Το παράδειγμα της Κύπρου με τον «Γλαύκο»

Στο ανοιχτό γαλάζιο της κυπριακής ΑΟΖ, από όπου «έκλεψε» το όνομά της η γεώτρηση «Γλαύκος -1», το Νησί της Αφροδίτης απέκτησε και επισήμως το πρώτο μεγάλο κοίτασμα υδρογονανθράκων. Σύμφωνα με τις επίσημες προκαταρκτικές εκτιμήσεις των ExxonMobil – Qatar Petroleum, το ενεργειακό περιεχόμενο στα σπλάχνα του «Γλαύκου» κυμαίνεται μεταξύ 5,5 και 8 τρισ. κυβικών ποδών, (155-230 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα), με τη συνολική αξία του κοιτάσματος να υπολογίζεται μεταξύ του ποσού των 30-40 δισ. δολαρίων.

Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα που ανακαλύφθηκε τον τελευταίο χρόνο σε ολόκληρη την υφήλιο και το τρίτο μεγαλύτερο για το τελευταίο 24μηνο. Προς τι η δημοσιογραφική καταγραφή; Μα, για να γίνει αντιληπτή η μεγάλη απόσταση που χωρίζει το ανάδελφον ελληνικό έθνος από τους «αδελφούς» Κυπρίους σε θέμα οργάνωσης, αποφασιστικότητας και εθνικής πολιτικής συνεννόησης.

Οργανωμένα και μονιασμένα παρά τις επιμέρους διαφορές τους αντιμετωπίζουν για δεκαετίες ολόκληρες οι κυπριακές πολιτικές δυνάμεις τον «Αττίλα». Με σχέδιο και δουλειά βγήκαν σχετικά γρήγορα από τη μνημονιακή μέγγενη στην οποία μπήκαν λόγω της χρεοκοπίας του τραπεζικού συστήματός τους και της οικονομικής κρίσης. Τέλος, με αποφασιστικότητα και στρατηγικές συμμαχίες εκμεταλλεύονται τώρα τον γεωλογικό πλούτο τους, υψώνοντας κι άλλο το γεωστρατηγικό ανάστημα της νήσου στην Ενωμένη Ευρώπη και κυρίως στην πολυτάραχη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Στην Ψωροκώσταινα, αντιθέτως, μετά από 8 χρόνια δημοσιονομικής προσαρμογής αναζητούμε ακόμη την ανάπτυξη, περιμένουμε ακόμη ένα Eurogroup για να πάρουμε μία δόση, δίχως να έχουμε κλείσει τις σοβαρές «ουρές» συμφωνημένων με τους θεσμούς προαπαιτούμενων δράσεων, υπερηφανευόμαστε ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, χωρίς όμως να μπορούμε να αποφασίσουμε μόνοι μας τη θεσμοθέτηση των 120 δόσεων για τους οφειλέτες του Δημοσίου. Δεν μπορούμε εν τέλει να καταλήξουμε σε μία αναζωογονητική για την πραγματική οικονομία φόρμουλα αντικατάστασης του νόμου Κατσέλη, ώστε να κλείσει η χαίνουσα πληγή των κόκκινων τραπεζικών χαρτοφυλακίων.

Όσο για τις ελληνικές ενεργειακές προτεραιότητες, ούτε λόγος: ελπίζει ως θεατής η Πολιτεία ότι ΚΑΠΟΙΑ στιγμή, ΚΑΠΟΙΑ από τα ελληνικά κοιτάσματα ΘΑ είναι σε τέτοιο βαθμό αξιοποιήσιμα που από τα έσοδά τους ΘΑ χρηματοδοτηθεί ΚΑΠΟΤΕ το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό μας σύστημα.

Αν φυσικά υπάρχουν συνταξιούχοι μέχρι τότε, που θα έχουν καταφέρει να επιζήσουν με τις Σαρακοστιανές –μέρες που έρχονται– και δίχως αντίκρισμα υποσχετικές.  Υ.Γ.: Τα χαρμόσυνα μαντάτα από την Κύπρο έρχονται σε μία εκρηκτική συγκυρία για την περιοχή. Εδώ και μερικά 24ωρα οι Τούρκοι  έχουν δεσμεύσει μία έκταση-μαμούθ 462.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων που καταλαμβάνει σημεία του Αιγαίου, της ανατολικής Μεσογείου, της Κύπρου και της Μαύρης Θάλασσας και στην οποία διεξάγουν –υπό τη μορφή στρατιωτικής άσκησης–  πρόβα πολέμου.

Καλό είναι να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά, διότι το κυπριακό «αέριο» είναι από μόνο του αρκετά εύφλεκτο υλικό, οι Τούρκοι έχουν βγει για σεργιάνι με τον αναπτήρα αναμμένο και στου γλαύκου το γειτόνεμα, που λέει κι ο Ελύτης, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι…