Το «αντίο» του Βαλντές στην Μπάρσα

Μετά από 12 χρόνια επαγγελματικής καριέρας στην Μπαρτσελόνα, ο Βίκτορ Βαλντές επέλεξε να αναζητήσει μία καινούργια πρόκληση, επιλέγοντας την πρόταση της Μονακό.

Ο Καταλανός τερματοφύλακας, με επιστολή του, στη επίσημη ιστοσελίδα των «μπλαουγκράνα» θέλησε να ευχαριστήσει όλους τους ανθρώπους που τον βοήθησαν στη Βαρκελώνη -μεταξύ των οποίων τους Τίτο Βιλανόβα, Φρανκ Ράικαρν και Πεπ Γκουαρντιόλα- αλλά και τους προσωπικούς του φαν που τον υποστήριξαν όλο αυτό το διάστημα.

Νωρίτερα, ο έμπειρος πορτιέρο, αποχαιρέτησε τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια, προκαλώντας στιγμές συγκίνησης, ωστόσο πολλά αρνητικά σχόλια έχει συγκεντρώσει ήδη το γεγονός ότι αποχώρησε αμέσως για τη Γερμανία, όπου θα συνεχίσει την αποθεραπεία του, σύμφωνα με τις οδηγίες των ανθρώπων της νέας του ομάδας. Όλα αυτά, λίγες ημέρες πριν τον πολύ σημαντικό αγώνα που δίνει η Μπαρτσελόνα το Σάββατο με την Ατλέτικο Μαδρίτης, αναμέτρηση που θα κρίνει τον ισπανικό τίτλο.

Μάλιστα, η διοίκηση πρότεινε στον Βαλντές να πραγματοποιηθεί μία εκδήλωση προς τιμήν του, όπως θα συμβεί για τον Κάρλες Πουγιό, ωστόσο ο ίδιος δεν το δέχθηκε, αποδεικνύοντας τις κακές σχέσεις που έχει με τους ανθρώπους της Μπάρσα.

Αναλυτικά, η επιστολή του Β. Βαλντές:

«Έφτασε η στιγμή για μένα να πω αντίο σε όλους εσάς.

Δυστυχώς, δεν ήμουν σε θέση να πως αντίο παίζοντας ποδόσφαιρο, όπως θα ήθελα, αλλά έτσι είναι η ζωή και αυτή η χρονιά ήταν λίγο σκληρή για μένα από αυτή την άποψη.

Είχα χρόνο να σκεφτώ πού είμαι και τι έχω γίνει. Το μόνο που μπορώ να σκεφθώ είναι τους ανθρώπους που με βοήθησαν να φτάσω εδώ που είμαι τώρα. Αφιερώνω αυτό το γράμμα σε εκείνους.

Οριόλ Τορτ, Χοσέ Αντόνιο Ποθάνκο, Χουάν Μανουέλ Ασένσι, Ουρσίνιο Λόπεζ, Άλμπερτ Μπενέγκες, Αντόνιο Όλμο, Χουάν Κάρλος Πέρες Ρόχο, Πεπ Σέγκουρα, Κίκε Κόστας, Ζοάν Βιλά, Ζόρντι Καστέλ… οι προπονητές που με έκαναν τον αθλητή που πάντα ονειρευόμουν να γίνω. Οι άνθρωποι που μεταμόρφωσαν ένα δεκάχρονο αγόρι σε έναν τερματοφύλακα του ‘Καμπ Νόου’, δέκα χρόνια αργότερα. Σας ευχαριστώ όλους!

Ευχαριστώ τον Λουίς Φαν Γκαάλ , που έδειξε το απαραίτητο θάρρος να ρισκάρει σε ένα ταλέντο που μόνο μπορούσε να δει. Ξεκίνησε να χτίζει αυτή την ιστορική ομάδα της Μπαρτσελόνα, της οποίας είχα το προνόμιο να είμαι μέρος. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

Ευχαριστώ εσένα Φρανκ Ράικαρντ, που μου έδωσεε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση, και μου επέτρεψεε να φτάσω στη δόξα, σηκώνοντας στα χέρια μου το ευρωπαϊκό Κύπελλο στο Παρίσι. Όπου και να είσαι, θα σου είμαι υπόχρεος για το υπόλοιπο της ζωής μου, Μίστερ.

Ευχαριστώ εσένα Πεπ, που μου άνοιξες την πόρτα να παίξω ένα παιχνίδι το οποίο ήταν άγνωστο σε εμένα, που με καθοδήγησες στον δρόμο όπου πρέπει να ψάχνεις συνεχώς την επιτυχία, και τα καταφέραμε μαζί, σωστά; Πάντα θα έχουμε τον Μίστερ, και πίστεψε με, αυτό θα είναι αιώνιο!

Ευχαριστώ εσένα Τίτο! Όπου κι αν είσαι, σε ευχαριστώ που μας δίδαξες όχι μόνο τον τρόπο να συνεχίσουμε να κερδίζουμε ως ομάδα, αλλά και τη δύναμη και τον χαρακτήρα που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουμε τη ζωή.

Ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους μου με τους οποίους είχα τη χαρά να εργαστώ, το οποίο σημαίνει ότι μαζί φορούσαμε τον έμβλημα της Μπάρσα στο στήθος κάθε μέρα, που με έκαναν να αισθανθώ πολύτιμος στην ομάδα που εμείς εξελίξαμε όλα αυτά τα χρόνια. Επειδή όλα συντελούν σε αυτό, είμαστε αυτοί που είμαστε, εδώ και τώρα. Σας ευχαριστώ κύριοι!

Και φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω τους πιο σημαντικούς ανθρώπους, όλα αυτά τα 12 χρόνια που φοράω αυτή τη φανέλα ως επαγγελματίας, τους πιστούς μου φαν. Αυτούς τους ανθρώπους, που ό,τι κι αν συνέβαινε, ήταν πάντα εκεί να μου δώσουν την υποστήριξη που έχει ανάγκη κάθε μαχητής, που ήταν περήφανοι να βρίσκονται εκεί να με υποστηρίξουν στους πανηγυρισμούς, που προσέφεραν την υποστήριξη τους σε κάθε παιχνίδι, στέλνοντάς μου τη θετική ενέργεια που πάντα ένιωθα ότι είχα, εκείνη που με βοήθησε να συνεχίσω όλο αυτό το διάστημα, επειδή χωρίς αυτή, θα ήταν αδύνατο να το κάνω μόνος μου.

Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ, και χίλιες φορές, σας ευχαριστώ. Σας ζητώ και σας παρακαλώ να μη σταματήσετε να μου δίνετε όλη αυτήν την υποστήριξη.

Για πάντα, ΖΗΤΩ Η ΜΠΑΡΤΣΑ!

Βίκτορ Βαλντές Αρίμπας».