Το πιο δύσκολο δείπνο στην καριέρα του Στουρνάρα

Σε λίγα 24ωρα η Άνγκελα Μέρκελ θα περάσει στο προ συνταξιοδοτικό στάδιο, αναμένοντας αφενός μεν τον νικητή των γερμανικών εκλογών (πιθανότατα θα είναι ο Όλαφ Σολτς που προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις), αφετέρου δε να σχηματιστεί κυβέρνηση για να παραδώσει το κλειδί της καγκελαρίας.

Μέχρι τότε, η ίδια θα παραμένει επικεφαλής, έστω και ως υπηρεσιακή. Και βέβαια, εάν κρίνουμε από τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ο σχηματισμός κυβέρνησης ολοκληρώνεται έπειτα από αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις μετά από τρεις ή και τέσσερις μήνες. Αυτή την εποχή οι περισσότεροι θυμούνται κάποιες από τις στιγμές που έχουν περάσει με την Άνγκελα Μέρκελ. Και δεν μιλάμε μόνο για τους ηγέτες. Όπως, για παράδειγμα, θυμήθηκε και ο Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος όταν ήταν υπουργός Οικονομικών είχε συνοδεύσει τον Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο και ήταν παρών σε ένα κρίσιμο δείπνο που παρέθεσε η κα Μέρκελ. Θυμάται τα πάντα, εκτός βεβαίως από το μενού, ο κ. Στουρνάρας, λόγω του άγχους του. Ο διοικητής της ΤτΕ θυμάται ακόμη και σήμερα τη χωροταξία στο τραπέζι της Καγκελαρίας, τον Βόλφρανγκ Σόιμπλε να κάθεται απέναντί του, ως αυστηρός δάσκαλος που ετοιμάζεται να επιπλήξει τον κακό μαθητή. Θυμάται επιπλέον που η καγκελάριος πήρε παράμερα τον Αντώνη Σαμαρά και του ζήτησε ευγενικά το Grexit, να εξέλθει δηλαδή η Ελλάδα από το ευρώ.

Θυμάται επίσης και πώς ο τότε πρωθυπουργός αντέδρασε πάραυτα λέγοντάς της πως ούτε καν συζητεί αυτό το θέμα. Παρά το γεγονός ότι η Άνγκελα Μέρκελ ζήτησε το απίθανο για την Ελλάδα πέρασε το crash test του κ. Στουρνάρα. Όχι για τις απόψεις της, αλλά για την ευγένειά της: «Πρόκειται για μια ευγενέστατη κυρία, με ήρεμη φωνή, που ακούει, που συζητεί, που συνομιλεί προτού πάρει αποφάσεις». Αν και οι αποφάσεις για την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ καλές, όπως το παραδέχθηκε και η ίδια. Εξάλλου και τότε ο κ. Στουρνάρας είχε προτείνει εναλλακτική πρόταση, η οποία δεν έγινε δεκτή, αλλά ακολουθείται τώρα. Και το είδαμε με την κρίση της πανδημίας. Αντί περιοριστικών μέτρων, αποφασίστηκε επεκτατική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, που ήταν ο προπομπός του Ταμείου Ανάκαμψης. «Ένα ταμείο που μπορούσε από τότε να στηθεί και να αντιμετωπίσει περιπτώσεις όπως της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και των άλλων χωρών στις οποίες επιβλήθηκε μνημόνιο», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Έλληνας κεντρικός τραπεζίτης.