Τα «παλούκια» του Σεπτεμβρίου
Παραδοσιακά ο μήνας Σεπτέμβριος είναι από τους δυσκολότερους για τα νοικοκυριά. Εδώ και δεκαετίες. Από την απαρχή της μεταπολίτευσης έως σήμερα. Και είναι σύνηθες φαινόμενο τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου οι κυβερνήσεις να τον διάγουν έχοντας μπροστά τους δύσκολο δρόμο. Σε κάποιες μάλιστα είχε λάχει ο κλήρος να ζήσουν τόσες μεγάλες αναταράξεις που θύμιζαν σεισμικές δονήσεις.
Της Ευαγγελίας Τζαβάρα
Μετά τη ραστώνη του θέρους, οι πολίτες τον Σεπτέμβριο, έχοντας επιστρέψει από τις διακοπές, καλούνται να πληρώσουν καλοκαιρινούς λογαριασμούς, έξοδα για τα σχολικά είδη και να μπουν σε έναν χειμώνα με άδειες τσέπες. Αυτό συνέβαινε ακόμη και την εποχή της ευμάρειας, ακόμη και όταν όλοι με μακάριο τρόπο νιώθαμε ότι ο Θεός της Ελλάδας θα κάνει το θαύμα του και θα βρεθούν χρήματα.
Και ο φετινός Σεπτέμβριος δεν είναι καθόλου εύκολος. Όχι μόνο για τους πολίτες, αλλά και για την κυβέρνηση, η οποία πρέπει να διαχειριστεί μία σειρά από ζητήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία.
Σχολεία και πανδημία
Από τη Δευτέρα οι μαθητές –όλων των βαθμίδων– επιστρέφουν στα σχολεία και οι πλέον απαισιόδοξοι των ειδικών επιστημόνων κάνουν λόγο ότι θα νοσήσει το 30% των παιδιών σε γυμνάσια και λύκεια, καθώς οι επιπτώσεις της μετάλλαξης «Δ» βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις νεαρές ηλικίες. Και όλοι κατανοούμε τι θα συμβεί εάν επαληθευθούν αυτές οι δυσοίωνες προβλέψεις. Τότε μιλάμε ότι ο covid θα εγκατασταθεί σε όλα τα ελληνικά σπίτια.
Παράλληλα, συνεχίζεται στην κοινωνία ο διχασμός με τους αντιεμβολιαστές. Ένας διχασμός που θα ενταθεί εάν αυξηθούν τα κρούσματα λόγω των σχολείων. Φυσικά ουδείς θέλει να σκέφτεται ένα νέο lockdown. Όχι μόνο από την κυβέρνηση, αλλά ακόμη και από τους πολίτες. Διότι ναι μεν τα στοιχεία έδειξαν ότι κατά τη διάρκεια των τριών lockdown αυξήθηκαν οι καταθέσεις, όμως οι περισσότεροι των μικρομεσαίων επιχειρηματιών έχουν μετακυλήσει προς τα πίσω (με την άδεια του κράτους) ένα σωρό υποχρεώσεις. Και σίγουρα στο διάστημα που η οικονομία είναι ανοικτή έχουν μεγαλύτερο εισόδημα από ό,τι με την κρατική ενίσχυση.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και την ασύμμετρη απειλή των ανατιμήσεων, που είναι απότοκο της πανδημίας και παγκόσμιο φαινόμενο. Όμως όλοι στο Μαξίμου κατανοούν ότι ο συνδυασμός πανδημία και ανατιμήσεις μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για κοινωνικές εντάσεις, τις οποίες προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, που ποντάρει σε νέες πλατείες αγανακτισμένων.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν και τα τεράστια προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Ήδη πολύς κόσμος έχει πληγεί σε Εύβοια, Αττική, Γορτυνία, Αχαΐα, Ηλεία, και αυτή την εποχή η κρατική μηχανή δίνει μάχη με τον χρόνο για να αποφευχθούν πλημμυρικά φαινόμενα με τις πρώτες βροχές.
Ως αντίδοτο σε αυτά η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα αυξηθούν οι εμβολιασμοί, οι οποίοι ήδη έχουν «καθίσει», ενώ στον τομέα της οικονομίας ποντάρει στα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και την ισχυρή ανάπτυξη που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία. Στο Μαξίμου εκτιμούν πως πολύ σύντομα θα υπάρξει μία επενδυτική έκρηξη με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καλύτερα πληρωμένων από ό,τι τα χρόνια των μνημονίων.
Και τέλος, ένα επίσης σημαντικό ζήτημα που βρίσκεται πάντα στο τραπέζι των συσκέψεων του Μαξίμου είναι το μεταναστευτικό. Και αυτό διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει να επιδείξει άριστη διαχείριση στο μεταναστευτικό και στην υβριδική επίθεση στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020, αλλά και στο Αιγαίο. Όμως ας μη λησμονούμε ότι με την αλλαγή του σκηνικού στο Αφγανιστάν και την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν ήδη περισσότεροι από πέντε εκατομμύρια Αφγανοί έχουν περάσει τα σύνορα προς Πακιστάν, Ιράν και τις όμορες χώρες αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Σε αυτούς εάν προστεθούν και άλλα δέκα εκατομμύρια ταλαίπωρων Αφγανών που κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα, τότε ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.
Πολλαπλά προβλήματα
Το φθινόπωρο, λοιπόν, κρύβει πολλά παλούκια για το Μαξίμου. Κάποιοι αναλυτές τα χαρακτηρίζουν ως «ναρκοπέδια». Το μόνο σίγουρο είναι ότι όπως και να τα αποκαλέσεις χρειάζεται να δράσεις παράλληλα σε πολλά μέτωπα και η αντιμετώπισή τους να είναι ταυτόχρονη.
Κι όμως, στο Μαξίμου εξακολουθούν και παραμένουν αισιόδοξοι λόγω της οικονομίας. Η έκρηξη στην ανάπτυξη του δευτέρου τριμήνου του 2021, συν τα ανέλπιστα μεγάλα έσοδα από τον τουρισμό επιτρέπει στον πρωθυπουργό να συνεχίσει τον σχεδιασμό του με βάση τις νέες προκλήσεις.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι εφόσον η κυβέρνηση υλοποιήσει τον σχεδιασμό της, τότε το 2023 οι πολίτες θα δουν στις τσέπες τους αυξημένα εισοδήματα και τότε θα την κρίνουν στις εθνικές κάλπες. Ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει η πληροφορία που θέλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει ξεκαθαρίσει στους συνεργάτες του ότι ο ανασχηματισμός της εβδομάδας που μας πέρασε θα είναι ο τελευταίος και ότι με αυτή τη σύνθεση το υπουργικό συμβούλιο θα φτάσει στις κάλπες. Οι ίδιες πληροφορίες επιμένουν ότι ο κ. Μητσοτάκης αναζητά και την κατάλληλη χρονική συγκυρία προκειμένου να διατυπώσει και δημοσίως τη συγκεκριμένη θέση.
Ως αντίβαρο σε όλες αυτές τις δυσκολίες η κυβέρνηση έχει και μία ανέλπιστη βοήθεια. Και αυτή δεν είναι άλλη από την ανύπαρκτη αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, και το ΚΙΝΑΛ από την ελάσσονα δεν έχουν κατορθώσει να πείσουν ότι αποτελούν εναλλακτική λύση. Ότι αποτελούν δηλαδή τη λελογισμένη κεντροαριστερά, η οποία διαθέτει την αρμόζουσα σοβαρότητα και την υπευθυνότητα να αναλάβει τις τύχες της χώρας.
Και στα θέματα της καθημερινότητας τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης κάνουν ό,τι μπορούν για να προσφέρουν βοήθεια στην κυβέρνηση. Την ώρα που η κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους προς τους εταίρους της πως δεν θα δεχθεί νέο 2015 για το μεταναστευτικό, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την πανευρωπαϊκή περιοδεία της κούκλας «ΑΜΑΛ», που έστησαν διάφορες περίεργες ΜΚΟ, τύπωσε αφίσες με το σύνθημα «πατρίδα μας είναι η Γη». Και λογικά εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι μετανάστες μπορούν να πάνε όπου γουστάρουν. Αν αυτό δεν είναι βοήθεια, τότε τι είναι;