ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ: Καυτά ερωτήματα από το ΠΑΣΟΚ

Από σήμερα που ολοκληρώθηκε το τριήμερο εθνικό πένθος αναμένεται να ανάψουν τα αίματα και η πολιτική αντιπαράθεση για το τις πταιει για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με την σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ήδη τα κόμματα έχουν κάνει γνωστές τις προθέσεις τους, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ετοιμάζεται για ακτιβίστικες ενέργειες, καθώς ο πρώην υπουργός, Χριστόφορος Βερναρδάκης, κάλεσε τους πολίτες να βγουν στις πλατείες για να διαμαρτυρηθούν για την Τραγωδία των Τεμπών. Τουναντίον το ΠΑΣΟΚ, όπως τονίζουν τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη θα πιέσει την κυβέρνηση για να αναζητηθούν οι ευθύνες, αλλά θα αποφύγει τις οξύτητες.

Πάντως ήδη το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε μετά τη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, το βράδυ της Τετάρτης, τονίζοντας σε επίσημη ανακοίνωση πως «δεν θα ανεχθούμε ο Πρωθυπουργός να αποσείει για ακόμα μια φορά τις κυβερνητικές ευθύνες επικαλούμενος μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης διαχρονικές παθογένειες και την αντικειμενική πολιτική ευθύνη του Υπουργού του. Οι κυβερνήσεις υπάρχουν για να αντιμετωπίζουν τις παθογένειες και όχι για να τις επικαλούνται και να τις διαιωνίζουν».

Κι όπως γίνεται αντιληπτό η τελευταία πρόταση του σχολιασμού της δήλωσης Μητσοτάκη δείχνει και το πώς θα κινηθεί το ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου μας είχε προϊδεάσει και ο Νίκος Ανδρουλάκης με τη δήλωση που έκανε επισκεπτόμενος το τόπο της τραγωδίας στα Τέμπη: «Γιατί ενώ υπάρχουν οι τεχνικές δυνατότητες εδώ και πολλά χρόνια, να κρέμονται τόσες ζωές από ένα ανθρώπινο χέρι».

Ήδη από την Πέμπτη το μεσημέρι η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, τοποθετήθηκε επί της τραγωδίας ξεδιπλώνοντας εν πολλοίς το πώς θα κινηθεί το ΠΑΣΟΚ σε ό,τι αφορά το θέμα των συμβάσεων για το σύστημα τηλεδιοίκησης. Έτσι η κ. Λιακούλη έθεσε συγκεκριμένα ερωτήματα όπως για ποιο λόγο οι νέες συμβάσεις για το σύστημα της τηλεδιοίκησης που ξεκίνησαν το 2016, δεν υπογράφηκαν τότε, γιατί στη συνέχεια οι συμπληρωματικές το 2018 δεν υπογράφηκαν επίσης και πώς είναι δυνατόν, ενώ υπογράφηκε τελικά η σύμβαση ενάμισι χρόνο μετά την κυβερνητική αλλαγή από τη νέα Διοίκηση της ΕΡΓΟΣΕ και πλέον θεωρείται αυτή η σύμβαση «ενεργή» , ακόμη στην πράξη να μην έχει γίνει τίποτε, με αποτέλεσμα συνολικά τα πέντε τελευταία χρόνια να μην υπάρχει σύστημα τηλεδιοίκησης στην εν λόγω γραμμή και από το Δομοκό μέχρι τη Θεσσαλονίκη να μην υπάρχει απολύτως καμία ασφαλιστική δικλείδα.

Θυμίζουν το νόμο Ρέππα

Την ίδια ώρα με αφορμή τη δήλωση του συμβούλου διοίκησης του ΟΣΕ, Παναγιώτη Τερζάκη, ότι «μέχρι το 2010-2011 υπήρχε τηλεδιοίκηση από το Κιάτο ως τον Προμαχώνα και ότι ήταν πιο ασφαλείς οι σιδηροδρομικές μεταφορές», από το περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου διέρρευσαν τι είχε γίνει το 2010, όταν επί υπουργίας Δημήτρη Ρέππα υπήρχαν πιέσεις για να μπει λουκέτο στον ΟΣΕ. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά «εν τούτοις και ο ΟΣΕ δεν έκλεισε και δεν διασώθηκαν οι 2.000 θέσεις εργασίας και μέσω του νόμου 3891/2010 έγινε αναδιάρθρωση του ομίλου ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.  Έτσι θεσμοθετήθηκε να δίνονται ετησίως 120 εκατ. ευρώ τον χρόνο στον ΟΣΕ, 70 εκατ. για την συντήρηση και 50 εκατ. ευρώ για τις διοικητικές λειτουργίες. Μετά το 2012 το ποσό αυτό έπεσε στα 40 εκατ. ευρώ. Στον ίδιο νόμο προβλεπόταν οικονομική ενίσχυση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για το επιβατικό έργο με ετήσιο κονδύλι 30 εκατ. ευρώ. Και τέλος με το συγκεκριμένο νόμο επί Ρέππα ιδρύθηκε το Ενιαίο Κέντρο Κυκλοφορίας. Σκοπός του κέντρου ήταν να ελέγχει ανά πάσα στιγμή τη θέση τρένου στο δίκτυο. Μέχρι τότε, τον συντονισμό του τρένου τον είχαν τρία άτομα. Ο σταθμάρχης, ο προϊστάμενος και ο μηχανοδηγός».

Επίσης το ΠΑΣΟΚ θα θέσει κι άλλα ερωτήματα προς την κυβέρνηση, πολλά εκ των οποίων τα είδαμε και σε ανάρτηση του Συνταγματολόγου Ξενοφώντα Κοντιάδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οκ. Κοντιάδης μεταξύ άλλων ρωτά: «Γιατί δεν υπήρχαν τα προβλεπόμενα αυτοματοποιημένα συστήματα ασφαλείας; Γιατί δεν είχε πραγματοποιηθεί η αναγκαία συντήρηση των υποδομών; Είναι νοητό ένα απλό ανθρώπινο λάθος να μπορεί να οδηγήσει σε ορυμαγδό, επειδή κάποιοι δεν φρόντισαν να υπάρξει στοιχειώδης λειτουργικός εκσυγχρονισμός, με συνέπεια και την παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κατάσταση των ελληνικών σιδηροδρόμων; Ποιος νοσηρός εγκέφαλος σκέφτηκε αυτή την πικρή ώρα να απονείμει ευθύνη στους προηγούμενους κυβερνώντες μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης; Ποιος διόρισε έναν άνθρωπο άπειρο, ακατάλληλο, άσχετο με τη δουλειά στη θέση του σταθμάρχη πριν από λίγες εβδομάδες; Γιατί αγνοήθηκαν τουλάχιστον τρεις φορές τους τελευταίους μήνες οι δημόσιες προειδοποιήσεις για το επικίνδυνο πρόβλημα της έλλειψης σηματοδότησης στους σιδηροδρόμους; Πώς είναι δυνατόν να κινούνται τα δύο τρένα αντιμέτωπα στις ίδιες ράγες για περισσότερα από 10 λεπτά και να μην το έχει καταλάβει κανείς; Γιατί δεν λειτουργούν τα ηλεκτρονικά συστήματα που έχουμε πληρώσει;»

Και για τον Πολάκη

Πριν από την τραγωδία στα Τέμπη με το σιδηροδρομικό ατύχημα στην επικαιρότητα ήταν η διαγραφή ή όχι του Παύλου Πολάκη από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Μία διαδικασία, η οποία διεκόπη λόγω της τραγωδίας στα Τέμπη.

Και μπορεί στο ΠΑΣΟΚ να παρακολουθούν τις εξελίξεις, αλλά όπως έκαναν και με την απόφαση του Κώστα Καραμανλή να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές, απέφυγαν να σχολιάσουν το οτιδήποτε, καθώς δεν επιθυμούν να εμπλακούν στα εσωκομματικά αντιπάλων κομμάτων. Το θέμα του Παύλου Πολάκη ωστόσο, προτού καν ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας φτάσει στην επιτροπή Δεοντολογίας του κόμματός του, προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Χαριλάου Τρικούπη. Κι αυτό διότι ο «πολακισμός» αποτελεί ένα από τα σημεία σταθερής κριτικής του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ και αναδεικνύεται ως διαχρονική διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα.

Το ύφος και η νοοτροπία Πολάκη αποτελούσε όντως έναν ανασταλτικό παράγοντα και για ένα προοδευτικό ακροατήριο πασοκικής προέλευσης που ενδεχομένως αυτή την στιγμή εμφανίζεται διχασμένο ανάμεσα στα δύο κόμματα του προοδευτικού χώρου. Αν αφαιρεθεί αυτός ο παράγοντας από την εξίσωση, τι αλλάζει στις σχέσεις των δύο κομμάτων; Απ’ ό,τι φαίνεται, όχι πολλά. Όχι μόνο γιατί η πειθαρχικού τύπου παραπομπή του Πολάκη θεωρείται «too little too late» (πολύ μικρή και πολύ αργά) εκ μέρους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί θεωρείται πως οι κυρώσεις δεν ήρθαν λόγω της στοχοποίησης δημοσιογράφων και δικαστικών. Η γενικότερη στάση προς την Δικαιοσύνη, αλλά και η κάλυψη του Νίκου Παππά, εξηγούν τα κεντροαριστερά στελέχη, δείχνουν πως μέτρησε περισσότερο η αμφισβήτηση της «γραμμής» Τσίπρα παρά η επίθεση σε συγκεκριμένα πρόσωπα που «κρεμάστηκαν» σε ψηφιακά μανταλάκια.