Tο γάντι στους δελφίνους έριξε η Φώφη

Η κρίση του κορωνοϊού, όπως φαίνεται από πολιτικής άποψης, έδωσε τεράστιο αέρα στην κυβέρνηση λόγω και της σωστής διαχείρισης της πρώτης φάσης. Όμως συνετέλεσε στο να ξαναμπεί στον χάρτη και το ΚΙΝΑΛ. Όχι σαν τσόντα, αλλά σαν μία υπεύθυνη πολιτική δύναμη, που άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Το ΚΙΝΑΛ έβγαλε τα αντανακλαστικά του ΠΑΣΟΚ και με ρεαλιστικές προτάσεις έδειξε στην κοινωνία ότι μπορεί να υπολογίζει στον αντιπολιτευτικό του ρόλο. Μάλιστα και σε μία ένδειξη μικρομεγαλισμού οι παράγοντες της Χαριλάου Τρικούπη επαίρονται ότι αυτοί αποτελούν την αξιωματική αντιπολίτευση και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, που όντως πιάστηκε με τις πιτζάμες όταν έσκασε η κρίση με το μεταναστευτικό στον Έβρο και στο καπάκι αυτή του κορωνοϊού.

Με αυτά τα όπλα στη φαρέτρα της, η Φώφη Γεννηματά αποφάσισε να ρίξει το γάντι στους αμφισβητίες της, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς έχουν μειωθεί, ή και ελαχιστοποιηθεί από τον Μάρτιο έως σήμερα. Και το έκανε με το να ανακοινώσει πολύ νωρίς, ότι στις εσωκομματικές εκλογές του 2021 θα είναι εκ νέου υποψήφια για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ. Και λέμε πολύ νωρίς, διότι οι εκλογές του ΚΙΝΑΛ υπολογίζονται για το φθινόπωρο του 2021και μέχρι τότε ουδείς μπορεί να προβλέψει πώς θα είναι η κατάσταση με την πανδημία. Οπότε, εάν δεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση, ίσως και οι εκλογές να πάνε πιο πίσω.

Προφανώς, όλοι κατανοούμε ότι ο στόχος της κας Γεννηματά αυτός ήταν. Να πιάσει στον ύπνο τους πιθανούς αντιπάλους της. Διότι με την κατάσταση που ζούμε και τους περιορισμούς που υπάρχουν, οι άλλοι υποψήφιοι δεν θα έχουν την άνεση να κινηθούν, να στήσουν προεκλογικές εκδηλώσεις, να έχουν επαφές με κομματικούς παράγοντες, αλλά και με ψηφοφόρους. Αντίθετα η κα Γεννηματά θα εκφράζει το κόμμα, θα έχει την άνεση να κάνει ομιλίες στη Βουλή, να ανεβάζει τους τόνους της αντιπαράθεσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και με τον Αλέξη Τσίπρα, και θα κερδίζει τις εντυπώσεις, ειδικά εάν το ΚΙΝΑΛ συνεχίζει να τσιμπάει στις δημοσκοπήσεις όπως φάνηκε στις πρώτες του φθινοπώρου. Ακόμη και αυτό που είπε στη συνέντευξη Τύπου, ότι διεκδικεί για το Κίνημα Αλλαγής πρωταγωνιστικό ρόλο και όχι ρόλο συμπληρώματος λέγοντας πως δεν βολεύεται με το 8% των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών. Στην ίδια συνέντευξη εξήγησε και την αισιοδοξία της, πως μέχρι τις εσωκομματικές εκλογές το ΚΙΝΑΛ θα είναι σε καλύτερη  θέση, η οποία προφανώς θα αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις.

Η κα Γεννηματά εμφανίστηκε πεπεισμένη ότι η δυσφορία, που ήδη έχει αρχίσει να εκδηλώνεται στην κοινωνία για την κυβέρνηση το επόμενο διάστημα, θα αναζητήσει προοδευτική πολιτική έκφραση. Και επεσήμανε ότι η επαναφορά του Κινήματος Αλλαγής σε πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η αδυναμία του Τσίπρα να ανασυγκροτήσει τον προοδευτικό χώρο εγκυμονεί τον κίνδυνο ενός μονοπολικού πολιτικού συστήματος, δηλαδή στην απόλυτη κυριαρχία της δεξιάς στη χώρα.

Οι πιθανοί αντίπαλοι

Προς το παρόν οι πιθανοί αντίπαλοι στη μάχη της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ δεν σήκωσαν το γάντι της κας Γεννηματά. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα καταθέσει υποψηφιότητα. Εξάλλου, έχει ισχυρό μηχανισμό εντός του Κινήματος Αλλαγής και του ΠΑΣΟΚ (ήταν και πρώην γραμματέας επί προεδρίας Βενιζέλου) και μπορεί ανά πάσα στιγμή να τον ενεργοποιήσει.

Οι συνεργάτες του ευρωβουλευτή εκφράζουν τη βεβαιότητά τους ότι θα είναι υποψήφιος. Απλά τώρα έχουν ρίξει το βάρος τους στις εκλογές της νεολαίας, καθώς θα ήθελαν να έχουν δικό τους γραμματέα της νεολαίας.

Την ίδια ώρα, τα απομεινάρια «βενιζελικών» στο ΚΙΝΑΛ, όπως ο Λεωνίδας Γρηγοράκος, πιέζουν τον Παύλο Γερουλάνο να στείλει «ένα μήνυμα αισιοδοξίας» προετοιμάζοντας τον κόσμο ότι θα είναι υποψήφιος. Όμως εδώ υπάρχει το εξής ζήτημα: Ο κ. Γερουλάνος δεν είναι μέλος του ΚΙΝΑΛ κι έχει εκφράσει πολλάκις την άποψη πως είναι αναγκαία η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ. Τόσο στο όνομα, όσο και στα σύμβολα. Μάλιστα, ο κ. Γερουλάνος, που αναγνωρίζονται οι ικανότητές του στην επικοινωνία, θεωρεί ότι το σλόγκαν που κυκλοφορεί ακόμη και ως πλάκα, το «ΠΑΣΟΚ, σώσε μας», μπορεί να αποτελέσει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αλλάξει το status quo των τελευταίων επτά χρόνων στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Και η έκπληξη

Πάντως, δεν είναι λίγοι ακόμη κι εντός του ΚΙΝΑΛ που υποστηρίζουν ότι καλύτερα θα ήταν να βρουν ένα νέο πρόσωπο, το οποίο θα πρέπει να είναι μεταξύ των υποψηφίων και ει δυνατόν να εκλεγεί, ώστε να σταλεί ένα μήνυμα στην κοινωνία ότι το κόμμα έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Διότι, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση εδώ και 15 μήνες, αφότου η Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές και κυβερνά με αυτοδυναμία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν δύο σταθερά πράγματα: Πρώτον, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι και παραμένει πολιτικά κυρίαρχος, και δεύτερον ότι υπάρχει κενό αντιπολίτευσης. Η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, δεν μπορεί να τον κλονίσει, ενώ οι φιλότιμες προσπάθειες του Κινήματος Αλλαγής δεν φτάνουν. Παρά το γεγονός ότι η Φώφη Γεννηματά, χωρίς περιστροφές και δισταγμούς και με εποικοδομητική κριτική επί της ουσίας, στήριξε το lockdown, ενώ κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για την κινητοποίηση και λειτουργία του ΕΣΥ καθώς και για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας, οι οποίες μάλιστα αναγνωρίστηκαν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κυρίως όμως από την κοινή γνώμη.  Παρά τις συνεχείς γκρίνιες και τα πικρόχολα σχόλια αρκετών στελεχών, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ανέδειξε εγκαίρως, από τον Ιούνιο, την αναγκαιότητα ολοκληρωμένου σχεδίου για τη σημερινή δύσκολη φάση.

Με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα μάλιστα που παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη το Κίνημα Αλλαγής απέκτησε και ένα κάποιο αφήγημα, δείχνοντας ότι μπορεί να προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές. Όμως λείπουν οι πολιτικές προϋποθέσεις για να πάρει τον χαρακτήρα πλήρους αντιπρότασης στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ίσως –όπως λένε κάποιοι– ήλθε η μεγάλη ώρα που περίμενε ο Γιώργος Παπανδρέου. Να αναλάβει την ηγεσία μέσω εκλογών από τη βάση του κόμματος. Πόσο αληθινό είναι ένα τέτοιο σενάριο; «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει», λένε οι συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού χρησιμοποιώντας τη φράση του Ηράκλειτου.