Το ταλέντο που έμεινε… ταλέντο

Όσο απότομα τον έβαλε στις ζωές μας ο Βίκτορ Μουνιόθ εκείνο το απόγευμα της 7ης Ιανουαρίου 2007, σε ένα ματς Παναθηναϊκός-Αιγάλεω στο Ολυμπιακό Στάδιο, άλλο τόσο ξαφνικά χάθηκε από το ποδοσφαιρικό επίκεντρο. Ο Σωτήρης Νίνης, στα 24 του χρόνια, έχει φτάσει στο ναδίρ της καριέρας του, καθώς δεν κατάφερε να βρει ομάδα και να συνεχίσει να αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο.

Κι όμως… Όλα ξεκίνησαν τελείως διαφορετικά. Η απόδοσή του σε εκείνο το παιχνίδι προ 7ετίας (ο αριθμός επτά φαίνεται πως τον… κυνηγά αρκετά) είχε δημιουργήσει πολλές προσδοκίες. Όπως φυσικά και η παρουσία του μέχρι το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, η οποία αποκορυφώθηκε με τη συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων της Αυστρίας. Η ομάδα του τότε τεχνικού Νίκου Νιόπλια έφτασε μέχρι τη δεύτερη θέση και ο Νίνης ανακηρύχθηκε ως ο MVP της διοργάνωσης. Υπενθυμίζεται ότι τότε ο εκ Αλβανίας ορμώμενος ποδοσφαιριστής ξεχώρισε δίπλα σε παίκτες όπως ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο Κώστας Μήτρογλου, που βεβαίως έχουν κάνει σπουδαιότερα πράγματα από τον διεθνή μεσοεπιθετικό.

Οι τραυματισμοί
Η σεζόν που ακολούθησε ήταν μάλλον η πιο κρίσιμη στην εξέλιξη του Νίνη. Οι απαιτήσεις του κόσμου από εκείνον πήραν τεράστιες διαστάσεις, με τον έφηβο ακόμη παίκτη να είναι φυσιολογικό να μην μπορεί να τις διαχειριστεί. Μάλιστα, έχει διαπιστωθεί ότι έγιναν λάθη και στην αποκατάστασή του από τους τραυματισμούς που είχε υποστεί εκείνη την περίοδο. Το πρόβλημα που είχε στους κοιλιακούς μύες τον έθεσαν εκτός δράσεις για τρεις μήνες, ενώ υπήρξαν απόψεις ότι η υπερβολική χρησιμοποίησή του σε συνεχείς αγώνες, αν και ακόμη το σώμα του δεν ήταν έτοιμο να αντεπεξέλθει, τον «έκαψαν».

Ο ίδιος χρησιμοποίησε το διάστημα που τέθηκε εκτός για να δουλέψει στη φυσική του κατάσταση, παίρνοντας αρκετό μυϊκό βάρος, απαραίτητο για να μπαίνει στη μάχη με τους αμυνόμενους παίκτες του εκάστοτε αντιπάλου, κάτι που ωστόσο ίσως στοίχισε στην έκρηξη και την ταχύτητα στις κινήσεις του, τομείς που χαρακτήριζαν το παιχνίδι του στο ξεκίνημά του. Ο Ζοζέ Πεσέιρο δεν τον εμπιστεύτηκε αρκετά εκείνη την περίοδο.

Παρ’ όλα αυτά, τον Μάιο του 2008 ο Ότο Ρεχάγκελ τον κάλεσε για το φιλικό με την Κύπρο, ο Νίνης σκόραρε και έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδας.

Ο Τεν Κάτε και η «ηλιαχτίδα»
Η άφιξη του Χενκ Τεν Κάτε τη σεζόν 2008-09 προσέφερε στον Νίνη την ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα του. Ο Ολλανδός τεχνικός πόνταρε πολλά πάνω στον νεαρό –τότε– άσο και μάλιστα τον έχρισε τρίτο αρχηγό, πίσω από τους Δημήτρη Σαλπιγγίδη και Ζιλμπέρτο Σίλβα, όντας ο νεότερος ποδοσφαιριστής που έχει αυτόν τον ρόλο στην ιστορία του «τριφυλλιού». Η παρουσία του διεθνή, πια, ποδοσφαιριστή ήταν καλή, ενώ την επόμενη περίοδο έκανε την καλύτερη εμφάνιση στην καριέρα του, στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Ρόμα (Φεβρουάριος 2010). Τότε έδειχνε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά ακόμη και στο υψηλότερο επίπεδο.

Από το ζενίθ, στο ναδίρ
Εκείνη ήταν η στιγμή που έφτασε στο ζενίθ. Από εκεί και έπειτα, η καριέρα του θα έπαιρνε την κατιούσα. Η περίοδος 2011-12 μάλιστα ξεκίνησε με έναν ακόμη τραυματισμό για τον Νίνη. Και μάλιστα πολύ σοβαρό, καθώς υπέστη κάκωση πρόσθιου χιαστού, στο ματς της Εθνικής με το Ισραήλ (Σεπτέμβριος 2011), πρόβλημα που τον άφησε στα… πιτς μέχρι τον επόμενο Μάρτιο. Το καλοκαίρι του 2012 αποφάσισε, ως ελεύθερος παίκτης μάλιστα, να δοκιμάσει την τύχη του στην Πάρμα, επιλογή που αποδείχθηκε άστοχη, καθώς ήταν φανερό ότι το ιταλικό πρωτάθλημα δεν του ταίριαζε. Πέρυσι αγωνίστηκε δανεικός στον ΠΑΟΚ, όπου βεβαίως ούτε εκεί κατάφερε να «αναστηθεί». Πλέον, είναι χωρίς συμβόλαιο, αφού δεν μπορεί να βρει ομάδα που να καλύπτει τις απαιτήσεις του.

Οι αιτίες της παρακμής και το lifestyle
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, ένα παιδί που ξεκινούσε ως το μεγαλύτερο ταλέντο της Ελλάδας, να καταλήγει σε αυτό το σημείο; Ένας συνδυασμός από λόγους τον οδήγησαν στην παρακμή. Οι τραυματισμοί στην αρχή της καριέρας του, η κακή διαχείριση από τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού και της Εθνικής, το γεγονός ότι βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο και αναγκάστηκε να ζήσει μία ζωή που δεν φανταζόταν ότι θα ζήσει ποτέ. Ο Νίνης προέρχεται από μία φτωχή οικογένεια και εν μία νυκτί έγινε «αστέρας». Όσο περνούσε ο καιρός περισσότερο απασχολούσε την κοινή γνώμη για τις επιτυχίες τους στις γυναίκες, παρά για τα αγωνιστικά του κατορθώματα. Μαριάννα Λουμπράνου (φιναλίστ του διαγωνισμού Σταρ Ελλάς – Μις Ελλάς 2008), Άρτεμις Αστεριάδη (μοντέλο με τηλεοπτικές εμφανίσεις) και Έβελιν Καζαντζόγλου (νικήτρια Playmate 2005) είναι μόνο μερικές από τις κατακτήσεις που «χρεώθηκαν» στον νεαρό ποδοσφαιριστή. Μέχρι και σε βίντεο κλιπ έφτασε να παίζει (στο «Deep Inside» του Claydee Lupa).

«Ήμουν πολύ αθώος τότε. Δεν ήξερα τι βάρος μπορεί να κρύβει όλο αυτό. Δεν ήξερα πόσο βάρος αντέχουν οι πλάτες μου», δήλωσε ο Νίνης το 2012, σαν να αναγνώριζε τον λόγο που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την πρώιμη επιτυχία και τα φώτα της δημοσιότητας.