Το πόρισμα του αντιεισαγγελέα ΑΠ, Ευάγγελου Ζαχαρή

Οι λαλίστατοι ερευνητές δημοσιογράφοι, που τόσα έχουν ανακαλύψει, δεν έχουν αναφέρει το παραμικρό για το τι αναφέρει στο πόρισμά του ο Ε. Ζαχαρής, παρ’ ότι αυτό έχει δοθεί στη δημοσιότητα πλέον του 1,5 έτους.

Μπορούν να πιαστούν από μια φράση πορίσματος κατώτερης βαθμίδας εισαγγελέως και να γράφουν άρθρα για μία εβδομάδα. Το ίδιο ισχύει και για τα πολιτικά στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ, που «σκίζουν τα ιμάτιά τους» για την προστασία του θεσμού των προστατευομένων μαρτύρων.

Το ζήτημα όμως προκύπτει όταν αυτοί αποκαλύπτεται ότι είναι κοινοί απατεώνες, στους οποίους δόθηκε η δυνατότητα να καταθέσουν, επειδή στο «κόλπο» βοήθησαν και συγκεκριμένοι εισαγγελικοί λειτουργοί. Τότε τίθεται το ερώτημα αν θέλεις να βρεθεί η αλήθεια, ή αν οι καταθέσεις αυτές έχουν την ισχύ της Αγίας Γραφής, δηλαδή δεν αμφισβητούνται ποτέ και για τίποτα και μάλιστα για μια υπόθεση που έχει δηλητηριάσει την πολιτική ζωή της χώρας.

Προκειμένου όμως να καταδείξουμε ότι όλες οι μέχρι τώρα θέσεις μας, στηρίζονται μόνο σε επίσημα έγγραφα και σε αδιάσειστα γεγονότα παραθέτουμε αυτοτελή κομμάτια του πορίσματος του Ε. Ζαχαρή, με βάση τα οποία έχει φτάσει η Ε. Τουλουπάκη στην ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου για να απολογηθεί.

 Διατυπωθείσες κατηγορίες (σε βάρος της Ελ. Τουλουπάκη)

«1) Παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση (άρθρο. 259, 98 ΠΚ) συνισταμένη στο ότι ούσα υπάλληλος με πρόθεση παρέβη τα καθήκοντα της υπηρεσίας της με σκοπό να προσπορίσει σε άλλον παράνομο όφελος και να βλάψει κάποιον άλλον και συγκεκριμένα:

α) με την 3/2018 Πράξη της την οποία απεδέχθη ο εποπτεύων Αντεισαγγελέας του Α.Π. Δημήτριος Παπαγεωργίου με την υπ’ αριθ. ΕΠ 140/9.02.2018 δική του πράξη, παρανόμως υπήγαγε τους τρεις προαναφερόμενους μάρτυρες στο προνομιακό καθεστώς προστασίας με τον χαρακτηρισμό τους ως “μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος”, με μοναδικό σκοπό να τους παράσχει ασυλία που δεν δικαιούντο, αφού δεν συγκέντρωναν τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις και ταυτόχρονα να βλάψει τα καταγγελλόμενα από αυτούς πολιτικά πρόσωπα.

β) προσέδωσε καθεστώς μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, κατά το άρθρ. 45Β παρ. 1 και 3 του Κ.Ποιν.Δ. στον μάρτυρα με την κωδική ονομασία “Αναστασίου”, που όπως απεδείχθη ήταν ο καθηγητής Ν. Μανιαδάκης, ενώ ο συγκεκριμένος είχε ήδη αναφερθεί ως ύποπτος στην αυτή υπόθεση σε ανώνυμη καταγγελία και κατηγορηθεί για το αδίκημα της δωροδοκίας από άλλη υπό προστασία μάρτυρα με την κωδική ονομασία “Κελέση” από την 8η Νοεμβρίου 2017, κατά παράβαση του άρθρου 45Β του προϊσχύοντος Κ.Ποιν.Δ. και νυν άρθρου 47 του νέου αυτού.

»2) Όπως προκύπτει από τα αναγραφόμενα στις καταθέσεις των τριών υπό προστασία μαρτύρων, αυτοί, κατά τον χρόνο που έδωσαν τις καταθέσεις τους, χαρακτηρίσθηκαν απλώς ως μάρτυρες υπό προστασία, με διατάξεις του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, σύμφωνα με το άρθρ. 9 παρ. 2 Ν. 2928/2001 χωρίς συγχρόνως να έχουν χαρακτηρισθεί και ως μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, ήτοι ανήκουν στην τρίτη κατηγορία των προσώπων της παρ. 7 του άρθρ. 9 Ν. 2928/2001, που προστέθηκε με τον Ν. 4254/2014.

»Επομένως, κατά τον χρόνο που κατέθεσαν απολάμβαναν μόνο την προστασία που προβλέπει το άρθρ. 9 παρ. 1-2 Ν. 2928/2001, όχι όμως και την υπό του άρθρ. 45Β ΚΠΔ προστασία, δηλαδή τη δυνατότητα οριστικής αποχής από τη δίωξή τους για τα αδικήματα, μεταξύ άλλων, της ψευδορκίας και συκοφαντικής δυσφημίσεως.

»3) Η παροχή προστασίας σε μάρτυρες αφορά κυρίως και προεχόντως σε υποθέσεις τρομοκρατίας και του υποκόσμου, όπου πράγματι μπορεί να λάβει χώρα πιθανή αντεκδίκηση ή εκφοβισμός. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα πρόσωπα εκείνα που έλαβαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο γνώση για τη διάπραξη ενός σοβαρού εγκλήματος και για τα οποία πιθανολογείται βάσιμα ότι υπάρχει κίνδυνος εκφοβισμού ή αντεκδίκησης ή αχρήστευσής τους από την πλευρά του δράστη του εγκλήματος.

»Τούτο όμως δεν μπορεί να ισχύσει για μέλη του Κοινοβουλίου, τα οποία αποτελούν δύο από τους τρεις πυλώνες της Δημοκρατίας και δεν μπορεί να αφήνονται σκιές ταυτίσεώς τους με το οργανωμένο έγκλημα. Όσοι έχουν στοιχεία σε βάρος πολιτικών προσώπων (Υπουργών, Βουλευτών) οφείλουν να τα συνεισφέρουν στην Δικαιοσύνη επωνύμως με τις υπάρχουσες δικονομικές εγγυήσεις και προϋποθέσεις, η δε προστασία τους απόκειται μόνο στη Δικαιοσύνη και την έννομη τάξη ευρύτερα.

»4) Περαιτέρω, όπως προκύπτει από έγγραφα, στοιχεία της δικογραφίας (βλ. υπ’ αριθ. Πρωτ. 3700/8-10-2019 έγγραφο Εισαγγελίας Διαφθοράς Αθηνών, το από 10-09-2019 υπόμνημα του Αντώνη Σαμαρά σελ. 22 επομ.), οι προστατευόμενοι μάρτυρες Μάξιμος Σαράφης και η Αικατερίνη Κελέση έχουν καταθέσει επανειλημμένα ενώπιον των αρμοδίων δικαστικών Αρχών των ΗΠΑ σχετικά με την εταιρεία Novartis Hellas με διαφαινόμενη στόχευση εξυπηρέτησης ιδιοτελών σκοπών τους ………… αποσκοπούσαν στην είσπραξη σοβαρής χρηματικής αποζημιώσεως, που δικαιούνται στην περίπτωση αυτή σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ, η οποία συνίσταται σε ποσοστό 10 έως 30% του επιβαλλομένου στην παραβατική εταιρεία προστίμου, ήτοι υπήχθησαν στο άνω καθεστώς κατά σαφή παράβαση του προϊσχύσαντος άρθρ. 45Β ΚΠΔ και ήδη άρθρ. 47 νέου ΚΠΔ.

»5) Οι εν προκειμένω προστατευόμενοι μάρτυρες κατέθεσαν, όσον αφορά τα δέκα πολιτικά πρόσωπα, όσα εξ ακοής ισχυρίζονταν ότι γνώριζαν με σχεδόν μοναδική πηγή των πληροφοριών τους τον Κωνσταντίνο Φρουζή, χωρίς όμως να εισφέρουν αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία να επιστηρίζουν την μαρτυρία τους.

Πέραν των γνωμών και εικασιών, όμως, και εκείνα που καταθέτουν ως γεγονότα δεν τα τεκμηριώνουν, ούτε στοιχειωδώς με αποδεικτικά στοιχεία, έστω και ισχνά, ή ενδεικτικά, είναι δε αξιοσημείωτο ότι ουδόλως ερωτώνται, αλλά ούτε καλούντα από την εισαγγελέα διαφθοράς να τεκμηριώσουν αυτά που καταθέτουν, δεδομένου ότι φέρονται ως εξαιρετικής σημασίας και είναι δυνατόν να τεκμηριωθούν, αν είναι πράγματι αλήθεια, όπως επιβάλλεται κατά την εξέταση του μάρτυρα (άρθρο 223 ΚΠΔ).

Τα ανωτέρω σημαίνουν ότι οι καταθέσεις των τριών υπό προστασία μαρτύρων, ελήφθησαν κατά τρόπο που συνιστά παράβαση των επιτασσομένων από τον ΚΠΔ και συνεπώς δεν έχουν ως προς τις διαλαμβανόμενες κρίσεις, εικασίες, εκτιμήσεις ή υποθέσεις, αποδεικτική ισχύ. Ως εκ τούτου, δεν συνιστούν νόμιμο αποδεικτικό μέσο ή άλλως, είναι καταθέσεις “δικονομικά ανυπόστατες”.

»6) Οι μάρτυρες δεν προσκομίζουν ούτε παραπέμπουν σε αποδεικτικά στοιχεία για όσα εξόχως επιβαρυντικά καταθέτουν προ πάντων για πολιτικά πρόσωπα, ούτε ζητούνται από αυτούς να τεκμηριώσουν τα λεγόμενά τους. Ισχυρίζονται ότι όσα καταθέτουν τα άκουσαν από τον Κων. Φρουζή, τον οποίο, όμως, οι εισαγγελείς Διαφθοράς ουδέποτε εξέτασαν.

»7) Ο Σαράφης σε όλες σχεδόν τις καταθέσεις του αναφέρει ως κύρια –αν όχι αποκλειστική πηγή– των πληροφοριών του τον Κων. Φρουζή, στον οποίο στηρίζει όλο το οικοδόμημα των καταθέσεών του. Ενόψει αυτού είναι αδιανόητη ανακριτική παράλειψη η μη εξέταση του τελευταίου από τους εισαγγελείς Διαφθοράς προκειμένου να διασταυρωθούν τα στοιχεία και να υπάρξει ασφαλής προσέγγιση – ανακάλυψη της πραγματικής αλήθειας.

Εκ τούτου συνάγεται βασίμως ότι για τους άνω εισαγγελείς αρκούσε μόνον η μαρτυρία του Μάξιμου Σαράφη και όχι και του Κων. Φρουζή, ο οποίος θα οδηγούσε στην εγγύτητα της αληθείας. Στις ενώπιόν μας έγγραφες εξηγήσεις της η Ελένη Τουλουπάκη ουδεμία εξήγηση δίδει περί της μη εξετάσεως του Κων. Φρουζή.

»8) Σχετικά με την μάρτυρα “Αικατερίνη Κελέση”, πρέπει να λεχθούν τα εξής:

»Είναι ανεξήγητος και περίεργος ο τρόπος λήψεως των καταθέσεων αφού η μάρτυρας καταθέτει ένα-δύο «γεγονότα» κάθε φορά και διακόπτει χωρίς να βεβαιώνεται νόμιμος λόγος διακοπής της κατάθεσης. Η διάρκεια μιας τέτοιας περιορισμένης κατάθεσης, ως γνωστόν, δεν μπορεί να υπερβαίνει τη μισή ώρα. Στην κάθε κατάθεση πιστοποιείται χρόνος 3 ωρών περίπου, ενώ είναι μιας σελίδας και ως εκ τούτου εγείρονται ερωτηματικά για την διάρκεια αυτή.

»Η χρονική απόσταση μεταξύ των διαδοχικών καταθέσεων είναι πολύ μεγάλη και αδικαιολόγητη, ενώ η απόσταση μεταξύ 1ης και τελευταίας είναι τεράστια.

»Ενώ καταθέτει σοβαρά γεγονότα, δεν καλείται να τα τεκμηριώσει, να τα διευκρινίσει και να προσκομίσει οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο, όπως επιβάλλει η αναζήτηση της αλήθειας.

»9) Όσον αφορά τον τέως Πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο, ενώ η Ελ. Τουλουπάκη στις προς εμάς έγγραφες εξηγήσεις της (σελ. 8) ομολογεί ότι μόνο επιβαρυντικό στοιχείο κατ’ αυτού υπήρξε η από 29-12-2017 κατάθεση της Αικατ. Κελέση, όπου καταθέτει ότι ο Κων. Φρουζής διέρρεε ότι έδωσε ένα μικρό δωράκι στον Π. Πικραμμένο γύρω στα 100 χιλιάρικα και ότι δεν γνωρίζει κάτι άλλο σχετικό με δωροδοκία του Π. Πικραμμένου, εν τούτοις βασίζεται αποκλειστικά στην κατάθεση αυτή, χωρίς να προβεί αμέσως στην εξέταση του κ. Φρουζή, ως όφειλε.

»10) Επιπρόσθετα χειραγώγηση μάρτυρος προκύπτει σε κάθε περίπτωση αβίαστα και στην περίπτωση του Μάξιμου Σαράφη σύμφωνα με την κατάθεσή του ενώπιον της Προανακριτικής της Βουλής. Ο μάρτυρας δήλωσε ρητώς ότι ενέπελεξε τον Μανιαδάκη στις αρχικές καταθέσεις και στη συνέχεια κλήθηκε να τις εξειδικεύσει 10 μήνες αργότερα “όποτε ο ίδιος το επιθυμούσε”, παραμονές της δίωξης Μανιαδάκη, αφότου επί 10 μήνες οι εισαγγελείς εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος προσπαθούσαν να αποσπάσουν από αυτόν (Μανιαδάκη) καταθέσεις εναντίον πολιτικών προσώπων, όπως ο τελευταίος κατ’ επανάληψη κατήγγειλε. Δεν προξένησε καμία εντύπωση ότι ο μάρτυρας έχει δώσει δύο εκ διαμέτρου αντίθετες μαρτυρίες όσον αφορά το πρόσωπο Μανιαδάκη.

»Επιπλέον, παρ’ ότι η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη αναφέρει (σελ. 17 εγγράφων εξηγήσεων) ότι η κατάθεση της Κελέση από μόνη της δεν αποτελούσε επαρκές στοιχείο, εντούτοις η κατάθεση και μόνον του Μάξιμου Σαράφη θεωρήθηκε επαρκής και αποδεικτικό στοιχείο για να ασκηθεί ποινική δίωξη για πολύ σοβαρά αδικήματα κατά του Νικ. Μανιαδάκη, παρ’ ότι α) αλλάζει εντελώς δέκα μήνες μετά την αρχική υποβολή της αναφορικά με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και μάλιστα χωρίς να δοθεί καμία λογική εξήγηση γι’ αυτό, β) αποτελεί καταγγελία χωρίς να συνοδεύεται από κανένα στοιχείο και μάλιστα δεν υπάρχει ιδία αντίληψη αλλά αφορά μόνον ακούσματα, και γ) προαναγγέλθηκε σε συγκεκριμένη εφημερίδα 2 εβδομάδες νωρίτερα από την υποβολή της.

»11) Τέλος, όπως αναφέρει η ίδια η εισαγγελέας Διαφθοράς, ο μάρτυρας Μ. Σαράφης έχει κατηγορηθεί σε δικόγραφο που έχει κατατεθεί στην Εισαγγελία Διαφθοράς και σε κατάθεση στην προανακριτική από την επιχειρηματία προμηθευτή της Novartis, Βουλκίδη, για χρηματισμό. Απορία λοιπόν δημιουργεί πώς εξακολούθησε να διατηρείται από τους εισαγγελείς υπό καθεστώς προστασίας όταν η κατάθεσή του μόνον χωρίς κανένα άλλο στοιχείο αποτέλεσε αιτία αποχαρακτηρισμού του Μανιαδάκη από το καθεστώς προστασίας μάρτυρα του Μανιαδάκη και διώξεώς του.

»12) Περαιτέρω η Ελένη Τουλουπάκη παρέλειψε να λάβει κατάθεση του Κ. Φρουζή, παρά το ότι όσα καταθέτουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες περί δωροδοκίας πολιτικών προσώπων και υψηλόβαθμων στελεχών εμπλεκομένων στην κυκλοφορία κ.λπ. των φαρμάκων, έχουν ως κεντρικό πρόσωπο αναφοράς και αποκλειστικό πρόσωπο των πράξεων δωροδοκίας τον Κ. Φρουζή, τον οποίο όμως ουδέποτε εκάλεσε προς εξέταση ώστε να διασταυρώσει, όπως πρωτίστως όφειλε, τις δοθείσες πληροφορίες και να ελέγξει έτσι την ακρίβειά τους, αλλά και την αξιοπιστία των μαρτύρων που τις έδωσαν.

Η παράκαμψη του κεντρικού τούτου προσώπου μαρτυροί τη μονόπλευρη προσέγγιση της υπόθεσης εκ μέρους της Ελ. Τουλουπάκη και την προειλημμένη πρόθεση αυτής να την κατευθύνει προς τη δίωξη των πολιτικών προσώπων και όχι προς την ανακάλυψη της αλήθειας. Δηλαδή, η παραπάνω εισαγγελέας, ενώ επί τρεις μήνες εξέταζε τρεις υπό προστασία μάρτυρες, οι οποίοι κάνουν λόγο αορίστως για δωροληψία Υπουργών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, από τον Διευθυντή της εταιρείας Novartis δεν έλαβε ανωμοτί κατάθεση ως υπόπτου, του ανθρώπου ο οποίος φέρεται να δωροδόκησε δύο πρώην Πρωθυπουργούς και οκτώ πρώην Υπουργούς, ώστε να έχει ως προς το θέμα αυτό τις θέσεις του φερομένου ως δωροδοκήσαντος.

Και ήταν τούτο αναγκαίο να γίνει πριν διαβιβασθούν τα στοιχεία στη Βουλή, ενόψει της πλήρους αλληλεξαρτήσεως μεταξύ των εγκλημάτων δωροδοκίας και δωροληψίας. Άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των τριών υπό προστασία μαρτύρων, αυτός φέρεται να αποτελούσε την πηγή των πληροφοριών τους και ως εκ τούτου ήταν αναγκαία η εξέτασή του για την επιβεβαίωση ή μη των, από αυτούς, κατατεθειμένων».

 Αν όλα αυτά τα παραπάνω θεωρούνται ήσσονος σημασίας από αυτούς οι οποίοι έχουν αναλάβει να τηρούν τη νομιμότητα σε όλες τις εκφάνσεις της, τότε πρέπει να αναλάβουν και το κόστος της απραξίας τους.

Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν να ανέχονται την Ελ. Τουλουπάκη να είναι εν ενεργεία εισαγγελέας, ούτε είναι δυνατόν να συνεχίζουν να μένουν στο απυρόβλητο οι απατεώνες Φ. Δεστεμπασίδης και Μ. Μαραγγέλη.

Δεν είναι δυνατόν να ανέχονται τη διατήρηση της σκευωρίας που έστησε ο Δ. Παπαγγελόπουλος και υλοποίησε η Ελ. Τουλουπάκη.