Το δυναμικό μπάσιμο της Ελλάδας στο ενεργειακό «παιχνίδι» της Ε.Ε.

Λίγες ημέρες μας χωρίζουν από την πανηγυρική τελετή της 17ης Μαΐου, όπου ο πρωθυπουργός θα εγκαινιάσει την έναρξη κατασκευής του αγωγού ΤΑΡ, που θα μεταφέρει το αζέρικο φυσικό αέριο στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων.

Το παρών αναμένεται να δώσουν οι ηγέτες και των άλλων κρατών που εμπλέκονται στο έργο, (Αζερμπαϊτζάν, Τουρκίας, Αλβανίας και Ιταλίας), όπως επίσης και της Βουλγαρίας λόγω της συμμετοχής της στο διασυνδετήριο αγωγό IGB. Το έργο, συνολικού ύψους 2 δισ. ευρώ, είναι μια από τις μεγαλύτερες άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, και βάζει για πρώτη φορά τη χώρα μας, με όρους κατασκευής και όχι απλώς… σχεδιασμού, στον χάρτη των ενεργειακών αγωγών αναβαθμίζοντας την γεωπολιτική της θέση.

Αντίθετα με την τελετή παραχώρησης του ΟΛΠ στη Cosco που δεν παρέστη –προφανώς επειδή αγγίζει ευαίσθητες συριζαϊκές «χορδές»-, ο TAP αποτελεί για τον Αλέξη Τσίπρα μια πρώτης τάξης ευκαιρία να μιλήσει για την Ελλάδα του αύριο, και των επενδύσεων. Για τη κυβέρνηση, η σημασία του TAP είναι αδιαμφισβήτητη, τόσο γιατί αντιλαμβάνεται το γεωοπολιτικό του βάρος, όσο και επειδή είχε κάνει «σημαία» της, την ανάγκη να αποκομίσει από τη συμφωνία το Δημόσιο επιπρόσθετα ανταποδοτικά οφέλη.

Αξίζει, εδώ, να σημειώσουμε πως η διαπραγμάτευση του υπουργού Ενέργειας, Πάνου Σκουρλέτη, με τη κοινοπραξία του αγωγού οδήγησε στο να υπάρξουν επιπρόσθετα ανταποδοτικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες μέσω ενός εκτεταμένου προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ), το οποίο και υπερδιπλασιάστηκε από τα 11 εκατ. ευρώ στα 32 εκατ. ευρώ για όλες τις περιοχές από τις οποίες διέρχεται ο αγωγός.

Να θυμίσουμε ότι ο αγωγός TAP προωθήθηκε και προχωρά με την πλήρη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ καθώς δημιουργεί προϋποθέσεις για την απεξάρτηση της ευρωπαϊκής αγοράς από το ρώσικο αέριο της Gazprom, αποδυναμώνοντας την γεωπολιτική ισχύ της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή.