Το διπλό «έγκαυμα» της κυβέρνησης

Τη γλώσσα της ειλικρίνειας με την οποία υποσχέθηκε να πολιτευτεί ως πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τη χρησιμοποίησε και στην περίπτωση των καταστροφικών πυρκαγιών που μαίνονται για μέρες στη χώρα. Μοναδικό ψήγμα ανειλικρίνειας; Ο ανομολόγητος φόβος του Μαξίμου για την έκταση των «εγκαυμάτων» που έχει προκαλέσει η πύρινη λαίλαπα στον κορμό της οικονομίας, αλλά και στην εικόνα που είχαν οι πολίτες για τη διαχειριστική επάρκεια των κρατικών δομών εν ώρα κρίσης.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Χωρίς να κρυφτεί, λοιπόν, πίσω από δικαιολογίες, αλλά και με ξεκάθαρη στόχευση να αναδείξει το μείζον, ότι δηλαδή με τα μέτρα που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση επιδιώκεται να κερδηθεί πίσω ό,τι χάθηκε στις φλόγες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στάθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης για περίπου δύο ώρες απέναντι στους δημοσιογράφους που περίμεναν απαντήσεις για το τι πήγε στραβά και περισσότερα από μισό εκατομμύριο στρέμματα αλλά και χιλιάδες σπίτια έγιναν στάχτη. Κι αυτές οι απαντήσεις δόθηκαν, τουλάχιστον στο μέτρο τού ότι η μάχη της πυρόσβεσης ακόμη δεν έχει τελειώσει οριστικά (σ.σ. ο κίνδυνος των αναζωπυρώσεων παραμένει υπαρκτός) και δίχως να έχει περατωθεί η πλήρης καταγραφή του.

Υπό αυτό το πρίσμα και με κλειστές πλέον τις κάμερες και τα μικρόφωνα της δημοσιότητας, οι επιχειρησιακοί βραχίονες του κράτους «τρέχουν» το ολιστικό σχέδιο ανακούφισης των πληγέντων με πρώτο βήμα φυσικά την πλήρη καταγραφή των ζημιών. Ζημιές καταγράφουν με τη σειρά τους και οι επιτελάρχες στην Ηρώδου Αττικού αλλά αυτοί σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο.

Ξεκινώντας από την οικονομία, είναι ευδιάκριτο ότι οι πρωτοφανούς έντασης πυρκαγιές αφήνουν πίσω τους συντρίμμια, που θέλοντας και μη θα διογκώσουν τις δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας, όταν μάλιστα τα κρατικά ταμεία αιμορραγούν επί 18 μήνες προκειμένου να στηριχθούν νοικοκυριά και επιχειρήσεις που χτυπήθηκαν βάναυσα από την επέλαση της πανδημίας του κορωνοϊού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο το πακέτο μέτρων που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός την Τρίτη και εξειδίκευσε ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, το απόγευμα της ίδιας ημέρας απαίτησε την κατάρτιση συμπληρωματικού προϋπολογισμού ύψους 500 εκατ. ευρώ, από τον οποίο θα χρηματοδοτηθούν παρεμβάσεις αποκατάστασης δασών, οικισμών και σχετικών υποδομών που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, και θα υλοποιηθούν τα μέτρα ενίσχυσης των πληττόμενων περιοχών, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.

Αν οι εκταμιεύσεις κρατικών κονδυλίων παραμείνουν στα παραπάνω επίπεδα του μισού δισεκατομμυρίου, στο Μαξίμου και στο ΥΠ.ΟΙΚ. θα αισθάνονται πιο άνετα. Επειδή όμως κατά τα φαινόμενα δεν θα μείνουν, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό λούζει κρύος ιδρώτας και μόνο στη σκέψη ότι, π.χ., το ύψος των καταστροφών από τις πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία αποτιμήθηκε σε περισσότερα από 3,5 δισ. ευρώ.

Αν και στις τωρινές φωτιές το κόστος σκαρφαλώσει στις ίδιες κορυφές, ουδείς… ορκίζεται πώς θα αντεπεξέλθει το νέο δημοσιονομικό βάρος μία οικονομία σαν την ελληνική που πριν χτυπηθεί από πανδημικό τσουνάμι βρισκόταν επί 8-9 χρόνια στην εντατική των μνημονίων.

Το πολιτικό κόστος

Αν, με τον έναν ή τον άλλο αλγόριθμο, το οικονομικό κόστος της καταστροφής από τις πυρκαγιές μπορεί να αποτιμηθεί το μέγεθος της ζημίας στο πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη παραμένει για την ώρα αδιόρατο. Το μεγάλο κέρδος –πρώτα σε ανθρώπινο επίπεδο και δευτερευόντως σε πολιτικό– που πιστώνεται η κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία είναι ότι το σχέδιο εκκενώσεων λειτούργησε χωρίς απώλειες ζωών.

Το θέμα είναι τώρα αν αυτό αρκεί, για να κατευνάσει την οργή των πολιτών ειδικά στη βόρεια Εύβοια που είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται από τη μία στιγμή στην άλλη.

Μια πρώτη… μαντεψιά εικάζει ότι θα καταγραφεί και δημοσκοπικά μια κάμψη των ποσοστών αποδοχής της κυβέρνησης από το σώμα των ψηφοφόρων, κι αυτό όχι επειδή προσμετρούν τις όποιες χυδαίες αναφορές προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού πoυ έχουν γίνει περίεργη μόδα στις ζωντανές συνδέσεις των δελτίων ειδήσεων των καναλιών.

Στο Μαξίμου θέλουν να πιστεύουν ότι η ενόχληση των πολιτών έχει μια κομβική ποιοτική παράμετρο. Τι λέει αυτή; Ότι η όποια απογοήτευση για τη διαχείριση του καταστροφικού συμβάντος είναι πρόσκαιρα γιγαντωμένη, επειδή οι ίδιοι πολίτες τοποθετούν ψηλά τον πήχη των προσδοκιών τους από τη νυν κυβέρνηση, έχοντας «τσεκάρει» ότι ο πρωθυπουργός αυτό τον πήχη τον έχει υπερπηδήσει σε όλες τις κρίσεις (τουρκική προκλητικότητα, μεταναστευτικό, Έβρος, κορωνοϊός) που  αντιμετώπισε σε μόλις 24 μήνες θητείας.

Με αυτό το σκεπτικό, στο Μαξίμου θεωρούν ότι αν κερδηθεί το στοίχημα της επόμενης ημέρας με αποζημιώσεις-εξπρές, έργα πνοής και προστασίας από τις επόμενες απειλές της φύσης, το υφιστάμενο πολιτικό έγκαυμα θα επουλωθεί σχετικά γρήγορα χωρίς να αφήσει σημάδια.