ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ EAST MED: «Ντίλερ ο Σαμαράς» το 2013, «σημαντικό έργο» το 2020 

Ο East Med να είναι στην πράξη ένας «πολιτικός αγωγός» που αποτελεί ισχυρό και υπολογίσιμο όπλο στον ακήρυκτο πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο

Το να γράψουμε κι εμείς ότι ο αγωγός East Med αποτελεί ένα τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας έργο για την Ελλάδα και συνολικά για την Ευρώπη δεν κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας.

Δεν μπορούμε ωστόσο να μην επαναλάβουμε ότι με τον συγκεκριμένο αγωγό «απελευθερώνεται ενεργειακά» σε ένα μεγάλο βαθμό η Ευρώπη από τη Ρωσία και τις λοιπές χώρες που παράγουν φυσικό αέριο, οι οποίες πολλές φορές στο παρελθόν έχουν λειτουργήσει τυχοδιωκτικά. Τώρα πλέον με τον East Med τρία μέλη της Ε.Ε., η Κύπρος, η Ελλάδα και η Ιταλία, αναλαμβάνουν να διοχετεύσουν στην Ευρώπη φυσικό αέριο που κυρίως θα προέρχεται από κοιτάσματα του Ισραήλ.

Το πλεονέκτημα του αγωγού East Med είναι προφανές σε οποιονδήποτε κοιτάξει τον χάρτη της Μεσογείου: Η διαδρομή του φέρνει απευθείας στους Ευρωπαίους καταναλωτές ένα σημαντικό κοίτασμα της ανατολικής Μεσογείου. Η Κομισιόν χρηματοδοτεί με το ποσό των 34,5 εκατ. ευρώ (ποσό που καλύπτει το 50% του κόστους) τις περιβαλλοντικές μελέτες, τη Μελέτη Εφαρμογής, καθώς και τη Λεπτομερή Υποθαλάσσια Έρευνα που απαιτούνται για την ολοκλήρωση των σταδίων ανάπτυξης και ωρίμανσης του έργου.

Έστω κι αν όλα αυτά είναι ακόμη στα χαρτιά, δεν παύει ο East Med να είναι στην πράξη ένας «πολιτικός αγωγός» που αποτελεί ισχυρό και υπολογίσιμο όπλο στον ακήρυκτο πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.

Όμως εδώ πρέπει να σταθούμε κυρίως στον πολιτικό πολιτισμό του υπουργού Ενέργειας, Κωστή Χατζηδάκη, που στην τελετή των υπογραφών προσκάλεσε και παραβρέθηκαν δύο πρώην υπουργοί, όπου ο καθένας έπαιξε τον δικό του ρόλο για να φτάσουμε στις υπογραφές.

Ο λόγος για τον Γιάννη Μανιάτη, που οραματίστηκε πρώτος επί κυβέρνησης Παπανδρέου τον εν λόγω αγωγό το 2011 επί Γιώργου Παπανδρέου, και εν συνεχεία έχοντας την πλήρη υποστήριξη του Αντώνη Σαμαρά το 2013 έκανε πολλά περισσότερα βήματα σε μία εποχή, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση λοιδορούσε το έργο και χαρακτήριζε τον Σαμαρά «ντίλερ» που «πήγε στο Ισραήλ».

Ειδικά για τον Μεσσήνιο πρώην πρωθυπουργό, είναι πανθομολογούμενο ότι σε μία σκληρή μνημονιακή περίοδο είχε καταστήσει στρατηγική προτεραιότητα της κυβέρνησής του τη μετεξέλιξη της Ελλάδας σε σημαντικό τμήμα του ενεργειακού παζλ της ανατολικής Μεσογείου. Ούτε φυσικά μπορεί να ξεχαστεί ότι ακόμη νωρίτερα ο Αντώνης Σαμαράς είχε περιγράψει το ενεργειακό όραμά του και στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα.

Κάποιοι, βέβαια, έκαναν λόγο τότε για υπεραισιοδοξία και υπερβολές επικοινωνιακού χαρακτήρα, αλλά ευτυχώς για όλους μας  έπεσαν έξω. Αυτό που υποστήριζε τότε ο Σαμαράς ενώπιον του Ομπάμα, ότι δηλαδή η Ελλάδα, μαζί με το Ισραήλ και την Κύπρο, θα είναι σε θέση να καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης για τα επόμενα τριάντα χρόνια, σήμερα παίρνει σάρκα και οστά.

Σε κάθε περίπτωση, η… αμνησία ορισμένων που στην τελετή των υπογραφών για τον αγωγό φρόντισαν να καλέσουν π.χ. τον Γιώργο Σταθάκη αλλά όχι τον Αντώνη Σαμαρά, είναι μεν φάουλ σε επίπεδο εντυπώσεων, αλλά δεν αλλάζει την ουσία: ότι δηλαδή η σημερινή κυβέρνηση αν μη τι άλλο σέβεται τους πολιτικούς αντιπάλους της, όταν η προηγούμενη τους κυνηγούσε ανελέητα και έκοβε κορδέλες εγκαινίων με ξένα κόλλυβα…

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα