Τι εννοεί ο ποιητής Ρουί Βιτόρια ότι το ματς κρίθηκε στην ατομική ποιότητα των παικτών; (Μήπως τους έδωσε στεγνά;)

Κατ’ αρχάς, που ήταν ο μάγος Ρουί Βιτόρια ο στρατηλάτης, που θα πήγαινε στο Καραϊσκάκη για να κερδίσει; Έτσι τον βαφτίσανε τον Πορτογάλο τα πορτοπαπαγαλάκια του Αλαφουζοτεχνείου. Η μπάλα όμως, είναι άτιμο πράγμα. Είναι πόρνη που την έλεγε ο μακαρίτης ο Όσιμ.

Το σπουδαίο είναι αλλού, όμως, με τον Βιτόρια. Άκου, δήλωση: «Στο δεύτερος μέρος δεν ήμασταν τόσο καλοί, κέρδισαν μέτρα αλλά δεν ήταν απειλητικοί. Μας έλειψε η επιθετικότητα σε κάποια σημεία. Η ατομική ποιότητα και η έμπνευση καθόρισαν το ματς. Οι λεπτομέρειες στο τέλος δεν ήταν με το μέρος μας».

Με το μπαρδόν, μάστορα Ρουί. Τι θα πει ότι η ατομική ποιότητα καθόρισε το αποτέλεσμα; Δεν υποτιμάς έτσι τους παίκτες σου; Δεν είναι σα να λες ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν καλύτερη ατομική ποιότητα π αυτούς του Παναθηναϊκού;

Έτσι είναι. Τους έδωσε στεγνά ο Βιτόρια. Εκτός αν έγινε κανένα λάθος στην μετάφραση και πάω πάσο. Όσο για την έμπνευση, τον Μουζακίτη κάποιος έπρεπε να τον μαρκάρει εκεί για να μην σουτάρει. Συνήθως εκεί βγαίνει ένας κοντός να μαρκάρει, γιατί οι ψηλοί είναι μέσα στην περιοχή. Άργησε ο Μαντσίνι, σχόλασε ο γάμος.