Τρένο τον Παναθηναϊκό ο Γιώργος Δώνης

Του Νίκου Συνοδινού

Ήταν 3 Ιουλίου 2018, όταν ο Γιώργος Δώνης υπέγραφε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Παναθηναϊκό ως διάδοχος του Μαρίνου Ουζουνίδη. Οι συνθήκες δύσκολες, ακόμη και για έναν προπονητή με ικανότητες, γνώσεις και διάθεση, το ρίσκο μεγάλο, αλλά πλέον ενάμιση χρόνο μετά ο άνθρωπος που πέρασε από χίλια μύρια κύματα μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος.

«Ήταν μεγάλη επιθυμία να επιστρέψω στην ομάδα μου σε μία κρίσιμη στιγμή γι’ αυτήν. Πρέπει όλοι μαζί ενωμένοι να δουλέψουμε πολύ σκληρά για να φέρουμε τον Παναθηναϊκό εκεί που του αρμόζει», είχε πει ο Γιώργος Δώνης μετά την υπογραφή του συμβολαίου του με το «τριφύλλι».

Όταν ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι του 2018 άρχιζε την προετοιμασία του, δύσκολα έβρισκες φίλο της ομάδας να θέλει όχι μόνο να πάει στο γήπεδο, αλλά να ασχοληθεί μαζί της. Η διοικητική αστάθεια, τα δεκάδες προβλήματα, οι μεταγραφές μονάχα νεαρών παικτών που δεν έκαναν… γκελ στον κόσμο, το -6, η αποχώρησή του –αγαπημένου της εξέδρας– Μαρίνου Ουζουνίδη, έκαναν τον κόσμο να γυρίσει την πλάτη. Να μην έχει όρεξη να ασχοληθεί. Η επιστροφή στο ΟΑΚΑ αποτέλεσε το κερασάκι σε μια τούρτα ξινή για κάθε φίλαθλο. Μια τούρτα που δεν μπορούσαν να χωνέψουν με τίποτα.

Ο Γιώργος Δώνης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό θέλησε να περάσει το μήνυμα στον κόσμο. «Εμείς θα δουλεύουμε όπως πρέπει και όπως αρμόζει στον σύλλογο», έλεγε στο ξεκίνημα. Λίγο αργότερα, με τα φιλικά να μην επαναφέρουν την επιθυμία του κόσμου, το «Τρένο» επέμενε. «Θα είμαστε έτοιμοι όταν πρέπει. Και θα τσιγκλήσουμε τον κόσμο μας να έρθει. Τον έχουμε ανάγκη για να πάμε καλά. Τα παιδιά έχουν ανάγκη τη στήριξή του».

Η δικαίωση για τον Έλληνα προπονητή και τους παίκτες του ήρθε πιο γρήγορα απ’ ό,τι πιθανόν θα περίμεναν και οι ίδιοι. Πρεμιέρα με νίκη στην Ξάνθη. Στο πρώτο εντός έδρας ματς  με τη Λαμία ο κόσμος δεν ξεπερνούσε τους 10.000 (5.974 εισιτήρια), αλλά η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή, καθώς ήλθε νέα νίκη με 3-1. Όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ στήριξαν, φώναξαν, βοήθησαν, αγκάλιασαν την προσπάθεια. Την τρίτη αγωνιστική το καλό τρίτωσε στη Λάρισα (νίκη 3-1). Απέναντι στον Λεβαδειακό οι «μπέμπηδες» του Δώνη έδειξαν πιο μεστοί από ποτέ και κυριάρχησαν 3-0. Τα εισιτήρια έφθασαν τα 12.881. Ακόμα και για όσους ήταν στην ομάδα από την προηγούμενη σεζόν η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη, αφού ακόμα και μια γεμάτη Λεωφόρος είναι μεν έδρα… καμίνι, αλλά δεν μπορεί να χωρέσει περισσότερους από 14.000 φιλάθλους. Ακολούθησε πέμπτη σερί νίκη επί του ΠΑΣ Γιάννινα(2-1).

Ο Γιώργος Δώνης, σε αυτές τις πρώτες 5 αγωνιστικές, κέρδισε την εκτίμηση, τον θαυμασμό και την παραδοχή όχι απλά των φίλων της ομάδας και των ουδέτερων, αλλά και των αντιπάλων.

Οι μπέμπηδες μεγάλωσαν απότομα. Κοντά σε αυτούς και οι μεγαλύτεροι έτρεχαν σαν έφηβοι.

Ο Παναθηναϊκός του Μαρίνου Ουζουνίδη τη σεζόν 2017-18 τερμάτισε στην 11η θέση με 10 νίκες, 10 ισοπαλίες και 10 ήττες. Ακόμη και τους οκτώ βαθμούς που αφαιρέθηκαν να είχε το «τριφύλλι», θα τερμάτιζε στην 7η θέση μαζί με τον Πανιώνιο. Και ποιος… Παναθηναϊκός; Του Βλαχοδήμου, του Διούδη, του Ζέκα, του Χουλτ, του Βιγιαφάνιες, του Μολίνς, του Μολέντο, του Άλτμαν, του Κουλιμπαλί, του Τελάντερ.

Κοντά σε αυτούς ήταν και οι μοναδικοί τέσσερις που παραμένουν ενάμιση χρόνο μετά στο ρόστερ. Ο Κουρμπέλης, ο Κολοβέτσιος, ο Δώνης και ο Χατζηγιοβάννης.

Ο Γιώργος Δώνης έβγαλε την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό, την ομάδα που λάτρεψε και ως παίκτης και τη μεταλαμπάδευσε στα πιτσιρίκια του.

Ανέλαβε στην πιο αβέβαιη περίοδο που θα μπορούσε να αναλάβει προπονητής μια ομάδα, με περιορισμό μεταγραφών, με διοίκηση εξαφανισμένη, με ένα μεγάλο ερωτηματικό δίπλα στη φράση «συνέπεια στις πληρωμές».

Ανέλαβε να φτιάξει μια ομάδα ανταγωνιστική γεμάτη μικρούς, άγουρους, ξενερωμένους και παροπλισμένους την προηγούμενη σεζόν παίκτες. Χωρίς να βάζουν ελαφρυντικά μπροστά από κάθε φράση, για να προλάβουν μια μελλοντική αποτυχία. Δεν είναι κρυφό ότι, αφού συμφώνησε προφορικά αλλά πριν πέσουν οι υπογραφές, δέχτηκε μια ιδιαιτέρως δελεαστική πρόταση, με πολύ περισσότερα πετροδόλαρα και πολύ μικρότερες απαιτήσεις, αλλά δεν έκανε πίσω.

Ο ρόλος του ξεπερνάει του προπονητή, του δασκάλου, του παιδαγωγού – θυμίζει αυτόν του «καλού πατέρα». Που φροντίζει να μην αδικεί κανέναν, αλλά να νιώθουν άπαντες που έχουν ίσες ευκαιρίες και στο χέρι τους είναι να τις αξιοποιήσουν.

Την πρώτη σεζόν ο Δώνης οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην 8η θέση με 13 νίκες, 8 ισοπαλίες και 9 ήττες. Μάλιστα, αν είχε τους 11 βαθμούς που του αφαιρέθηκαν θα τερμάτιζε στην έκτη θέση. Τα στραβοπατήματα που ήλθαν φυσιολογικά στην πορεία, προκάλεσαν γκρίνιες. Η σχέση του Δώνη με τον Νίκο Νταμπίζα, του ανθρώπου που του είχε κάνει την πρόταση να πάει στην Παναθηναϊκό, επιβάρυνε την κατάσταση. Οι τριγμοί ήταν έντονοι.

Ουδείς ενδιαφερόταν ότι ο προπονητής ήθελε παίκτες το καλοκαίρι που τελικά δεν ήρθαν και παίκτες που θα ήθελε να παραμείνουν αλλά έφυγαν.

Ο Δώνης «πόνταρε» ότι θα βρισκόταν τρόπος να πάρει τον Μανθάτη και να ξαναπάει ο Μυστακίδης στον Παναθηναϊκό. Ο πρώτος πήγε στον Πανιώνιο και ο δεύτερος στον ΠΑΣ.  Έκανε ό,τι μπορούσε μπας και μείνει ο Λουντ, ξεκίνησε τη χρονιά χωρίς ετοιμοπόλεμο φορ, είδε παίκτες να έρχονται την τελευταία στιγμή χάνοντας την προετοιμασία. Στην πορεία, πάνω που γύριζε ο ένας από τραυματισμό, «έχανε» δύο, η αποθεραπεία του Άλτμαν πήρε παράταση, ο μεγαλύτερος και εμπειρότερος όλων Μουνιέ έπαιξε δύο παιχνίδια και μπήκε στα πιτς, αναγκάστηκε να αλλάζει σχεδόν συνέχεια τα κεντρικά του χαφ και την τετράδα ή πεντάδα της άμυνάς του. Ποιος όμως τα λαμβάνει υπόψη του αυτά; Ο Παναθηναϊκός έχει… απαιτήσεις. Έπρεπε να πάρει το… πρωτάθλημα φαίνεται.

Η νέα σεζόν βρήκε τον Παναθηναϊκό να έχει μεγαλύτερες προσδοκίες, αλλά τους σκληροπυρηνικούς να περιμένουν στη γωνία τον Δώνη, καθώς ο Νίκος Νταμπίζας παρέμενε στο πόστο του τεχνικού διευθυντή.

Ο Παναθηναϊκός στην πρεμιέρα του νέου πρωταθλήματος ήλθε ισόπαλος 1-1 με τη Λαμία και αμέσως μετά γνώρισε εντός έδρας ήττα (1-3) από τον ΟΦΗ. Ο προπονητής του «τριφυλλιού», Γιώργος Δώνης, ανέλαβε την ευθύνη, λέγοντας ότι φταίει ο ίδιος για την εικόνα της ομάδας του.

Με αντίπαλο τον ΟΦΗ συνειδητοποίησε, ίσως για πρώτη φορά στο διάστημα της συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό, ότι υπάρχει και ισχυρότερος του ΟΦΗ, αντίπαλος. Κι αυτός είναι η απώλεια της εμπιστοσύνης του κόσμου προς το πρόσωπό του. Οι αποδοκιμασίες που ακούστηκαν το βράδυ του Σαββάτου της 31ης Αυγούστου στο ΟΑΚΑ δεν είχαν αποδέκτες μόνον τους παίκτες της ομάδας, αλλά και εκείνον.

Ο Δώνης δέχθηκε τέτοια πυρά, που βρέθηκε με το ένα πόδι εκτός Παναθηναϊκού. Ωστόσο, η κατάσταση εκτονώθηκε για τα καλά, όταν στις 17 Οκτωβρίου ο Γιάννης Αλαφούζος έδειξε την πόρτα της εξόδου στον Νίκο Νταμπίζα.

Ο Παναθηναϊκός, που δεν είχε διοικητική ασπίδα και οι διαιτητές του έκλεβαν βαθμούς με το «έτσι θέλω», άρχισε να παίρνει πάνω του στο παιχνίδι ορόσημο με τον Ολυμπιακό. Το ισόπαλο 1-1 την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου, διέψευσε όλους αυτούς που φόρτωναν στον Γιάννη Αλαφούζο ότι τελεί υπό τας διαταγάς του Βαγγέλη Μαρινάκη. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έβγαλαν ψυχή. Ήλθε αργότερα και κούμπωσε η αποπομπή του Νταμπίζα, οπότε εμφανίστηκε ξανά… ζωή στον πράσινο πλανήτη.

Ο Νίκος Νταμπίζας εξάλλου τη δεύτερη χρονιά του θα κρινόταν και από τις μεταγραφές που θα έκανε. Θα έπρεπε να είναι μεταγραφές ξένων, που θα ανέβαζαν το επίπεδο. Αντ’ αυτών ήρθαν παίκτες, όπως ο Μπεκ και ο Φάουστο, που είναι μόνιμα τραυματίες. Όλοι είχαν καταγράψει το ρίσκο, ο Νταμπίζας το πήρε και έχασε. Φορ αξιόπιστος πίσω από τον Μακέντα χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός και πήγε και έφερε δύο παιδιά, που δεν έχουν παίξει επαγγελματικά, τον Περέα και τον Κόναν.

Αμυντικός μέσος ήταν προτεραιότητα και ήρθε ο… μόνιμα τραυματίας Φάουστο τον Σεπτέμβριο. Ακραίο ήθελε η ομάδα και ήρθε ο Μολό, που άλλαξε τόσες ομάδες, λόγω του χαρακτήρα του και πριν το ματς με την Ξάνθη τσακώθηκε με τον Δώνη.

Οι αστοχίες είχαν συνδυαστεί με τον παροπλισμό των μικρών που είχαν φέρει τον κόσμο στον πρώτο γύρο, πάλι κοντά στον Παναθηναϊκό.

Η απομάκρυνση του Νταμπίζα έσωσε τον Γιώργο Δώνη. Γιατί ο προπονητής άλλα είχε ζητήσει το καλοκαίρι και άλλα έγιναν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιώργος Δώνης είχε ζητήσει από τον Νταμπίζα τρεις παίκτες, που τους ήξερε καλά από το ελληνικό πρωτάθλημα. Τον Φετφατζίδη, τον Τσιλιανίδη και τον Γκάλο. Φθηνότερα θα κόστιζαν οι δύο πρώτοι από Μπεκ και Μολό, αλλά ο Νταμπίζας προτίμησε τους ξένους. Ο Φετφαζίδης πάει μία χαρά στον Άρη και ο Τσιλιανίδης στον ΟΦΗ. Ο Γκάλο θα αποτελούσε μία καλή εναλλακτική για τον Γιόχανσον, αλλά και αυτόν δεν τον ήθελε ο Νταμπίζας.

Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Ο Παναθηναϊκός πλέον έχει πάρει τα πάνω του, καθώς ο Γιώργος Δώνης είναι το απόλυτο αφεντικό και δίπλα του ως τεχνικός διευθυντής που θα βοηθήσει την ομάδα ανέλαβε από τις 22 Νοεμβρίου ο Ισπανός Τσάβι Ρόκα.

Ο Παναθηναϊκός που γονάτισε και τον ΠΑΟΚ 2-0, με 10 νίκες, 7 ισοπαλίες και 5 ήττες, αναρριχήθηκε ήδη στην τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα και θεωρείται δεδομένο ότι θα δώσει το «παρών» στα πλέι οφ. Κι όμως, οι «πράσινοι» μάχονται με σφεντόνες και τα καταφέρνουν περίφημα.

Ο Γιώργος Δώνης επισήμανε χαρακτηριστικά:

«Δεν μπορείς να κρίνεις ένα μπάτζετ των 5 εκατομμυρίων με ένα των 60. Ο ΠΑΟΚ έχει τουλάχιστον 60 εκατομμύρια μπάτζετ, ο Ολυμπιακός 30. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι ένας παίκτης που έχει 200.000 δεν έχει μεγάλη διαφορά από έναν παίκτη των 400.000. Μ’ έναν παίκτη όμως που έχει 1 ή και 1,5εκ., η διαφορά είναι μεγάλη. Σκεφτείτε να είχαμε εμείς, στο δικό μας μπάτζετ, πέντε παίκτες του ενός εκατομμυρίου. Εγώ δεν λέω να φτιάξουμε ένα μπάτζετ 60 εκατομμυρίων. Αλλά θεωρώ ότι σε βάθος χρόνου ο Παναθηναϊκός, μία μεγάλη ομάδα, μπορεί να έχει ένα μπάτζετ μεταξύ 12 και 15 εκατομμυρίων. Αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να βάλουμε τα θέλω μας πάνω από την πραγματικότητα».

Ο Γιώργος Δώνης είχε πει από την προετοιμασία ότι:

«Δεν πρέπει να στεκόμαστε ούτε σε πρόσωπα, ούτε σε συνθήκες, ούτε σε ηλικία. Ζητούσα να μας κρίνουν ως ποδοσφαιρικές οντότητες και αυτό που η ομάδα βγάζει στον αγωνιστικό χώρο.

»Εγώ μπορεί να κρίνω πως σ’ ένα ντέρμπι χρειάζομαι πρώτα απ’ όλα την εμπειρία του Μουνιέ αντί του Μπουζούκη γιατί σε ματς ειδικών συνθηκών θέλω πιο έτοιμους. Στο ρόστερ όμως ανήκουν ο Μπουζούκης, ο Χατζηγιοβάνης, ο Κότσαρης, ο Αποστολάκης, ο Μαυρομάτης, ο Πούγγουρας, ο Χατζηθεοδωρίδης, ο Καμπέτσης, ο Βέργος, ο Εμμανουηλίδης, ο Στάικος».

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού διευκρινίζει ότι:

«Δεν ζητήσαμε ποτέ να μας κρίνουν με επιείκεια. Πήγαμε με το ανάποδο. Η νοοτροπία μας είναι συγκεκριμένη και κοιτάμε να εξελιχθούμε ως ομάδα και πάνω σε αυτό ανεξάρτητα από την ηλικία να γινόμαστε καλύτεροι».

Ο Γιώργος Δώνης δέχθηκε νέες προτάσεις, από τη Χάντερσφιλντ και την Αλ Αχλί. Φιλοδοξία του είναι να αναλάβει έναν αγγλικό σύλλογο. Πριν το μεγάλο όνειρο όμως, υπάρχει η μεγάλη αγάπη. Ο Παναθηναϊκός.

Κι όμως. Βρέθηκαν σε αυτή τη διαδρομή οι καφενόβιοι να πουν ότι δεν πήρε αμυντικό χαφ για να παίζει ο γιος του!! Γι’ αυτό και ο Χρήστος ξεσπά έντονα σε κάθε επιτυχία του. Γιατί τον είχαν βάλει στο μάτι, γιατί τον έπαιρνε η μπάλα, γιατί… έπαιζε με το μέσο του πατέρα του.

Τα δάκρυα του Γιώργου

Ο Γιώργος Δώνης στον Παναθηναϊκό πέρασε μεγάλο λούκι. Η νίκη-πρόκριση στο Κύπελλο επί του ΠΑΣ Γιάννινα έδωσε το έναυσμα να βγουν τα συναισθήματα του προπονητή. Η ήττα στο πρώτο ματς 1-0, το γεγονός ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ στο ημίχρονο 0-1 κι έκανε επική ανατροπή στο ΟΑΚΑ, οδήγησαν στα δάκρυα του Γιώργου Δώνη μετά το ματς.

Ο Γιώργος Δώνης δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, καθώς βούρκωσε, λέγοντας: «Αγαπώ πολύ αυτή την ομάδα. Έχω μεγαλώσει εδώ. Θα ήταν πολύ άδικο να χάσουμε την ψυχραιμία μας και να μην προκριθούμε. Είμαστε πολύ δύσκολα αλλά όλοι αγαπάμε την ομάδα, είμαστε οικογένεια και δεμένοι σαν γκρουπ. Δεν είμαστε κακή ομάδα, δεν κοιτάμε το παρελθόν και πρέπει να είμαστε ρεαλιστές».

 

 

Τα ρεκόρ του… τρένου

Ο Γιώργος Δώνης γεννήθηκε στη Γερμανία (Φρανκφούρτη, 22 Οκτωβρίου 1969) από γονείς μετανάστες με προέλευση την Καστανερή του Κιλκίς και τη Θεσσαλονίκη, υπήρξε δε ο πρώτος Έλληνας που αγωνίστηκε στην κορυφαία κατηγορία Premier League του αγγλικού πρωταθλήματος, πριν επιστρέψει στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1991. Εκεί καθιερώθηκε ως επιθετικός, επιδεικνύοντας εξαιρετικά προσόντα. Με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε τέσσερα χρόνια και κατέκτησε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1994-95 και 1995-96) και τρία συνεχόμενα κύπελλα (1992-93, 1993-94 και 1994-95).

Το 1995-96 ήταν βασικό στέλεχος στην πορεία του Παναθηναϊκού ως τα ημιτελικά του Champions League, όπου αποκλείστηκε από τον μετέπειτα φιναλίστ Άγιαξ, ενώ κύριο χαρακτηριστικό του υπήρξαν οι ορμητικές επελάσεις του που έμειναν ιστορικές και του έδωσαν το παρατσούκλι «τρένο», καθώς μια από αυτές απέφερε το τέρμα του Κριστόφ Βαζέχα, με τον οποίο ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει στον πρώτο αγώνα στο Άμστερνταμ.

Οι εξαιρετικές ευρωπαϊκές εμφανίσεις του προκάλεσαν το ενδιαφέρον ξένων συλλόγων, με αποτέλεσμα να μεταγραφεί στην πρωταθλήτρια Αγγλίας Μπλάκμπερν Ρόβερς το 1996. Υπέγραψε συμβόλαιο έναντι 1,1 δισ. δραχμών που αποτέλεσε ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή

Ο δρόμος των επιτυχιών

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Γιώργος Δώνης άρχισε να εργάζεται ως προπονητής με εξαιρετική επιτυχία. Ξεκίνησε το 2002 στον Ηλυσιακό, τον οποίο ανέβασε από τη Δ΄ στη Β΄ Εθνική κατηγορία σε δυο χρόνια. Στη συνέχεια πήγε στη Λάρισα, την οποία ανέβασε στην Α΄ Εθνική. Το 2006 προκρίθηκε στο Ιντερτότο, το 2007 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας κόντρα στον Παναθηναϊκό και την επόμενη περίοδο προκρίθηκε στους ομίλους του κυπέλλου UEFA αποκλείοντας την Μπλάκμπερν.

Στις 24 Απριλίου 2008 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την τεχνική ηγεσία της Λάρισας κάνοντας το μεγάλο άλμα αναλαμβάνοντας την ΑΕΚ, όμως η παρουσία του εκεί υπήρξε σύντομη καθώς αποχώρησε τον Νοέμβριο. Τον Απρίλιο του 2009 ανέλαβε τον Ατρόμητο, με τον οποίο έφτασε σε έναν ακόμη τελικό Κυπέλλου την περίοδο 2010-11, όπου ηττήθηκε από την ΑΕΚ 3-0.

Το 2012 ανέλαβε τον ΠΑΟΚ, ενώ από τον Οκτώβριο του 2013 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 υπήρξε ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ, με τον οποίο κατέκτησε το κυπριακό πρωτάθλημα της περιόδου 2013-14, ενώ εξασφάλισε και την είσοδο στους ομίλους του Champions League της σεζόν 2014-15.

Τον Φεβρουάριο του 2015 πήγε στην Αλ Χιλάλ από τη Σαουδική Αραβία, σύλλογο από τον οποίο αποχώρησε τον Μάιο του 2016, με απολογισμό 45 νίκες σε 66 αγώνες και την κατάκτηση τριών τίτλων. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ήρθε σε συμφωνία με την Αλ Σαρτζά από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2017. Στις 28 Ιουλίου 2017, ανέλαβε για δεύτερη φορά προπονητής του ΑΠΟΕΛ, ενώ στις 3 Ιουλίου 2018 υπέγραψε τριετές συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό.