Τα 2 «σωσίβια» του Μαξίμου

Η ταχύτατη εξάπλωση της μετάλλαξης «Δέλτα» του κορωνοϊού δεν ανησυχεί μόνο τους υγειονομικούς, αλλά φέρνει εξ ανάγκης και αλλαγές στον σχεδιασμό της κυβέρνησης. Διότι μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επιμένει για την κατάθεση μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων, που ήταν προγραμματισμένα και αναφέρονταν στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, εν τούτοις είναι κοινό μυστικό ότι στο Μαξίμου υπάρχει ανησυχία μήπως το 4ο κύμα της πανδημίας φέρει νέα περιοριστικά μέτρα. Ειδικά όταν ανοίξουν τα σχολεία.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Οπότε το αφήγημα για προσεκτική επιστροφή στην κανονικότητα χρήζει επαναπροσδιορισμού. Ειδικά όταν τα νέα από το εξωτερικό δεν είναι καθόλου καλά. Για παράδειγμα στο Ισραήλ, που θεωρείται το καλύτερα και γρηγορότερα εμβολιασμένο κράτος στον πλανήτη, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για την επιβολή νέου ολικού lockdown, σε συνδυασμό με 3η δόση του εμβολίου.

Εάν συμβεί αυτό και στη χώρα μας, τότε θα μιλάμε για ένα εφιαλτικό σενάριο σε ό,τι αφορά τις αντοχές της οικονομίας. Διότι ναι μεν υπάρχουν αποθεματικά, αλλά σε περίπτωση νέου lockdown θα μιλάμε για πισωγύρισμα πολλών μηνών για την ελληνική οικονομία, η οποία παλεύει να σταθεί όρθια μετά την υπερδεκαετή κρίση και τα τρία μνημόνια. Όμως στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι και η κοινωνία δεν έχει αντοχές. Κάτι που φάνηκε και στη δημοσκόπηση της Prorata (προ δύο εβδομάδων περίπου), όπου το 61% των ερωτηθέντων δήλωνε ευθαρσώς απογοητευμένο από τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση. Ένα ποσοστό πολύ μεγάλο, εάν θυμηθούμε ότι αντίστοιχα ποσοστά δήλωναν ενθουσιασμένα από τον τρόπο που η κυβέρνηση αντιμετώπισε το πρώτο κύμα της πανδημίας και εν μέρει το δεύτερο.

Και ναι μεν αυτή η απογοήτευση δεν μεταφράζεται σε αλλαγή πολιτικού σκηνικού, διότι οι πολίτες νιώθουν μεγαλύτερη απογοήτευση από την αντιπολίτευση, η οποία αδυνατεί να κεφαλοποιήσει την κυβερνητική φθορά, αλλά εάν συνεχίσει να έχει αυξητική τάση η δυσαρέσκεια του κόσμου, τότε ίσως αλλάξουν τα δεδομένα.

 Ο όγκος των διαδηλώσεων

Διότι στο Μαξίμου μπορεί να αποφεύγουν να μιλήσουν για τον όγκο των διαδηλώσεων από αρνητές του κορωνοϊού και των εμβολίων, όμως σίγουρα δεν τους αρέσει να γεμίζουν οι πλατείες με ένα κύμα νεοαγανακτισμένων. Βέβαια, η διαφορά είναι ότι αυτό το ετερόκλητο πλήθος των αρνητών δεν έχει πού να εκφραστεί και ως φαίνεται μέχρι στιγμής να μην εκφράζεται με κάποιο από τα σημερινά κοινοβουλευτικά κόμματα.

Ήδη οι αρνητές δεν μπορούν να βρουν καταφύγιο στο ΚΙΝΑΛ, το οποίο έκανε και καμπάνια υπέρ των εμβολίων. Ούτε στο ΚΚΕ, το οποίο έθεσε ως προϋπόθεση στο πρόσφατο συνέδριό του τον εμβολιασμό για όσους έθεσαν υποψηφιότητα για την εκλογή τους σε Κεντρική Επιτροπή και Πολιτικό Συμβούλιο. Ανάλογη είναι και η στάση του κόμματος Βαρουφάκη, το ΜέΡΑ 25. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να χρησιμοποιεί τη δημιουργική ασάφεια με την προαιρετική υποχρεωτικότητα, όμως το πλήθος των αρνητών νιώθει πολύ μακριά ιδεολογικά με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Πιο κοντά θεωρητικά βρίσκεται το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, ο οποίος έχει δηλώσει ότι δεν θα εμβολιαστεί. Όμως και για την Ελληνική Λύση υπάρχουν ενστάσεις από τους αρνητές, καθώς οι μισοί βουλευτές του κόμματος Βελόπουλου έχουν εμβολιαστεί. Οπότε οι αρνητές αναζητούν έναν νέο φορέα. Έναν νέο ηγέτη. Τουλάχιστον αυτή την εποχή. Κάποιοι προσπαθούν να το εκμεταλλευθούν και να στήσουν πολιτική καριέρα, αλλά όπως εκτιμούν στο Μαξίμου δεν είναι για πολλά πράγματα. Γι’ αυτό και ο Μάριος Θεμιστοκλέους (γραμματέας του υπουργείου Υγείας) αναφερόμενος στους φερόμενους ηγέτες του κύματος των αρνητών τούς χαρακτήρισε «τσαρλατάνους».

 Απέχουν από το να γίνουν «Κίτρινα Γιλέκα»

Όμως δεν παύει αυτό το ποσοστό των δυσαρεστημένων, είτε για τα περιοριστικά μέτρα, είτε για την υποχρεωτικότητα των εμβολίων, είτε γιατί είναι πιεσμένοι από την οικονομική κατάσταση –λόγω καραντίνας– την οποία βιώνουν να είναι μεγάλο. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο νέοι αγανακτισμένοι θυμίζουν το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων». Ένα μαζικό κίνημα στη Γαλλία κατά του Εμανουέλ Μακρόν, που δεν είχε πολιτικό φορέα από πάνω του και εξαπλώθηκε σε όλη τη Γαλλία αλλά και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες μέσα από συνελεύσεις και κοινωνικά δίκτυα.

Τα «Κίτρινα Γιλέκα» είχαν ως αίτημα να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών σε μακρινές περιοχές της Γαλλίας, καθώς οι φόροι στα πετρελαιοειδή και η αύξηση της τιμής των καυσίμων είχαν εκτοξεύσει τον πληθωρισμό και είχαν μειώσει το διαθέσιμο εισόδημα των μικρομεσαίων. Και όντως ανάγκασαν τον Μακρόν να βάλει νερό στο κρασί του και δημιούργησαν ρωγμές στο προφίλ του Γάλλου Προέδρου.

Όμως οι δικοί μας νεοαγανακτισμένοι προκαλούν τον γέλωτα, είτε με τις εμφανίσεις τους, είτε με τις απόψεις τους, ότι αντί για εμβόλιο στον οργανισμό του ανθρώπου εισάγουν το τσιπ του αντίχριστου. Και φυσικά ουδείς από τους θεωρητικά ηγέτες, όπως ο γιατρός Φαίδων Βόβολης (παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών), ή ο τραγουδιστής Γρηγόρης Πετράκος μάλλον έχουν άγνοια περί των οικονομικών ζητημάτων της χώρας.

Και όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις, κανένα κόμμα δεν έχει καταφέρει να προσφέρει θαλπωρή στους νεογανακτισμένους. Και δεν μιλάμε γι’ αυτούς που πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, αλλά σε όλους όσοι νιώθουν εγκλωβισμένοι με τα περιοριστικά μέτρα απαιτώντας επιστροφή στην κανονικότητα. Οπότε είναι λογικό να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος κινείται με βάση τη λογική – όπως έχει επισημάνει πολλάκις και ο ίδιος. Όμως υπάρχει κι ένα μεγάλο ποσοστό που δηλώνει ότι προτιμά την αποχή.

 Τα κενά του σχεδιασμού

Πέραν των δημοσκοπήσεων, στο Μαξίμου αναζητούν τα λάθη που έγιναν στον σχεδιασμό και ουκ ολίγες φορές η κυβέρνηση βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, καλούμενη να διαχειριστεί αντιδράσεις. Όπως έγινε και στην περίπτωση της Μυκόνου. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, με τα κρούσματα να κινούνται σε υψηλά επίπεδα, «το στοίχημα του καλοκαιριού» αποδεικνύεται περίπλοκο και η αναμέτρηση με την πραγματικότητα των αριθμών δεν εξελίσσεται, μέχρι στιγμής, όπως ακριβώς θα επιθυμούσαν οι κυβερνητικοί επιτελείς.

Το ποσοστό του εμβολιασμένου πληθυσμού παραμένει χαμηλό, κινείται στο 45%. Ήδη έσπασε το φράγμα της χορήγησης 10 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίων. Ωστόσο, ο στόχος τού 70% που έχει θέσει η κυβέρνηση προκειμένου να δημιουργηθεί ένα στοιχειώδες προστατευτικό τείχος, παρά τα σήματα αισιοδοξίας που εκπέμπονται, με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν φαίνεται εύκολο να επιτευχθεί.

Η κυβέρνηση συνεχίζει τον αγώνα δρόμου για τον εμβολιασμό όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους των πολιτών, προσπαθώντας να θωρακίσει τη δημόσια υγεία. Ενέτεινε την εκστρατεία ενημέρωσης, απευθύνει συνεχώς εκκλήσεις για εμβολιασμό, επέσπευσε τις αποφάσεις για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και το πλαίσιο των κυρώσεων για όσους θελήσουν να τον αποφύγουν, ενέταξε στους υπόχρεους εμβολιασμού τους εργαζομένους στο ΕΚΑΒ, ενίσχυσε το πρόγραμμα του κατ’ οίκον εμβολιασμού, έδωσε το δικαίωμα αυθημερόν εμβολιασμού με όποιο εμβόλιο επιλέξουν οι πολίτες.

Ωστόσο, στο Μέγαρο Μαξίμου κάθονται σε «αναμμένα κάρβουνα». Η πανδημία χτυπάει τους ανεμβολίαστους. Ο πληθυσμός άνω των 50 ετών, που έχει αποφύγει τον εμβολιασμό, άρα είναι εκτεθειμένος στον ιό και κινδυνεύει να νοσήσει βαριά αν προσβληθεί, ξεπερνά τις 800.000. Ήδη έχει αρχίσει να παρατηρείται αύξηση κρουσμάτων στις ηλικίες 40-60 που εμφανίζουν χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού. Το μεγάλο στοίχημα είναι η εικόνα ετοιμότητας που θα παρουσιάσει το ΕΣΥ στις αρχές του φθινοπώρου. Θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από το πόσοι από τους ανεμβολίαστους που εργάζονται στο Σύστημα Υγείας θα αλλάξουν στάση για να αποφύγουν την αναστολή εργασίας και την απώλεια του μισθού τους. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι η πίεση θα έχει αποτέλεσμα ειδικά στις τάξεις των νοσηλευτών και του προσωπικού που εμφανίζουν αξιοπρόσεκτα ποσοστά αποφυγής του εμβολιασμού και σε κάθε περίπτωση εκτιμούν ότι ο μηχανισμός αναπλήρωσης θα καλύψει τα κενά, ώστε να μην παρουσιαστούν προβλήματα στη λειτουργία των νοσοκομείων.

 Η πολυφωνία

Την ίδια ώρα, υπάρχει πολυφωνία στην κυβέρνηση, η οποία μάλλον περιπλέκει τα πράγματα. Οι αντικρουόμενες δηλώσεις, οι προσωπικές εκτιμήσεις δημιουργούν πολλές φορές αλαλούμ και ασυνεννοησία. Κάτι που αρκετές φορές φαίνεται και στην επικοινωνιακή διαχείριση διαφόρων ζητημάτων της πανδημίας.

Χαρακτηριστικό είναι και το θέμα της Μυκόνου. Όλοι γνώριζαν ότι ο κ. Μητσοτάκης είχε δώσει σαφή εντολή στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να μεταβεί στη Μύκονο (όπως κι έγινε τη Δευτέρα) και με βάση τα στοιχεία θα γινόταν η αξιολόγηση, ώστε να αρθούν τα περιοριστικά μέτρα στο Νησί των Ανέμων. Κι όμως, πριν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη μεταβεί στο Νησί των Ανέμων, από τις προηγούμενες ημέρες με δηλώσεις τους οι Άδωνις Γεωργιάδης, Χάρης Θεοχάρης, Βασίλης Κοντοζαμάνης, Στέλιος Πέτσας, Νίκος Χαρδαλιάς προανήγγειλαν την άρση των μέτρων. Κάποιες από τις δηλώσεις έγιναν, όταν ακόμη δεν είχε λάβει απόφαση η επιτροπή των Επιστημόνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι δημοσιογράφοι επικοινωνούσαν με τον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη και τον υφυπουργό στον πρωθυπουργό Άκη Σκέρτσο γνώριζαν ακόμη και τι θα έλεγε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης τη Δευτέρα στη Μύκονο.

Πραγματικά, αυτό το αλαλούμ θολώνει την επικοινωνιακή εικόνα της κυβέρνησης, η οποία όντως είναι με μαεστρία φιλοτεχνημένη. Οπότε όλες αυτές οι δηλώσεις, όλες αυτές οι διαρροές, αυτός ο διαγκωνισμός για το ποιος θα μεταδώσει πρώτος μία καλή είδηση, μάλλον δημιουργεί προβλήματα, παρά ικανοποιεί τους πολίτες, οι οποίοι το μόνο που επιθυμούν είναι ασφαλή επιστροφή στην κανονικότητα.

 «Δεν αρέσει» η αντιπολίτευση

 Θεωρητικά με τόσες γκέλες η κυβέρνηση έπρεπε να νιώθει καυτή την ανάσα της αντιπολίτευσης. Όμως από την άλλη, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΚΙΝΑΛ διάγουν περίοδο ισχνών αγελάδων και τρώγονται με τις σάρκες τους.

Στον ΣΥΡΙΖΑ αντί μίας προγραμματικής αντιπολίτευσης ασχολούνται με το πώς θα επιτεθούν μέσω του φιλικού τους Τύπου στην οικογένεια του πρωθυπουργού. Έτσι, αντί να εκμεταλλευθούν τα όποια λάθη της κυβέρνησης, πέφτουν από τη μία γκάφα μετά την άλλη. Όπως για παράδειγμα με την ανάρτηση της Άννας Ελεφάντη, η οποία έγινε σε μια μέρα που υπήρχε υλικό για να αντιπαρατεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση, καθώς είχε αποφασιστεί η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2%. Το χειρότερο δεν ήταν η ανάρτηση με σεξιστικό περιεχόμενο κατά της Σάκαρη για τη σχέση της με τον γιο του πρωθυπουργού, αλλά ότι ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ ποίησε τη νήσσα λες και το ευχαριστήθηκε. Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελεφάντη είναι η πρωταγωνίστρια σε όλα τα διαφημιστικά σποτ του ΣΥΡΙΖΑ.

Δικαίως, λοιπόν, ο Στέλιος Κούλογλου έστειλε μήνυμα στον κ. Τσίπρα με το «Πρόεδρε, μάλλον δεν αρέσουμε», το οποίο δεν ελήφθη από την ηγεσία της Κουμουνδούρου. Κι όμως, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αποσυσπειρωθεί και φαίνεται στις δημοσκοπήσεις.

Αλλά και στο ΚΙΝΑΛ τα πράγματα κινούνται υπό αμφιβολία. Τον Σεπτέμβριο η Κεντρική Επιτροπή θα αποφασίσει για εσωκομματικές εκλογές που θα γίνουν στα τέλη Νοεμβρίου. Ήδη οι Ανδρέας Λοβέρδος και Νίκος Ανδρουλάκης έχουν ξεκινήσει την προεκλογική τους εκστρατεία, ενώ η κα Γεννηματά χρησιμοποιεί τον κομματικό μηχανισμό όχι για να κερδίσει ψήφους το κόμμα, αλλά για να υπερισχύσει η ίδια στις εσωκομματικές εκλογές.