Τα κλισεδιάρικα (και κλεμμένα) σουξέ του Αλέξη
Τις ατάκες που κατά καιρούς έχουν πει ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πρώην πρόεδρος του ΣτΕ Νίκος Σακελλαρίου, αλλά και ο Κώστας Καραμανλής χρησιμοποίησε ο Τσίπρας
Οι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που κατηγορούνται συχνά για τη χρήση αφόρητων εκφραστικών κλισέ, οι πολιτικοί είναι όμως αυτοί που τα χρησιμοποιούν κατά κόρον. Τελευταία τρανή απόδειξη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, που εξερχόμενος από το κτίριο της οδού Ιερού Λόχου στο Μαρούσι που στεγάζει την ΑΔΑΕ κατάφερε να στριμώξει στην μόλις 19 λέξεων δήλωσή του όχι ένα αλλά δύο κλισεδιάρικα σουξέ.
Το πρώτο είναι το «Υπάρχουν ακόμα δικαστές εις τας Αθήνας» που αποτελεί παράφραση της απάντησης που θρυλείται ότι έδωσε ένας μυλωνάς στον βασιλιά της Πρωσίας, Φρειδερίκο τον Β’, όταν ο τελευταίος του είπε ότι μπορούσε να του πάρει τον ανεμόμυλο και να τον καταστρέψει επειδή τον ενοχλούσε ο θόρυβος που έκαναν τα πανιά του χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν (σ.σ. «Ναι, μεγαλειότατε, θα μπορούσες, εάν δεν υπήρχε το Εφετείο στο Βερολίνο» λέγεται ότι είναι η αυθεντική φράση).
Φυσικά ο Αλέξης δεν ανακάλυψε την Αμερική, καθώς με την ίδια φράση είχε συνοδεύσει την παραίτησή του από την προεδρία του ΣτΕ, τον Μάιο του 2018, ο δικαστής Νίκος Σακελλαρίου. Πάλι Μάιος ήταν, μάλιστα, αλλά στο πολύ μακρινό 1929 όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος προέτρεπε τα τότε μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας να ακυρώνουν «πάσαν παράνομον πράξιν της διοικήσεως». «Εάν τυχόν ηθέλητε ακυρώσει και την σοβαροτέραν έτι πράξιν της κυβερνήσεως, δεν θα δυσφορήσω, αλλά πρώτος εγώ θα σας συγχαρώ.» είχε πει χαρακτηριστικά στους δικαστές της εποχή ο Βενιζέλος συμπληρώνοντας: «Διότι θέλω κάθε πολίτης, ακόμη και ο πλέον ανυπεράσπιστος αγρότης εις τας εσχατιάς του κράτους, να δύναται να είπει προς την Διοίκησιν, που τον αδικεί, την φράσιν του μυλωνά του Πότσδαμ: “Υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας!”».
Αν τώρα αναρωτιέστε από ποιον έκλεψε ο Αλέξης το δεύτερο τσιτάτο ότι «το φως της Δημοκρατίας για ακόμα μία φορά νίκησε το σκοτάδι», η απάντηση είναι από τον Κώστα Καραμανλή που είχε δηλώσει το ίδιο πράγμα («Έστω και αργά, το φώς στο τέλος πάντα νικάει το σκοτάδι») όταν η ελληνική Θέμιδα αθώωσε όλους τους κατηγορούμενους για την υπόθεση του Βατοπεδίου.