Το VAR και οι ξένοι διαιτητές δεν είναι για τον… Γιάννη

Του Νίκου Συνοδινού

 

Το όνομα του Παναθηναϊκού είναι συνυφασμένο με την Ευρώπη. Η «πράσινη» παρουσία στις διασυλλογικές διοργανώσεις τής UEFA έχει σημείο αναφοράς τη συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών στις 2 Ιουνίου 1971, όταν ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ στο Γουέμπλεϊ.

Ήταν η κορυφαία διάκριση της Ελλάδας στην Ευρώπη σε διασυλλογικό επίπεδο. Από τότε πέρασε μισός αιώνας, και το «τριφύλλι» ναι μεν δεν έφθασε σε ανάλογη επιτυχία, αλλά είχε εντυπωσιακές πορείες. Ο Παναθηναϊκός είχε γίνει γνωστός στα πέρατα του κόσμου απ’ την ευρωπαϊκή του παρουσία.

Τη σεζόν 2002/03 ο ένδοξος σύλλογος της Αθήνας φτάνει μία ανάσα από τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFΑ και αποκλείεται στην παράταση από την Πόρτο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και ενώ έχει επικρατήσει με 1-0 στην Πορτογαλία. Μία εξαιρετική πορεία του «τριφυλλιού» στα Κύπελλα Ευρώπης φτάνει στο τέλος της, όμως βρίσκει τον πρέσβη του ελληνικού ποδοσφαίρου στην 22η θέση της ειδικής βαθμολογίας τής UEFΑ με συνολικά 72.391 βαθμούς. Το «τριφύλλι» ανάμεσα στα μεγαλύτερα κλαμπ του πλανήτη. Και δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί διαφορετικά, αν σκεφτεί κανείς πως μία χρονιά νωρίτερα είχε φτάσει και πάλι σε προημιτελικά διοργάνωσης, τότε του Champions League.

Έχουν περάσει από τότε 18 χρόνια. 18 χρόνια που ήταν αρκετά για να κατρακυλήσει ο Παναθηναϊκός στη θέση 209 της ειδικής βαθμολογίας. Μαζί με τον Αστέρα Τρίπολης, τον Άρη, τον Ατρόμητο, τον Πανιώνιο και τον ΠΑΣ Γιάννινα, που έχουν αγωνιστεί την τελευταία πενταετία στα Κύπελλα Ευρώπης και δεν έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τη βαθμολογία της Ελλάδας και άρα στις κληρώσεις τους μπαίνουν με αυτήν. 209η θέση και 5.260 βαθμοί, λοιπόν, για τον άλλοτε σπουδαιότερο εκπρόσωπο της Ελλάδας στην Ευρώπη.

Κι επειδή είναι κανόνας πως… όσο εύκολα γκρεμίζεσαι, τόσο δύσκολα μπορείς να επιστρέψεις, πλέον ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του έναν Γολγοθά. Έναν Γολγοθά γι’ αυτό που φάνταζε ως το μίνιμουμ.

Οι ιθύνοντες του Παναθηναϊκού έκαναν τη δική τους προσπάθεια, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία να άρει την ποινή αποκλεισμού του «τριφυλλιού» από τα Κύπελλα Ευρώπης για τον τρίτο χρόνο, και το πέτυχαν. Με πρωτοφανείς ερασιτεχνισμούς, ωστόσο, κινδυνεύουν να χάσουν στους αγωνιστικούς χώρους τη δυνατότητα να γίνει ο ιστορικός σύλλογος ξανά Ευρωπαίος.

Ο Γιάννης Αλαφούζος προχώρησε σε επιλογές γ΄ διαλογής. Ο Ισπανός Τσάβι Ρόκα του έφερε τον Ντάνι Πογιάτος για προπονητή.

«Παρακολουθούσα το ελληνικό ποδόσφαιρο από μακριά. Όταν ο κ. Ρόκα μου έκανε την πρόταση δεν το σκέφτηκα περισσότερο, μου είπε μόνο μια λέξη… Παναθηναϊκός», είχε πει ο Ισπανός τεχνικός στην παρουσίασή του. Το όνομα στην Ευρώπη που έχει χτίσει ο Παναθηναϊκός τον κάνει αναγνωρίσιμο και του προσφέρει λάμψη.

Με… Πογιάτους, όμως, δεν πήγαινε πουθενά. Η πρόσληψη του Λάζλο Μπόλονι ήλθε να βελτιώσει την κατάσταση, έστω κι αν άργησε. Ο Αλαφούζος δεν είναι βέβαια και Καρυπίδης, να πάρει χαμπάρι τι γίνεται και να προκαλέσει θετικό ηλεκτροσόκ στην ομάδα του. Όταν ο διοικητικός ηγέτης του Άρη έδιωχνε τον Γερμανό Ένινγκ κι έπαιρνε τον Άκη Μάντζιο, ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού πετούσε… αετό.

Έστω και καθυστερημένα, ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητή και ο Ρουμάνος που επέλεξε είχε την εμπειρία και τις γνώσεις να βελτιώσει την κατάσταση, έστω και με αυτό το υλικό που του προσέφεραν. Για καλή τύχη του «τριφυλλιού», ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ εμφάνισαν τεράστια προβλήματα στους αγωνιστικούς χώρους, με αποτέλεσμα η διαφορά να ψαλιδιστεί και ο Παναθηναϊκός να πλησιάσει τα ευρωπαϊκά εισιτήρια.

Εκεί ήταν που φάνηκε η αδυναμία της διοίκησής του. Εκεί ήταν που αναδεικνύεται πως ο ένας έχει Ιβάν Σαββίδη, η άλλη Δημήτρη Μελισσανίδη κι εσύ… Γιάννη Αλαφούζο, τον πιο αδύναμο κρίκο.

Ο αγώνας για ξένους διαιτητές, η εμπιστοσύνη στον Άγγλο Μαρκ Κλάτενμπεργκ, η έλευση του πανάκριβου VAR με την προσθήκη και της γραμμής του οφσάιντ, αποδείχθηκαν μια τρύπα στο νερό για τον Παναθηναϊκό. Δεν χρειαζόταν όλο αυτό το «πακέτο», προκειμένου ο Παναθηναϊκός να «εκτελείται» από τους διαιτητές και να του παίρνουν την μπουκιά από το στόμα.

Αποκορύφωμα των σε βάρος του οργίων ήταν τα σφυρίγματα του Φινλανδού Ματίας Γκεστράνιους στο ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έπρεπε να κερδίσει έχοντας δύο πόντους παραπάνω σήμερα και ο «δικέφαλος του βορρά» έπρεπε να χάσει και να είχε έναν βαθμό λιγότερο. To 58-51, μετά τη μάχη της Τούμπας έπρεπε να είναι 57-53. Ακολούθησε το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης. Στεγνό καθάρισμα έκανε ο Γκορτσίλας στον Παναθηναϊκό και του έκοψε δύο ακόμη ποντάκια με το πέναλτι μαϊμού που έδωσε στους Αρκάδες. Το «τριφύλλι» έχει 52, ενώ θα είχε 56. Και με την ΑΕΚ στους 55, οι «πράσινοι» θα έβλεπαν άμεσα στόχο. Τώρα πρέπει να κερδίσουν στη Λεωφόρο για να πατήσουν την τέταρτη θέση. Ο δε ΠΑΟΚ θα είχε 60 και ακόμη θα παιζόταν το Ευρωπαϊκό του εισιτήριο. Αλλά αυτά είναι θεωρία.

Ο Γκεστράνιους ζήτησε συγγνώμη για το γκολ του Μακέντα που δεν μέτρησε. Κι εκεί λοιπόν που οι δύο «δικέφαλοι» πανηγύριζαν για τη διαιτητική σφαλιάρα στον Γιάννη Αλαφούζο, ο Παναθηναϊκός διαμαρτυρόμενος θυμάται τον… Ολυμπιακό και όχι αυτούς που έχουν άμεσα συμφέρον να τον εξαφανίσουν βαθμολογικά και οικονομικά με τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό του.

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Νικόλας Βασιλάρας, δήλωνε σχετικά: «Για μια ακόμη φορά ο Παναθηναϊκός δεν πήρε μέσα στο γήπεδο αυτό που του αξίζει. Για μια ακόμη φορά ένας διαιτητής στέρησε από την ομάδα μας το δικαίωμα να πάρει αυτό για το οποίο οι παίκτες μας ίδρωσαν μέσα στο γήπεδο. Αυτή τη φορά ήταν ο κ. Γκεστράνιους ο οποίος όλως τυχαίως ήταν και στο περσινό παιχνίδι στο Γ. Καραϊσκάκης εναντίον του Ολυμπιακού και δεν έδωσε δύο πέναλτι στον Παναθηναϊκό.

»Η διαφορά ήταν ότι μετά το παιχνίδι ήρθε και αναγνώρισε το λάθος του, είπε ότι εγώ φταίω ζήτησε συγνώμη, αλλά την συγνώμη και εμείς από την πλευρά μας τι να την κάνουμε; Ο Παναθηναϊκός σήμερα μπορεί να χάσει την έξοδο του στην Ευρώπη απ’ αυτό το σφύριγμα του κ. Γκεστράνιους. Δεν είμαστε εδώ για να συγχωρούμε, μόνο ο Θεός συγχωρεί.

»Ο Παναθηναϊκός έχει επιλέξει σε όλη αυτή τη διαδρομή του να μην αγοράζει ενώσεις, να μην επιτίθεται σε διαιτητές, να μην καίει αμάξια, φούρνους και γενικότερα να μη δυσκολεύει το έργο της διαιτησίας και να τη στηρίξει. Αν αυτό είναι το ευχαριστώ πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα».

Μετά τις… φωνές ήλθε ο Έλληνας διαιτητής. Για παραδειγματισμό. Να σου και ο Γκορτσίλας να φάει άλλους δύο πόντους. Πριν αρχίσει το ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟΚ. Με τεράστιο ενδιαφέρον και από τους δύο να μείνει ο Παναθηναϊκός καθηλωμένος βαθμολογικά.  Νέες φωνές, αλλά ποιος να τις ακούσει…

11 χρόνια… γρουσουζιά

Τον χειμώνα τού 2010 ο Παναθηναϊκός συμμετείχε για τελευταία φορά σε φάση ομίλων του Champions League. Έντεκα χρόνια οι «πράσινοι» απουσιάζουν απ’ τον θεσμό. Όμως αυτό ίσως να είναι και το μικρότερο κακό, όσο τρελό κι αν ακούγεται! Η ομάδα που ουσιαστικά… σύστησε την Ευρώπη στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει ξεχάσει τι θα πει μια απλή επιτυχία. Μια απλή επικράτηση σε φάση ομίλων. Σιγά-σιγά έχει ξεχάσει ακόμη και τι θα πει να έχεις ευρωπαϊκή συμμετοχή!

Από τη σεζόν 2009-10, μέχρι αυτήν που ακολουθεί 2021-22, καταγράφεται μια περίοδος που χαρακτηρίζεται ως η πιο «μαύρη» στην ιστορία των «πράσινων» από κάθε άποψη. Σε αυτήν τη λίστα της… μαυρίλας, η Ευρώπη που πάντα ήταν κάτι σπουδαίο για τους Παναθηναϊκούς, παίρνει τη νούμερο 1 θέση.

Για τον Παναθηναϊκό αποτελεί ντροπή να έχει κατρακυλήσει απ’ την 29η θέση που βρισκόταν το καλοκαίρι του 2010, στην 209η!

Απ’ το καλοκαίρι του 2010 μέχρι σήμερα, ο Παναθηναϊκός μόλις 4 φορές έπαιξε σε φάση ομίλων. Η μία στο Champions League (2010-11) και οι τρεις στο Europa League (2012-13, 2014-15, 2016-17).

Από αυτά τα τέσσερα χρόνια συμμετοχών σε φάση ομίλων, συμπληρώνονται 24 αγώνες. Σε 24 ματς, λοιπόν, σε φάση ομίλων απ’ το καλοκαίρι τού 2010 μέχρι και σήμερα, ο Παναθηναϊκός έχει μόλις μία νίκη και 7 ισοπαλίες! Συγκεντρώνοντας συνολικά 10 βαθμούς μέσα σε μια δεκαετία. Τη στιγμή που μόνο το 2001-02 για παράδειγμα, στην πρώτη φάση ομίλων του Champions League πήρε 12 βαθμούς και είχε 4 νίκες…

Το… επίτευγμα των «πράσινων», η μοναδική τους νίκη δηλαδή, ήταν τη σεζόν 2012-13. Στον όμιλο του Europa League το «τριφύλλι» είχε επικρατήσει της Μάριμπορ στο ΟΑΚΑ με σκορ 1-0. Το ματς είχε διεξαχθεί στις 22 Νοεμβρίου 2012, με τον Βιτόλο με πέναλτι να χαρίζει τη νίκη στον Παναθηναϊκό. Προπονητής ήταν ο Χουάν Ραμόν Ρότσα.

Με αυτήν τη συγκομιδή, είναι προφανές το γιατί ο Παναθηναϊκός βιώνει την μακράν χειρότερη περίοδο της ιστορίας του. Γιατί έφτασε στο σημείο να είναι είδηση και… επιτυχία ακόμη κι η ευρωπαϊκή του συμμετοχή.

Οι συγκρίσεις είναι μάταιες λόγω των μελαγχολικών αριθμών του 2010-2021. Αν δούμε τι είχε συμβεί την περίοδο από τη σεζόν 1999-2000 μέχρι το 2009-10, μόνο στους ομίλους, θα διαπιστώσει πως ο ένδοξος σύλλογος έχει μετατραπεί στα χρόνια του Γιάννη Αλαφούζου ομάδα της σειράς.

Τότε, λοιπόν, οι «πράσινοι» είχαν 62 αγώνες σε φάση ομίλων (Champions League, UEFA και Europa League). Από αυτά τα ματς, τα 24 βρήκαν τον Παναθηναϊκό νικητή (όσα ακριβώς είναι όλα τα ματς της τελευταίας δεκαετίας). Άλλες 13 αναμετρήσεις είχαν λήξει ισόπαλες. Σε ποσοστό άνω του 50%, το «τριφύλλι» δεν έχανε στην Ευρώπη.