Τα επιχειρήματα του παραλόγου
Να εξοπλίσουν τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με επιχειρήματα έτσι ώστε να βγουν και πάλι στους δρόμους και να πάψουν να κρύβονται από τον κόσμο, επιχειρούν κυβερνητικά στελέχη. Το τελευταίο σοκ με τα υπερπλεονάσματα του μεσοπρόθεσμου ήρθε σαν χαριστική βολή σε εκείνους που ούτε καν τη λογική των προβλεπόμενων μπορούν να καταλάβουν, πόσω δε να τα υποστηρίξουν.
Όχι ότι έχουν άδικο! Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, για να πετύχει τους στόχους, θα πρέπει να εξασφαλίσει αύξηση των μισθών και παράλληλα αύξηση της φορολογίας. Αν θα πάρει κανείς δηλαδή 2 ευρώ παραπάνω, το κράτος θα πρέπει να του παίρνει 4. Οπότε -2 αλλά με… τακτ!
Αυτό είναι και το μόνο που έχουν καταλάβει οι βουλευτές και έχουν χάσει τη μιλιά τους ειδικά αφότου αντελήφθησαν πώς επιπλέον θα βγούμε από το μνημόνιο αλλά δεν θα βγούμε και στις αγορές, γιατί εκεί μας περιμένουν τα κοράκια να μας κατασπαράξουν. Οπότε θα περιμένουμε. Θα βγούμε από τα μνημόνια, αλλά ρύθμιση για το χρέος μάλλον δεν θα πάρουμε. Και γιατί να μας τη δώσουν όταν ο Ευκλείδης βροντοφωνάζει πως… λεφτά υπάρχουν, ζηλεύοντας προφανώς τη δόξα του Γιώργου Παπανδρέου.
Οπότε στο κυβερνητικό επιτελείο έβαλαν σε εφαρμογή το plan B. Ναι μεν τους τα παίρνουμε, αλλά εμείς τα παίρνουμε δίκαια! Αυτό υποστήριξε (όχι με αυτόν τον τρόπο φυσικά) ο υπουργός Οικονομικών ενώπιον της κοινοβουλευτικής ομάδας για να τους πείσει πως όλα καλά πηγαίνουν. Και ξέχασε για λίγο το θέμα του κατώτατου μισθού (και των συλλογικών συμβάσεων) που είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης και πήγε σε ένα θέμα αγαπημένο από παλιά: τον ΕΝΦΙΑ.
Φυσικά και δεν θα τον καταργήσουν. Αυτό έμεινε αιώνια υπόσχεση. Αντιθέτως θα τον αυξήσουν, αλλά ο υπουργός βρίσκει και θετικά σημεία σε αυτό. Είπε λοιπόν ότι με βάση τις νέες αναθεωρημένες τιμές ζώνης σε ποσοστό 67% των ιδιοκτητών ο φόρος παραμένει ίδιος, στο 15% θα αυξηθεί, ωστόσο στις λαϊκές περιοχές η αύξηση θα είναι 20 ευρώ τον χρόνο, ενώ στο 18% θα μειωθεί. Άρα, όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας. Για το 67% τι είχανε (ένα σπίτι) τι χάσανε (το σπίτι τους), το 15% θα πρέπει να θυσιαστεί και το 18% θα πιει τα ρέστα σε μπύρες! Αλλά οι βουλευτές θα μπορούν να πουν πως μόνο ένα 15% εχόντων θα επιβαρυνθεί προς όφελος της κοινωνίας. Γιατί ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.
Τα επιχειρήματα του παραλόγου πλέον επεκτείνονται και στη φορολογία γιατί, σου λέει η κυβέρνηση (και υιοθετούν οι βουλευτές), πως ναι θα αυξηθούν τα πλεονάσματα αλλά μόνο για να δοθούν σε… φοροελαφρύνσεις. Όποιος γνωρίζει αριθμητική τρίτης δημοτικού καταλαβαίνει άμεσα πως η πράξη δεν βγαίνει.
Επί της ουσίας εκείνο που δεν βγαίνει είναι η προσπάθεια να πείσουν ακόμα και τους ίδιους τους βουλευτές τους πως όλα καλά πάνε. Γιατί δεν πάνε. Και δεν θα πηγαίνουν όσο κάποιοι παίζουν παιχνίδια προσωπικής και πολιτικής επιβίωσης σε βάρος ενός ολόκληρου λαού.