Το μεγάλο παράπονο του Ευάγγελου Βενιζέλου

Για όλους και για όλα μίλησε στο Action24 και στην εκπομπή “Evening Report” με τον Γιώργο Κουβαρά ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος.

O κ. Βενιζέλος ρωτήθηκε αν του έχει ζητηθεί ποτέ για όλα αυτά (ελληνοτουρκικά, ΑΟΖ κλπ) η γνώμη του από την κυβέρνηση.

“Στην αρχή μου είχε ζητηθεί η γνώμη μου, αλλά με έναν πολύ απλό και καθαρό τρόπο έχω αφήσει γραπτές οδηγίες, οι οποίες νομίζω είναι χρήσιμο να τις διαβάζει ο εκάστοτε υπουργός και Πρωθυπουργός. Ο κ. Μητσοτάκης μου είπε ότι τις διαβάζει και ότι σε γενικές γραμμές συμφωνεί με αυτά τα οποία έχει βρει στο φάκελο”, απάντησε.

Τι είπε για τον ανασχηματισμό

Ερωτηθείς για ενδεχόμενο ανασχηματισμό και αν θα μπορούσε να τον περιλαμβάνει, επεσήμανε: “Αυτά είναι τώρα ανεκδοτολογική αντίληψη της πολιτικής.

Εγώ έχω διατελέσει και υπουργός Αμύνης, αλλά κυρίως υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ως κυβερνητικός εταίρος, ως αρχηγός κόμματος που συγκυβερνούσαμε με τον κ. Σαμαρά, άρα ήμουν υπουργός Εξωτερικών για να εφαρμόσω με πολύ μεγάλη άνεση και μεγάλο εύρος ευχέρειας την εθνική στρατηγική, όπως την αντιλαμβανόμουν σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό αλλά ως συγκυβερνήτης, ως εταίρος.

Δεν είμαι για να είμαι υπουργός μίας κυβέρνησης όπου ο Πρωθυπουργός, μάλιστα είναι και συγκεντρωτικός και δικαιούται να είναι, και ρυθμίζει τα πάντα επί των λεπτομερειών, δεν είναι αυτός ο ρόλος μου. Θα μπορούσε η χώρα να με χρειαστεί σε μία μεγάλη κρίση, μόνο σε κρίσεις με θυμούνται.

Ιστορικά από το 1989, μετά υπάρχει μία διάθεση, ας πούμε, πιο αδιάφορη, αλλά εύχομαι και αγωνίζομαι η χώρα να μη φθάσει ποτέ στην ανάγκη να ζητήσει τη βοήθεια ανθρώπων που τους θυμούνται μόνο στις κρίσεις, δεν θέλω να πάμε εκεί, άρα δεν έχω καμία σχέση με ό,τι λέγεται κυβέρνηση και υπουργικά αξιώματα. Είμαι πολύ μακριά, πολύ αλλού”.

Για την ΑΟΖ και την Αίγυπτο

Για τη διαπραγμάτευση με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ, με δεδομένο ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, είναι ήδη στο Κάιρο (εδώ), ο κ. Βενιζέλος είπε: “Με την Αίγυπτο δεν είναι εύκολη η διαπραγμάτευση.

Ξέρετε ή θα θυμάστε ίσως ότι όταν έπεσε ο Morsi και είχαμε το νέο σύστημα του προέδρου Σίσι έκανα συνεχή ταξίδια στο Κάιρο για να γίνει η διμερής συνεργασία, η τριμερής συνεργασία με την Κύπρο, να αποτρέψουμε μία οριοθέτηση Αιγύπτου-Τουρκίας, εχθρική για την Ελλάδα, και, ει δυνατόν, να πετύχουμε μία οριοθέτηση σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο.

Το έχουμε πει σε επίπεδο γενικής δήλωσης πάμπολλες φορές όλα αυτά τα χρόνια, αλλά τα πρακτικά θέματα είναι δύσκολα γιατί η Αίγυπτος έχει αξιώσεις και γιατί η Αίγυπτος δεν θέλει να έρθει αυτή ως διαιτητής να λύσει τη διαφορά για την οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Δεν θέλει η Αίγυπτος να πει τι επιρροή θα έχει το Καστελόριζο, η Στρογγύλη και το νησιωτικό συγκρότημα Καστελορίζου σε μία πιθανή οριοθέτηση.

Διότι εάν αποκτήσει πλήρη ή μεγάλη επήρεια το συγκρότημα Καστελορίζου δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχει οριογραμμή, σημείο επαφής μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας, άρα είναι πολύ σημαντικό τι εννοούμε μερική οριοθέτηση. Βεβαίως πάντα η Ελλάδα διεκδικεί την πλήρη οριοθέτηση με την Αίγυπτο, αλλά αντιλαμβάνομαι την πίεση που υπάρχει τώρα, διότι υποτίθεται ότι θα κάνουμε μία μερική οριοθέτηση η οποία θα διασταυρωθεί με τη λωρίδα που έχει οριοθετήσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Αρα, υπάρχουν οι σκέψεις που λένε, αφού θα πέσουμε επάνω στη λωρίδα αυτή θα έχουμε δύο συγκρουόμενες συμβάσεις, μία Τουρκίας-Λιβύης, μία Ελλάδος-Αιγύπτου. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι έχουμε μία πολυμερή διεθνή διαφορά, δεν θα έχουμε λύσει κάποιο πρόβλημα αλλά θα έχουμε δημιουργήσει μία διεθνή διαφορά”.

Ο ρόλος του Ερντογάν και ….οι ψευδαισθήσεις

Για τον Ερντογάν, μεταξύ άλλων επεσήμανε: “Η Τουρκία μετά τον Ερντογάν θα έχει έναν ηγέτη ο οποίος θα είναι πιο φιλικός για την Ελλάδα;

Γιατί οι ρεπουμπλικάνοι, οι κεμαλιστές, οι αντιερντογανικοί δεν είναι πιο φιλικοί με την Ελλάδα και την Κύπρο ιστορικά, μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Είναι πολύ περίεργη η κατάσταση στην Τουρκία από την άποψη αυτή, είναι πολύ περίεργοι οι συσχετισμοί και οι τεμαχισμοί της κοινωνίας, των εθνοτήτων, των θρησκευμάτων, των αντιλήψεων.

Τώρα η Τουρκία διεκδικεί μία ιδιόρρυθμη θέση μέσα και έξω από τη Δύση. Είναι χώρα εν μέρει ευρωπαϊκή, εν μέρει ασιατική, θα έλεγα εν μέρει ευρωπαϊκή εν πολλοίς ασιατική.

Είναι μία χώρα η οποία θέλει να έχει επαφή με τον ισλαμικό κόσμο, με τον αραβικό κόσμο, είναι μία χώρα η οποία θέλει να μιλά και με την Αμερική και με τη Ρωσία, παίζει ρόλο και στη Συρία και στη Λιβύη, αλλά οι ευρωπαϊκές χώρες στη Λιβύη δεν συμφωνούν, η κάθε μία έχει τη δική της αντίληψη και τη δική της πολιτική, δεν υπάρχει μία ενιαία, πραγματικά ενιαία ευρωπαϊκή γραμμή. Θέλει να παίρνει S-400 από τη Ρωσία, και εμείς είχαμε πάρει κάποτε S-300, θέλει να πάρει F35”.