Το πόρισμα για Μαρινάκη η αναίρεση Βουρλιώτη και η δικαίωση του δικαστή Κ. Σταμαδιάνου

Οι δικαστικές ιστορίες, ιδιαίτερα  όταν αφορούν αναγνωρίσιμα άτομα (δημοσιογράφους, τηλεπερσόνες, ποδοσφαιρικούς παράγοντες, ηθοποιούς, επιχειρηματίες κ.λπ.), γίνονται ευρύτερα γνωστές αφού προβάλλονται απ’ όλα σχεδόν τα ΜΜΕ. Στην εξέλιξη υποθέσεων αυτής της μορφής άλλα Μέσα κάνουν λόγο για δικαίωση των εμπλεκομένων ατόμων και άλλα για δικαστικά παρατράγουδα. Κι αυτό διότι η ερμηνεία που δίνουν σε κάποια δικαστική απόφαση δεν έχει πάντοτε υπόβαθρο την αλήθεια ή επί το ηπιότερον τη δημοσιογραφική κρίση του υπογράφοντος το ρεπορτάζ.

Άλλοι παράγοντες, όπως επιχειρηματικά συμφέροντα, εκδοτικές συμμαχίες, κυβερνητικά ή αντιπολιτευτικά «θέλω», δημιουργούν μια θολούρα σε υποθέσεις εντόνου ενδιαφέροντος, θολούρα την οποία καλείται να «εμπεδώσει» ο αναγνώστης ή ο τηλεθεατής του οποίου ενδεχομένως οι νομικές γνώσεις να είναι επιπέδου μέχρι Γ΄ Λυκείου.

Οι μόνοι που δεν έχουν δικαίωμα να δικαιολογήσουν δημόσια την απόφασή τους είναι  οι εκδίδοντες την απόφαση δικαστές, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις λοιδορούνται και σε ορισμένα ρεπορτάζ πιο προχωρημένα(!!!) αφήνονται και σκιές οικονομικών συναλλαγών, εξυπηρέτησης συμφερόντων και άλλα συναφή.

Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, που με πρόεδρο τον δικαστή Κωνσταντίνο Σταμαδιάνο κατέρριψε όλο τον μύθο περί εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο με αρχηγό τον Βαγγέλη Μαρινάκη, περιορίζοντας στο περιεχόμενό του τα τυχόν αδικήματα σε κάποια μικροπλημμελήματα, τα οποία στο ακροατήριο μάλλον θα ήταν εύκολο να αντικρουστούν.

Αμέσως μετά την έκδοση του βουλεύματος, οι επιθυμούντες για δικούς τους λόγους διαφορετική έκβαση της υπόθεσης επιτέθηκαν επικοινωνιακά με αγριότητα στα μέλη του Συμβουλίου Εφετών και ως «πτυχιούχοι» δικαστές εκδήλωναν μέσα από τα γραφόμενά τους τις αντιρρήσεις τους.

Κάποιοι μάλιστα καλά πληροφορημένοι –άραγε, από ποιες πηγές;– έκαναν λόγο για αναίρεση του βουλεύματος από την Εισαγγελία του Αρείου  Πάγου, για πειθαρχική δίωξη του προέδρου Κ. Σταμαδιάνου και διάφορες άλλες τοποθετήσεις με πληροφόρηση προφανώς «από μέσα».

Και, ω του θαύματος! Μια ώρα μετά την έκδοση του βουλεύματος, χωρίς καν να έχει αποσταλεί αντίγραφό του στον Άρειο Πάγο, ο εισαγγελέας Αρείου Πάγου Χαρ. Βουρλιώτης ασκεί αναίρεση ζητώντας να επανέλθει η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.

Επίσης, λόγω προφανώς της έλευσης των Χριστουγέννων, συντελείται και δεύτερο θαύμα, όταν ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής διατάσσει ένορκη διοικητική εξέταση για να ερευνηθεί εάν ο προεδρεύων του Συμβουλίου Κ. Σταμαδιάνος επέκτεινε τον προσδιοριζόμενο από τον ΚΠΔ χρόνο έκδοσης πέραν των εννέα μηνών.

Στο μεσοδιάστημα μέχρι την εξέταση της αναίρεσης από το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, οι δικαστές γίνονται δημοσιογραφικό έρμαιο κάποιων ΜΜΕ που ήθελαν βούλευμα άλλης μορφής, διαφορετικής από αυτήν που εξεδόθη.

Η συνέχεια:

Ο Άρειος Πάγος, με αμετάκλητη απόφασή του, απορρίπτει την αναίρεση Βουρλιώτη, δικαιώνοντας έτσι τον δικαστή Σταμαδιάνο και τα άλλα μέλη του Συμβουλίου Εφετών.

Παράλληλα, η ΕΔΕ του κ. Κοντονή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Συμβούλιο Εφετών εξέδωσε το βούλευμά του εντός 5 μηνών, και όχι πέραν των 9 μηνών που ενδεχομένως από παραπληροφόρηση –ή και από επιθυμία– ήθελε ο τέως υπουργός.

Φυσικά, σε όλο αυτό το διάστημα, οι τρεις δικαστές του Συμβουλίου δεν έβγαλαν άχνα, αφού οι δικαστικοί κανόνες δεν παρέχουν το δικαίωμα αυτό.

Η ηθική όμως δικαίωση του προέδρου Εφετών, Κωνσταντίνου Σταμαδιάνου, ήλθε από τους συναδέλφους του εφέτες, όταν στην τεθείσα υποψηφιότητά του για πρόεδρος της τριμελούς διοίκησης του Εφετείου Αθηνών έλαβε 152 ψήφους επί συνόλου 200 περίπου ψηφισάντων.

Συμπέρασμα:

Τα fake news των ΜΜΕ και οι… fake news υπουργοί δεν κερδίζουν πάντοτε. Απλά ταλαιπωρούν κάποιους ανθρώπους που δεν αξίζουν τέτοια συμπεριφορά.