Το new entry ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τα οράματα του Άκη

Ο πρώην πρωθυπουργός θα μάθει από πρώτο χέρι τις μικρές ΠΑΣΟΚικές ιστορίες που αποτελούν το αλατοπίπερο της πολιτικής ζωής του τόπου εδώ και σαράντα πέντε χρόνια

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Στο μακρινό 2006 (έτσι φαίνεται λόγω κρίσης) παραμονές των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών ενεμφανίσθη στην πολιτική σκηνή ένας νεαρός, επιλογή του Αλέκου Αλαβάνου, ως πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τον δήμο της Αθήνας, κόντρα στους ήδη παλαιοκομματικούς Νικήτα Κακλαμάνη (Ν.Δ.), Κώστα Σκανδαλίδη (ΠΑΣΟΚ) και Σπύρο Χαλβατζή (ΚΚΕ). Ο νεαρός που άκουγε στο όνομα Αλέξης Τσίπρας ενθουσίασε όχι μόνο τους Αθηναίους, αλλά συνολικά τη χώρα με το χαμόγελό του και –το κυριότερο– με την ηλικία του.

Στις δημοτικές εκλογές του 2006 η Ν.Δ. κατάφερε να επικρατήσει σε γενικές γραμμές, κερδίζοντας κομβικούς δήμους, ενώ το ΠΑΣΟΚ διεσώθη χάρη στη νίκη της Γεννηματά (μαζί με Σγουρό–Μίχα) στην υπερνομαρχία Αθηνών, και του Παναγιώτη Φασούλα στον δήμο Πειραιά. Κάτι που κατά την τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, αποτέλεσε μία τεράστια νίκη (έκανε και σχετική δήλωση), κάνοντας ακόμη και τα τσιμέντα να χαμογελάσουν.  Τότε, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας κατέγραψε το εντυπωσιακό ποσοστό για τον Συνασπισμό της τάξης του 10,51% που τον κατέταξε τρίτο, μπροστά από το ΚΚΕ.

Τότε, λοιπόν, στη Χαριλάου Τρικούπη, όπου η αμφισβήτηση στις επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο, ειδικά μετά τις άστοχες δηλώσεις της Ξενογιαννακοπούλου, δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν και ανοιχτά για την ανάγκη να βρει το ΠΑΣΟΚ έναν γοητευτικό νεαρό όπως τον Τσίπρα για να στείλει ένα μήνυμα στην κοινωνία. Μάλιστα, σε πολιτικές τηλεοπτικές εκπομπές είχε συζητηθεί ευρέως ότι ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να ήταν στο ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος μπορεί να αρνιόταν αυτό το ενδεχόμενο, αλλά πίσω από το αμήχανο γέλιο του έβαζε αυτό το ενδεχόμενο στο πίσω μέρος του μυαλού του.

Στο… μακρινό 2006 ο Στέφανος Τζουμάκας διήγαγε την τελευταία του κοινοβουλευτική θητεία, πριν οι ψηφοφόροι της Β’ Αθήνας τον οδηγήσουν σε πολιτική συνταξιοδότηση. Τότε απλά ο Τζουμάκας προσπαθούσε να μείνει στην επιφάνεια στοχεύοντας στην επανεκλογή του. Κάτι που δεν έγινε ούτε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007, ούτε σε αυτές του Οκτωβρίου του 2009. Και ο ίδιος, για να ξεχαστούν οι δύο ήττες, έχει δηλώσει ψέματα ότι αποχώρησε από την πολιτική το 1998, όταν εκδιώχθηκε από την κυβέρνηση Σημίτη.  Και μια και μιλάμε για τον Στέφανο Τζουμάκα, καλό είναι να θυμηθούμε ότι το 2011 είχε ανακοινώσει την υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και ξεκίνησε τη διαδικασία συλλογής υπογραφών, αλλά δεν κατάφερε ούτε μία σελίδα κόλλας αναφοράς να γεμίσει.

 

Το new entry ΠΑΣΟΚ

Αυτό που δεν κατάφερε επί πολλά χρόνια στο ΠΑΣΟΚ ο Στέφανος Τζουμάκας φαίνεται ότι το πετυχαίνει στο new entry ΠΑΣΟΚ, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, να απολαμβάνει την καρέκλα δίπλα στον αρχηγό. Ναι μεν δεν ήταν και στην απέξω στο κανονικό ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μπορούσε και δεν καθόταν με την ίδια άνεση δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε δίπλα στον Κώστα Σημίτη, ούτε δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου. Και δεν μιλάμε για τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τη Φώφη Γεννηματά, διότι ήδη είχε αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ για να γίνει αρχηγός ιδρύοντας το Σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο στις ευρωεκλογές του 2014… σάρωσε λαμβάνοντας 11.062 ψήφους, ήτοι 0,19%, ξεπερνώντας με χαρακτηριστική άνεση το κόμμα του Κολλάτου, αυτό του Θόδωρου Κατσανέβα (Δραχμή το έλεγε), μέχρι και τους Έλληνες Οικολόγους του Δημοσθένη Βεργή.

Όμως και ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται ότι αποφάσισε να ζήσει το όνειρο που δεν μπορούσε το 2006, όταν όλοι του έλεγαν «είσαι έτοιμος για το ΠΑΣΟΚ». Και προφανώς δίπλα στον Τζουμάκα είδε το φως το αληθινό, που λένε και οι γραφές, και μεταγγίζει με νέο αίμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Γνήσιο ΠΑΣΟΚικό αίμα, καταπράσινο. Πιο πράσινο δεν γίνεται.  Όσο για το νέο αυτό, το συζητάμε. Διότι η τελευταία συγκέντρωση που ετοίμασε ο συμπαθής Στέφανος στον Αλέξη Τσίπρα πιο πολύ θύμιζε reunion συμμαθητών που ετοιμάζονται να καβαλήσουν τα εβδομήντα, είτε τα έχουν καβαλήσει, και στις συγκεντρώσεις αναπολούν τις ημέρες της νεανικής δόξας. Φυσικά, σε αυτές τις συγκεντρώσεις στα μουλωχτά γίνεται ανάλυση για το πόσο σημαντικό είναι για την υγεία το viagra, ενώ ακούγονται και πειράγματα του στυλ «τη χούφτωσες τη μικρούλα, γερομπισμπίκη;»

Σε τι μπορεί να ελπίζει από αυτή τη σύναξη των παλαιοΠΑΣΟΚων ο Αλέξης Τσίπρας; «Δεν είδε ότι δεν του βγήκαν οι μεταγραφές-παλτά, κατά την ποδοσφαιρική καθομιλουμένη;» αναρωτιούνται στον ΣΥΡΙΖΑ για τις κινήσεις. του πρώην πρωθυπουργού. Προφανώς και ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται ότι όλοι αυτοί –οι περισσότεροι απόμαχοι της πολιτικής ζωής– μάλλον λίγα μπορούν να τους προσφέρουν. Όμως όσο δεν περπατά η εγγραφή νέων μελών, οι συνάξεις των πράσινων ΚΑΠΗ αποτελούν τη μοναδική ελπίδα για να πεισθούν κάποιοι από τους πράσινους ψηφοφόρους που έριξαν ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες, αλλά παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας τα τεκταινόμενα. Εξάλλου, και πριν από το 2015, όταν κέρδισε τις εκλογές, συμμάχησε μέχρι και με τον διάβολο, που λένε και οι θεοσεβούμενοι, και κυβέρνησε τέσσερα χρόνια αγκαζέ με τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ.  Οπότε, το κάθε καρυδιάς-καρύδι μάλλον δεν τον χαλάει.

Το καρφί του Ευθυμίου

Και όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν για να ακούσουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να τους μιλά για μέτωπο κατά της δεξιάς, παρουσία πρώην βουλευτών των ΑΝΕΛ, έχουν παρελθόν. Δεν είναι δα και μωραί παρθέναι. Την παρθενία τους την έχουν απολέσει προ πολλού. Όταν λειτουργούσαν ως βραχίονες του Άκη Τσοχατζόπουλου, ή αβανταδόροι του Γεράσιμου Αρσένη, αλλά παρά τις διαφωνίες τους με τον εκσυγχρονισμό του Κώστα Σημίτη δεν απεμπόλησαν το βόλεμά τους κατέχοντας οφίκια (μικρά και μεγάλα στον κρατικό μηχανισμό).

Κάτι που σχολίασε με τον δικό του σκωπτικό τρόπο ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη και προσφάτως επανακάμψας Πέτρος Ευθυμίου, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό για τη διεύρυνση που επιδιώκει η Κουμουνδούρου: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό. Να σας το πω με γλώσσα απλή: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια σαν να νίκησε ο Άκης ο Τσοχατζόπουλος το 1996». Ο κ. Ευθυμίου παρέπεμψε έτσι στην καθοριστική νίκη του Κώστα Σημίτη στις εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ για τη διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου, γα την οποία ο ίδιος υποστήριξε πως «επέτρεψε στο κόμμα να επανεφεύρει τον εαυτό του και να οδηγήσει, από τη θέση της κυβέρνησης, τη χώρα σε μια περίοδο που χαρακτηρίστηκε από μεταρρυθμίσεις, υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και διπλωματικές επιτυχίες». Ουσιαστικά, ο κ. Ευθυμίου ανέδειξε τον νέο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να φτιάξει ο Αλέξης Τσίπρας, όχι ως διάδοχο σχήμα των οραμάτων του Ανδρέα, αλλά ως το διάδοχο σχήμα του συστήματος Τσοχατζόπουλου, ο οποίος ως γνωστόν συμβολίζει τη διαφθορά που συνόδευσε την πολιτική ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ.

Μικρές ιστορίες

Εκτός εάν ο κ. Τσίπρας θέλει να μάθει από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές τις μικρές ιστορίες των απανταχού ΠΑΣΟΚων, οι οποίες επί πολλές δεκαετίες αποτέλεσαν το αλατοπίπερο της πολιτικής σκηνής. Διότι, όπως και να το κάνουμε, οι ιστορίες των ΠΑΣΟΚων πάντα προκαλούν το ενδιαφέρον. Να μάθει ο Αλέξης πώς ο Θάνος Μωραΐτης από παιδί του Άκη στη νεολαία του ΠΑΣΟΚ (γραμματέας 2000) διορίστηκε αντιπρόεδρος της ΔΕΠΑ, κάτι που τον βοήθησε να εκλεγεί βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας. Όσοι πείτε ότι έκανε ρουσφέτια, θα χαρακτηριστείτε ως κακεντρεχείς. Απλά ακολούθησε την πεπατημένη και τα βήματα του Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος κατά την τριετία1993-1996 διετέλεσε γενικός γραμματέας Πρόνοιας του υπουργείου Υγείας. Και μετά τσουπ μπήκε στη Βουλή. Απλά θυμηθήκαμε για την περίοδο εκείνη είχε κάνει λόγο ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος για επιδόματα σε μαϊμού-τυφλούς σε διάφορες περιοχές της χώρας, μεταξύ των οποίων και ο νομός Αιτωλοακαρνανίας. Όπως επίσης και ποιος θυμάται τι έσουρνε στον πρωθυπουργό λίγο καιρό πριν ορκιστεί υφυπουργός ο Θάνος Μωραΐτης: «Δεν θα συνεργαστώ ποτέ με αυτούς που εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό». Βρήκε λοιπόν στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ, εξελέγη και βουλευτής, οπότε περσινά ξινά σταφύλια.

 

Οι τσακωμοί

Πλέον ο Αλέξης Τσίπρας θα μάθει από πρώτο χέρι το πώς ο Γιάννης Ραγκούσης τσακώθηκε με τον… μέντορά του, Γιώργο Παπανδρέου. Επί πρωθυπουργίας του ΓΑΠ στον τελευταίο ανασχηματισμό, ο Γιάννης Ραγκούσης ήταν η αιτία που ο ανασχηματισμός ήταν μεταμεσονύχτιος. Είχε πάρει χαμπάρι ότι θα φύγει από το υπερυπουργείο Δημόσιας Διοίκησης και δεν σήκωνε το τηλέφωνο στη Ρεγγίνα Βάρτζελη, ελπίζοντας πως κατ’ αυτόν τον τρόπο θα σωθεί ο αφελής. Από τότε του έκλεισε την πόρτα ο ΓΑΠ, ενώ και η Βάρτζελη του έκοψε την καλημέρα. Τώρα, κάτω από τις ίδιες φτερούγες, οι δυο τους θα έχουν τον κατάλληλο χρόνο για να λύσουν την παρεξήγησή τους.

Αναμφίβολα τα περισσότερα θα τα ακούσει από τον ανανεωμένο ψυχολογικά Στέφανο Τζουμάκα. Θα πει στον Αλέξη ο αγωνιστής Στέφανος πως επείσθη και από εχθρός της Σοσιαλδημοκρατίας που δεν έπρεπε να περάσει στις τάξεις του αριστερού σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, βρέθηκε να είναι υποστηρικτής του Κώστα Σημίτη, ο οποίος χαρακτηρίστηκε για τη στροφή προς το κέντρο που ακολούθησε.

Θα μπορεί να πει στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ πως επί ημερών του στο υπουργείο Γεωργίας κόπηκε η Ελλάδα στη μέση από τους αγρότες και χρειάστηκε το ειδικό σχέδιο του Θόδωρου Τσουκάτου να ξεφουσκώσουν οι αστυνομικοί το βράδυ τα λάστιχα των τρακτέρ και να αναγκαστούν οι αγρότες να αποχωρήσουν. Και μπορεί για έναν σκληρό αριστερό σοσιαλιστή το σχέδιο Τσουκάτου να ήταν λίαν επιεικώς αστείο, αλλά τον κράτησε στον υπουργικό θώκο.

Επίσης, θα μπορεί να εξιστορήσει στον Αλέξη Τσίπρα πως κατάφερε να κοιμηθεί στην κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής των υπουργών Γεωργίας, όπου συζητείτο η πολύ σημαντική για την Ελλάδα ΚΑΠ. Αλλά και ξύπνιος να έμενε, πάλι τα ίδια αποτελέσματα θα έφερνε στην Ελλάδα, αφού ήταν παντελώς απροετοίμαστος. Και γι’ αυτή την κουτσουκέλα δεν μπορούσε να τον σώσει όχι ο Τσουκάτος, αλλά ούτε ο Ανδρέας από τον ουρανό.

Και τώρα, τι τον γοήτευσε στον Αλέξη Τσίπρα; Μάλλον νιώθει καλύτερα. Μάλλον βρήκε έναν ρόλο. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να μπαίνεις στην αίθουσα με τον Αλέξη Τσίπρα, να σε χειροκροτούν και να κάθεστε δίπλα-δίπλα…