Τουρκική προπαγάνδα με την Αμμόχωστο

Τετελεσμένο μέσω της προπαγάνδας επιχειρεί να δημιουργήσει η Άγκυρα σε συνεργασία με το ψευδοκράτος στην Κύπρο. Αυτήν τη φορά στο στόχαστρο μπαίνει η Αμμόχωστος μέσω ενός δημοσιεύματος εφημερίδας που ελέγχεται απόλυτα από το περιβάλλον Ερντογάν. Σύμφωνα με αυτό, σχεδιάζεται η δημιουργία μεγάλης ναυτικής βάσης στην πόλη-φάντασμα.

 

Επιμέλεια: Θεοδόσης Παπανδρέου

Στο αγαπημένο της παιχνίδι της προπαγάνδας επιδίδεται η Άγκυρα για ακόμα μια φορά, χρησιμοποιώντας το ψευδοκράτος της Κύπρου. Στριμωγμένη από παντού ξαναφέρνει στο προσκήνιο σχέδια για την κατεχόμενη Αμμόχωστο.

Η εφημερίδα «Yeni Safak» –απόλυτα ελεγχόμενη από τον σουλτάνο– υποστηρίζει πως η Τουρκία προτίθεται να δημιουργήσει στρατιωτική ναυτική βάση στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, με σκοπό να προστατέψει τα τουρκικά συμφέροντα στη Μεσόγειο.

Η εφημερίδα επικαλείται επίσημο αίτημα του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού προς το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας.

Κάνει ακόμα λόγο για «απειλές ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια της Τουρκίας στην περιοχή», όπου υπάρχουν και οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες, επικαλούμενη και τις «μονομερείς ενέργειες» της Λευκωσίας στα ενεργειακά με τις γεωτρήσεις στις δικές της ΑΟΖ.

Καλά πληροφορημένες πηγές από την Κύπρο ξεκαθαρίζουν πως το δημοσίευμα δεν έχει καμία δόση αλήθειας, αλλά κρύβει σκοπιμότητες. Άλλωστε, δεν είναι μυστικό πως η Τουρκία παράτυπα έχει χρησιμοποιήσει εγκαταστάσεις στα κατεχόμενα και στο παρελθόν, ενώ πριν από λίγους μήνες το ψευδοκράτος επεχείρησε να νομιμοποιηθεί μέσω των Κυπρίων που εκδιώχτηκαν από τον «Αττίλα» από τα σπίτια τους στην Αμμόχωστο.

Συγκεκριμένα, μόλις πριν από μερικούς μήνες είχε γίνει γνωστό πως, σύμφωνα με στοιχεία μυστικών υπηρεσιών χωρών της Ν.Α. Μεσογείου, η Αμμόχωστος χρησιμοποιείται από την Τουρκία ως σταθμός εξόρμησης των πολεμικών της πλοίων, που έχουν ως έδρα τη βάση της Μερσίνας και αφορούν σε φρεγάτες, τορπιλακάτους, κορβέτες και ένα υποβρύχιο.

Σε αυτά τα πλοία, σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της κυπριακής εφημερίδας «Σημερινή», προστέθηκε και ένα πετρελαιοφόρο, το οποίο ανεφοδίαζε τα τουρκικά πλοία επί τόπου, γεγονός που συνέβη στην περίπτωση του αποκλεισμού της ΕΝΙ από το οικόπεδο 3 εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Συνεπώς, δεν χρειαζόταν να επιστρέφουν στη Μερσίνα για ανεφοδιασμό. Η επιλογή της Αμμοχώστου ως ορμητηρίου του τουρκικού στόλου σχετίζεται:

1. Με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου εντός της κυπριακής ΑΟΖ και με εκείνα της Συρίας και του Λιβάνου, καθώς και με τον αποτρεπτικό ρόλο που η Τουρκία θέλει να έχει έναντι του Ισραήλ, αφού η πολιτική της έχει ως στόχο την ανάδειξή της ως περιφερειακής δύναμης, αντικαθιστώντας, έστω και μερικώς, τον ρόλο του Ισραήλ.

«Καπάκι» σε αυτό ήρθε η προκήρυξη αδειοδότησης οικοπέδων εντός της συριακής ΑΟΖ που κερδήθηκαν από τη Ρωσία.

2. Η Τουρκία διαβάζει καλά το ενεργειακό και γεωπολιτικό παιχνίδι και ο συνδυασμός ελέγχου του λιμανιού της Αμμοχώστου και της Χερσονήσου της Καρπασίας τής προσφέρει:

α. Παροχή ασφάλειας στην απόληξη αγωγών στο Τσεϊχάν και στη βάση της Μερσίνας και γενικότερα.

β. Προβολή ισχύος και περιπολίες από την Κύπρο χωρίς να χρειάζεται η μετακίνηση νέων δυνάμεων από τη Μερσίνα. Ή και, όταν θα μετακινούνται, έχουν μια δεύτερη βάση στήριξης.

Ο σχεδιασμός για την Αμμόχωστο είχε ήδη καταρτιστεί και εμφανίζεται μαζί με το τουρκικό τρυπάνι του «Πορθητή». Οι Τούρκοι, όταν κρίνουν ότι οι συνθήκες είναι κατάλληλες, θα καλέσουν τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου να επιστρέψουν για να εκμεταλλευτούν τις περιουσίες τους επί τη βάσει προγράμματος ανοικοδόμησης και τουριστικής εκμετάλλευσης, καθώς και εμπορικής ανάπτυξης, αλλά κάτω από τη διοίκηση του ψευδοκράτους.

Στην ουσία επιζητούν την αναγνώριση του κατοχικού καθεστώτος μέσω των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι θα πληρώνουν φόρους και θα υπάγονται στα δικαστήρια και τις «αρχές» του ψευδοκράτους, που χαρακτηρίζονται από τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας ως non valid. Δεν ισχύουν.

Θα πρέπει εδώ πάντως να σημειωθεί πως στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του ’79 μεταξύ Κυπριανού και Ντεκτάς, στην παράγραφο 5 αναφέρεται:

«Θα δοθεί προτεραιότητα στην επίτευξη συμφωνίας για την επανεγκατάσταση στα Βαρώσια Ελληνοκυπρίων προσφύγων, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αμέσως με την έναρξη τής υπό των συνομιλητών εξέτασης των συνταγματικών και εδαφικών πτυχών επί μιας συνολικής συμφωνίας. Ειδικότερα μετά την επίτευξη συμφωνίας για τα Βαρώσια θα εφαρμοστεί αυτή χωρίς ν’ αναμένεται το αποτέλεσμα των συζητήσεων και επί των άλλων πτυχών του κυπριακού προβλήματος».

Στο δε ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας καταγράφονται τα ακόλουθα: «Θεωρεί (Εννοεί το ΣΑ) τις απόπειρες για εποικισμό οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από άτομα άλλα από τους κατοίκους τους ως απαράδεκτες και ζητά τη μεταβίβαση της περιοχής αυτής στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών».

Αυτά όμως παραβλέφθηκαν με ευθύνη του ΟΗΕ, με την ελπίδα μιας συνολικής επίλυσης του προβλήματος. Με τις ισορροπίες όμως την Ανατολική Μεσόγειο να αλλάζουν η Άγκυρα εκμεταλλεύεται αυτή την αμέλεια και παίζει ψυχολογικό παιχνίδι σε πολεμικές αποχρώσεις. Και επιπλέον επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα σε μια ιδιαιτέρως ευαίσθητη περιοχή ασκώντας πίεση στο θέμα της λύσης του Κυπριακού ενόψει των συνομιλιών που θα αρχίσουν τον Οκτώβριο.