληξε μεν σε επώδυνο συμβιβασμό, αλλά η τελική συμφωνία ήταν πράγματι μετρήσιμα ευνοϊκότερη από αυτήν που είχε τεθεί στην ελληνική κυβέρνηση πριν το δημοψήφισμα». Κι εδώ λένε τερατώδη ψέματα. Διότι ανέλαβαν τη χώρα στο τέλος του 2ου μνημονίου και υπέγραψαν ένα αχρείαστο τρίτο. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.

 

Οι καταστροφές

Οι συγγραφείς παραδέχονται ότι υποτίμησαν όχι μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τη λεγόμενη μεσαία τάξη. Όμως κάνουν λόγο ότι «υποτιμήσαμε το επικοινωνιακό μπαράζ της Ν.Δ. για τάξη και ασφάλεια και στις τραγωδίες σε Μάνδρα και Μάτι». Δηλαδή, τι λένε οι Δραγασάκης–Δρίτσας–Μπαλτάς; Λένε ότι ευθύνονται οι πολίτες που άκουσαν τη Ν.Δ., και φυσικά τα ΜΜΕ που ανέδειξαν τις τραγωδίες σε Μάνδρα και Μάτι. Και δεν βρίσκουν καμία ευθύνη στο ότι η Ρένα Δούρου και οι άλλοι ανευθυνοϋπεύθυνοι κρύβονταν κι έστηναν επικοινωνιακά σώου, ενώ υπήρχε εκατόμβη νεκρών.

Για τη μεσαία τάξη που αναφέρθηκαν ακροθιγώς δεν αναγνωρίζουν κανένα πρόβλημα που την υπερφορολόγησαν και τη φτωχοποίησαν. Προτίμησαν τα επιδόματα από τους νοικοκυραίους. Επίσης, στο κείμενο δεν είδαμε καμία αυτοκριτική για τα όσα είχε πει ο κ. Μπαλτάς ότι «η αριστεία είναι κατάρα», ή κάποιοι άλλοι της Κουμουνδούρου που την αποκαλούσαν χολέρα. Επίσης πουθενά δεν υπήρξε αυτοκριτική για το προσφυγικό, αλλά και το σήμα που δόθηκε από την τότε υπουργό Τασία Χριστοδουλοπούλου (σύντροφος του Θοδωρή Δρίτσα) για «το ανοίξαμε και σας περιμένουμε», ή για «το λιάζονται οι πρόσφυγες στις πλατείες», ή τέλος για το «δεν ξέρω πού πάνε, εξαϋλώνονται».

Προφανώς σήμερα και αύριο που θα συζητηθεί το κείμενο των 80 σελίδων καλό θα ήταν η βουλευτής Λαρίσης, Άννα Βαγενά –σύζυγος του Κηλαηδόνη– να πάρει τον λόγο και να υπενθυμίσει σε όλους του τραγούδι του Λουκιανού «φταίει ο χοντρός», μπας και καταλάβουν ότι δεν ευθύνονται μόνο οι άλλοι.

Σε ό,τι αφορά τα εσωκομματικά από την Κεντρική Επιτροπή δεν αναμένεται να βγει κάτι καινούργιο, καθώς όλοι βρίσκονται σε μορατόριουμ. Εσωτερικό δημοψήφισμα για το όνομα δεν θα διεξαχθεί, παραμένει το ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και πλέον όλοι περιμένουν το συνέδριο για να γίνει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Εξάλλου, και ο Τσίπρας θέλει να πάει ήρεμος μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο (22-23 Φεβρουαρίου) όπου θα διεξαχθεί η πολιτική εκδήλωση του κόμματος και η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης.