Τα συμπεράσματα από τις δημοσκοπήσεις

Εκτός των δημοσκοπήσεων (τις πρώτες μετά τις διακοπές) που είδαν το φως της δημοσιότητας στο Μαξίμου μελετούν και τις κυλιόμενες, τις λεγόμενες και «μυστικές». Και όπως μαθαίνω η μελέτη γίνεται όχι πάνω στην πρόθεση ψήφου, είτε στην τελική εκτίμηση, αλλά σε κάποια άλλα στοιχεία για να δουν κατά πόσο έχει «γρατζουνιστεί» το προφίλ του πρωθυπουργού από την υπόθεση των υποκλοπών. Και από την πρώτη ανάγνωση είναι ικανοποιημένοι που η δημοφιλία του πρωθυπουργού κινείται σε υψηλά στάνταρ, ενώ δεν περνάει απαρατήρητη και η άνοδος του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος μάλιστα καταγράφει μικρή άνοδο και πλέον υπερισχύει του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό είναι το καλό. Το ανησυχητικό είναι  ότι η δημοφιλία του κ. Μητσοτάκη έχει υποχωρήσει αισθητά μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό έχει χτυπήσει καμπανάκι.  Όμως στο Μαξίμου υπάρχει ικανοποίηση ότι οι πολίτες δεν εγκρίνουν τη μονοσήμαντη αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Προς ώρας οι πολίτες δεν έχουν σε προτεραιότητα τις υποκλοπές. Το πρώτο που καίει την κοινωνία είναι η ακρίβεια κι ακολουθούν με μεγάλη διαφορά τα ελληνοτουρκικά, η ασφάλεια των πολιτών και ο πόλεμος στην Ουκρανία, κάτι που δείχνει πως οι παρακολουθήσεις, ναι μεν δημιουργούν «κλίμα», αλλά δεν είναι στην πρώτη προτεραιότητα των πολιτών ως θέμα. Έτσι με βάση τη μελέτη των δημοσκοπήσεων στο Μαξίμου θεωρούν πως ο πολιτικός έλεγχος δεν έχει ξεφύγει, αλλά από τις μετρήσεις προκύπτουν δύο βασικά «καμπανάκια»: πρώτον, τα περιθώρια λάθους έχουν περιοριστεί και δεύτερον αν δεν αντιμετωπιστεί η ακρίβεια, τότε υπάρχει ο κίνδυνος η υποχώρηση να μην είναι αναστρέψιμη.