Τακτική πολιτικού αντάρτικου από τον ΣΥΡΙΖΑ 

Σε πολιτικό «αντάρτικο» προχωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος είναι να αναδείξουν τις αδυναμίες του κυβερνητικού μπλοκ, αλλά κυρίως να υποχρεώσουν εκείνους που διαφωνούν επί της ουσίας να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Στην Κουμουνδούρου βρίσκονται ήδη σε εκλογική ετοιμότητα και κάθε δοθείσα πλέον ευκαιρία εκτιμάται πως μόνο πόντους στο κόμμα έχει να προσθέσει.

Όσο η κυβέρνηση περνά τα προαπαιτούμενα χωρίς απώλειες, τόσο το όνειρο της διακυβέρνησης θα απομακρύνεται για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτήν την εξίσωση θέλει να ανατρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ελπίδα πως η χώρα θα οδηγηθεί μια ώρα αρχύτερα στις κάλπες.

Στην πλατεία Κουμουνδούρου καταγράφουν τις προθέσεις κάθε ενός βουλευτή της συγκυβέρνησης σε σχέση με τα όσα το Μαξίμου φέρνει πως ψήφιση στη Βουλή. Ήδη έχουν εντοπιστεί κάποιοι οι οποίοι πολύ δύσκολα θα δώσουν τη συγκατάβασή τους σε σειρά από ρυθμίσεις, και η πρόβα τζενεράλε έγινε με το πολυνομοσχέδιο έστω και αν δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.

Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και οι γκρίνιες θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να περάσει το μήνυμα στην κοινωνία πως η κυβέρνηση εκβιάζεται και εκβιάζει.

Την ίδια ώρα ετοιμάζονται πυρετωδώς για νέο κύκλο κινητοποιήσεων από τον Σεπτέμβριο. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι πως οι αυξημένες υποχρεώσεις των πολιτών σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του φθινοπώρου δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος για να κινητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Αν και αντίστοιχες προσπάθειες του παρελθόντος έχουν αποτύχει, αυτή τη φορά υπάρχει η ελπίδα πως κάτι έχει αλλάξει.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στο θέμα αναφέρθηκε και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, σχολιάζοντας πως «όλα δείχνουν ότι το φθινόπωρο θα είναι μία περίοδος όπου πρόκειται να οξυνθούν στο έπακρο όλες οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να αντέξει την ανεξέλεγκτη, κλιμακούμενη και πρωτοφανή φοροεπιδρομή, που μόνο για το χαράτσι στα ακίνητα αντιπροσωπεύει περίπου 4 δισ. ευρώ. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να ανεχθεί, δίπλα στη φοροεξόντωση, το ξεσπίτωμα εξαιτίας των “κόκκινων δανείων” και το λουκέτο σε δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ούτε τη νέα επερχόμενη κατεδάφιση μισθών και του ασφαλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό, το ερχόμενο φθινόπωρο, με πρώτο ορόσημο τη ΔΕΘ, θα είναι περίοδος μεγάλων, ραγδαίων και ανατρεπτικών κινηματικών και πολιτικών εξελίξεων που πιθανόν να επισπεύσουν και τις εκλογές.

Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που το όνειρο της κυβέρνησης για 180 βουλευτές προς εκλογή του Προέδρου εξελίσσεται για την ίδια σε εφιάλτη».

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αν και επί της ουσίας αναφέρθηκε στον διακαή πόθο του κόμματός του, επεχείρησε παρ’ όλα αυτά μια ανάλυση πάνω σε πραγματικά γεγονότα. Το πρόβλημα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι με ποιον τρόπο θα μεθοδεύσει αυτές τις κινητοποιήσεις, έτσι ώστε να είναι επιτυχημένες θορυβώντας το Μέγαρο Μαξίμου.

Άλλο Αριστερά, άλλο Κεντροαριστερά

Την ίδια ώρα, στο εσωκομματικό πεδίο του κόμματος, οι δυο βασικές τάσεις συνεχίζουν να συγκρούονται για την πολυπόθητη διεύρυνση. Ενώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται διατεθειμένη να κάνει ανοίγματα προς το κέντρο στη λογική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», παραμένουν ισχυρές οι φωνές που καταδικάζουν μια τέτοια επιλογή και ζητούν διεύρυνση προς τα αριστερά.

Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση (πάλι) του Παναγιώτη Λαφαζάνη σε εκδήλωση της ΙΣΚΡΑ στην Κέρκυρα. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε πως «η Κεντροαριστερά δεν είναι ολίγον Αριστερά, αλλά η άλλη εύηχη ονομασία και η ομπρέλα της σύγχρονης μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας, σε όλες τις παραλλαγές της. Η Κεντροαριστερά είναι στην ουσία η ομπρέλα του ΠΑΣΟΚ και όλων των δορυφόρων και συγγενών του δυνάμεων. Η Αριστερά όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με τη λεγόμενη Κεντροαριστερά, αλλά μόνο σε ισχυρή ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση μαζί της μπορεί να ανοίξει δρόμους ηγεμονίας και να υπηρετήσει με συνέπεια τον τόπο και τον λαό, σε μία προοδευτική και σοσιαλιστική προοπτική».

Σύμφωνα με τον Π. Λαφαζάνη, «η Αριστερά δεν έχει ανάγκη τα δεκανίκια της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, στην οποιαδήποτε παραλλαγή της, προκειμένου να αναπτύξει μια νέα πολιτική και εκλογική δυναμική που μπορεί να καταστεί και γνήσια πλειοψηφική.

»Αντίθετα, όποτε η Αριστερά ζήτησε δεκανίκια συνεργασίας στη λεγόμενη Κεντροαριστερά, ή έδωσε δεκανίκια στήριξης στο λεγόμενο “κέντρο” και στη λεγόμενη “κεντροαριστερά”, αυτοπαγιδεύτηκε, και μαζί της παγιδεύτηκε ο τόπος σε βαθιά συντηρητικές και αντιδημοκρατικές εξελίξεις».

Ξεκαθάρισε δε πως «ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε πολύ περισσότερο μια συμπαραταγμένη Αριστερά έχουν ταβάνι και όριο στην πολιτική και εκλογική δυναμική τους.

»Η Αριστερά, με τον ΣΥΡΙΖΑ σε έναν μεγάλο ενωτικό και ριζοσπαστικό ρόλο, είναι η μόνη παράταξη που μπορεί να ανατρέψει κοινωνικούς συσχετισμούς, κερδίζοντας και ενώνοντας το λαό σε ένα προοδευτικό πρόγραμμα επιβίωσης, διεξόδου, ανόρθωσης και αναγέννησης.

»Γι’ αυτό σήμερα είναι ζωτικά επίκαιρη και υπ’ αριθμόν μία επείγουσα ανατρεπτική πρόκληση η συνεργασία όλης της Αριστεράς και η συνάντησή της σε ένα ευρύ μέτωπο με όσες δυνάμεις δεν έχουν ευθύνη για νεοφιλελεύθερες και μνημονιακές πολιτικές και μπορούν να χειραφετηθούν, ριζοσπαστικοποιούμενες, από τις σοσιαλδημοκρατικές και συστημικές αυταπάτες».

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα