Το βέτο στην Ε.Ε. «πεθαίνει» – Ζήτω ο «εγκάρδιος» πατριωτισμός…

Το 14^ο Συνέδριο της Ν.Δ. είναι πλέον παρελθόν αλλά συνεχίζει να παράγει (παρα)πολιτική κουβέντα κυρίως εξαιτίας της ομιλίας σε αυτό τού Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό διότι οι επιτηδευμένοι υπερασπιστές του politically correct, σε συγχορδία με κάποια θεωρητικώς φίλια προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, «ανακάλυψαν» στα λεγόμενα του πρώην πρωθυπουργού και πρώην πρόεδρου του κόμματος προσωπικές ατζέντες και ιδιοτέλεια(;) υπερθετικού βαθμού.

 «Τόσα ξέρουν, τόσα μολογάνε» θα έλεγαν οι παππούδες μας. Έστω κι έτσι κάνει εντύπωση που αγνοήθηκε επιδεικτικά αυτό που είπε ο Σαμαράς στις πρώτες κιόλας αράδες της τοποθέτησής του. Ότι δηλαδή δεν πρόκειται να χαϊδέψει αυτιά, καθώς αν το έκανε δεν θα ήταν χρήσιμος στην χώρα, ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στην παράταξη που υπηρετεί για σχεδόν μισό αιώνα.

Για την ουσία δε της ομιλίας του θα ήταν πλεονασμός να πούμε πως όσα επισήμανε ο Μεσσήνιος ειδικά για τα ελληνοτουρκικά η χώρα τα ήδη τα βρίσκει μπροστά της. Έχει αξία, επομένως, να δούμε μερικά πραγματάκια με βάση όχι την «Πολιτική Αλήθεια» του Αντώνη Σαμαρά, αλλά υπό το πρίσμα της… trendy διπλωματικής αντίληψης περί «ανοιχτού εγκάρδιου πατριωτισμού» τον οποίο περιέγραψε προ ημερών ο Έλληνας ΥΠ.ΕΞ., Νίκος Δένδιας.

Τη Δευτέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί στον Λευκό Οίκο και θα συναντηθεί με τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, έχοντας υπό μάλης τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Εκεί, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να επιστρατεύσει και τον τελευταίο κόκκο εγκαρδιότητας που διαθέτει (και ίσως και να μην αρκεί) για να χωνέψει αμάσητο το πεσκέσι του «πλανητάρχη» στον Ταγίπ Ερντογάν.

Όπου «πεσκέσι», το αίτημα της κυβέρνησης Μπάιντεν προς το αμερικανικό Κογκρέσο να πει «ναι» στην αναβάθμιση του στόλου των τουρκικών F-16, στο πλαίσιο μίας all-inclusive συμφωνίας με την Άγκυρα που θα μπορούσε να περιλαμβάνει πυραύλους, ραντάρ και ηλεκτρονικά συστήματα για προς αναβάθμιση μαχητικά αλλά και δυνητικά την πώληση 40 καινούργιων F-16 στην Τουρκία.

Ας πάμε και λίγο παρακάτω. Δεν είναι πληροφορία αλλά κοινής λήψης είδηση ότι οι ΗΠΑ ζητούν από την Ελλάδα να προμηθεύσει την εμπόλεμη Ουκρανία με ελληνικά τεθωρακισμένα και αντιαεροπορικά συστήματα που αν και παλιάς σοβιετικής τεχνολογίας είναι πλήρως λειτουργικά και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν γι’ αυτά μεγάλο στοκ ανταλλακτικών.

Προς αποκατάσταση της ελληνικής δύναμης πυρός που θα υποβαθμιστεί αν οριστικοποιηθεί η «δωρεά» μας στην μαχόμενη Ουκρανία, οι Αμερικανοί εμφανίζονται πρόθυμοι –προφανώς στο πλαίσιο και της διακρατικής αμυντικής συμφωνίας μας–  να προμηθεύσουν την Ελλάδα με άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (σ.σ. εικάζεται ότι θα είναι τα M2 Bradley). Ποιος είναι ο… μουτζούρης; Ότι ο οπλισμός τον οποίο πιεζόμαστε να δώσουμε υπηρετεί κατά κύριο λόγο την εθνική ασφάλεια των νησιών του Αιγαίου, τα οποία θέλει αποστρατικοποιημένα η Άγκυρα, με την Ουάσινγκτον να σιγοντάρει κρυφίως. Πιο πατριώτης (σύμμαχος) πεθαίνεις…

Αφήσαμε για το τέλος την… εγκαρδιότητα με την οποία οραματίζονται τη μελλοντική λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι ηγέτες της. Το περιέγραψαν χωρίς φιοριτούρες η πρόεδρος της Κομισίον, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, αλλά και ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι, υποστηρίζοντας ότι είναι αναγκαίο να υιοθετηθεί ένα σύστημα λήψης αποφάσεων –τουλάχιστον για μείζονα ζητήματα όπως εν προκειμένω η ενέργεια και η οικονομία , αλλά και η ασφάλεια– που θα βασίζεται στην αρχή της ενισχυμένης πλειοψηφίας και όχι σε αυτήν της ομοφωνίας που ισχύει σήμερα. Σε απλά ελληνικά; Έρχεται ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του βέτο!!!

Με ποιο είδος πατριωτισμού θα πάει, άραγε,  σε αυτή τη διαπραγμάτευση η Ελλάδα όταν θα έρθει η κρίσιμη ώρα; Ανοιχτά και εγκάρδια, απεμπολώντας ένα όπλο που και μόνο η επίκλησή του είχε αποφέρει εθνικά κέρδη στη χώρα; Έχουν λίγο καιρό ακόμη για να το σκεφτούν εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις, οπότε ας τον χρησιμοποιήσουν πιο… πατριωτικά από το να επιτίθενται στον Μεσσήνιο επειδή τολμάει να τα λέει έξω από τα δόντια.