Τροχαία εγκλήματα χωρίς τιμωρία…

Έχουν περάσει επτά χρόνια από το βράδυ που ο 30χρονος τότε Κώστας Κουβίδης έχανε τη ζωή του στο κέντρο τής Αθήνας, γιατί ένας ασυνείδητος οδηγός αποφάσισε να περάσει με κόκκινο το φανάρι και να διεμβολίσει το όχημα στο οποίο ήταν συνεπιβάτης. Αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε όπως έπρεπε σε αυτόν τον τόπο, ο δράστης θα εξέτιε πολυετή ποινή κάθειρξης. Καταδικάστηκε, όμως, μόλις σε 18 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Αυτό σημαίνει πως σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος και οδηγεί νομίμως, αφού του επιστράφηκε το δίπλωμά του σχεδόν αμέσως μετά το δυστύχημα. Στο Ηράκλειο, μάλιστα, υπάρχει οδηγός ο οποίος έχει σκοτώσει τρεις ανθρώπους σε τρία διαφορετικά τροχαία σε χρονικό διάστημα 12 χρόνων και δεν του έχουν αφαιρέσει ούτε καν το δίπλωμα οδήγησης!

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Κάθε χρόνο αφήνουν στην άσφαλτο την τελευταία τους πνοή περίπου 1.650 άτομα, περισσότεροι από 8.000 μένουν μόνιμα ανάπηροι, ενώ 14.000 τραυματίζονται ελαφρότερα. Την τελευταία 20ετία η χώρα μας έχασε τουλάχιστον 50.000 ανθρώπους στους δρόμους, όταν 160.000 έμειναν μόνιμα ανάπηροι. Είμαστε σταθερά το πρώτο κράτος στην Ευρώπη και σε συγκρούσεις και σε θύματα, ενώ σύμφωνα με απολογισμό τής περιόδου 2001-2010 με το να κυκλοφορείς στους προβληματικούς ελληνικούς δρόμους αντιμετωπίζεις διπλάσιες πιθανότητες να σκοτωθείς από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Κι αν έχουν μειωθεί τα τροχαία δυστυχήματα τα τελευταία χρόνια, αυτό οφείλεται κατά βάση στη μείωση της κυκλοφορίας των οχημάτων…

«Ο νόμος προστατεύει τους δράστες»

Ο Γιώργος Κουβίδης, του Συλλόγου SOS-Τροχαία Εγκλήματα, είναι ο πατέρας τού Κώστα Κουβίδη που χάθηκε στη συμβολή τής Πεσμαζόγλου με τη Σταδίου. Ο θάνατος του γιου του τον κινητοποίησε στον αγώνα κατά τού αποκαλούμενου εδώ και χρόνια «μολώχ της ασφάλτου» από διάφορους «ειδικούς ανειδίκευτους», οι οποίοι προτιμούν να ρίχνουν την ευθύνη σε μια θεϊκή δύναμη από το να αναλάβουν αυτή που τους αναλογεί. Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου ο Σύλλογος, στον οποίο συμμετέχουν περίπου 70 οικογένειες οι οποίες έχουν θρηνήσει μέλη τους στους δρόμους, διοργανώνει εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Ατυχημάτων.

«Δεν είναι μόνο ο “γνωστός τού γνωστού” που τρέφει την ατιμωρησία, καθώς και η απουσία σωστής οδηγικής εκπαίδευσης, αλλά και η νομοθεσία που προστατεύει τους θύτες, βαφτίζοντας αμέλειες τις πράξεις τους. Η πολιτεία διαλύει το δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών που με χίλια ζόρια στήθηκε τα τελευταία χρόνια», υπογραμμίζει στην «Α» ο κ. Κουβίδης, ο οποίος εστιάζει στα αυξημένα όρια ταχύτητας τα οποία επιτρέπονται εντός των πόλεων. Στη Λεωφόρο Συγγρού, ενδεικτικώς, το όριο είναι τα 90 χιλιόμετρα, στην Αθηνών τα 60 και στην Κηφισίας τα 70.

Έτσι κι αλλιώς δεν γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι από τους τροχονόμους, οι οποίοι χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικώς για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας σε περιπτώσεις μποτιλιαρίσματος. Κι όλα αυτά την ώρα που η διεθνής τάση είναι η μείωση του ορίου ταχύτητας στα 30 χιλιόμετρα, σύμφωνα και με μελέτη του ΟΟΣΑ ύστερα από την ανάλυση εκατοντάδων χιλιάδων τροχαίων ανά τον κόσμο, καθώς και το «κύμα» πεζοδρόμησης γύρω από σχολεία, παιδικές χαρές, πάρκα, γήπεδα κι άλλους πολυσύχναστους χώρους.

Αναφορικώς με τις επικίνδυνες διαφημιστικές πινακίδες, και μετά από αγώνα χρόνων των οικογενειών των θυμάτων, έχει υιοθετηθεί ένα επαρκές νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο όμως δεν εφαρμόζεται. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση τηλεοπτικού σταθμού παναττικής εμβέλειας, ο ιδιοκτήτης τού οποίου διαθέτει κι εταιρεία υπαίθριας διαφήμισης, το οποίο έχει πλημμυρίσει την Αθήνα με αφίσες των αστέρων τού καναλιού, τα πρόσωπα των οποίων βλέπουμε στερεωμένα πάνω σε κινητές βάσεις…

«Δεν υπάρχει εκπομπή ούτε στη ΝΕΡΙΤ»

Ο Παναγιώτης Μαδιάς, ειδικός πραγματογνώμονας τροχαίων ατυχημάτων, υπογραμμίζει σε συνομιλία του με την «Α» πως αυτά οφείλονται κατά πρώτο λόγο στην αναντιστοιχία ταυτόχρονης ανάπτυξης του οδικού δικτύου και του αυτοκινήτου, που τα τελευταία χρόνια η εξέλιξή του είναι τεράστια. «Σε ένα απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο όπως το ελληνικό κινούνται οχήματα προωθημένης τεχνολογίας. Ο δρόμος, το αυτοκίνητο κι ο οδηγός είναι οι τρεις παράγοντες οι οποίοι συντελούν στη δημιουργία τροχαίου ατυχήματος, είτε το θύμα είναι εποχούμενο, είτε πεζό. Στον δρόμο έχουν σημασία η κατασκευή, η κατάσταση και γενικότερα η συντήρηση του οδοστρώματος, καθώς και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του. Στον οδηγό πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η εκπαίδευσή του στον χειρισμό τού αυτοκινήτου και στην κυκλοφοριακή αγωγή. Στη συνέχεια, ακολουθούν διάφοροι εξωγενείς παράγοντες, όπως για παράδειγμα αν όταν οδηγεί είναι μεθυσμένος ή είναι κουρασμένος», σημειώνει ο κ. Μαδιάς.

Συγκεκριμένα, για το αυτοκίνητο έχει σημασία η ηλικία και η συντήρησή του. Οι χρήστες των οχημάτων, μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα, τα κινούν ανασφάλιστα, δίχως την απαραίτητη συντήρηση και χωρίς τα αναγκαία ελαστικά. Ο αριθμός, μάλιστα, των αυτοκινήτων μόνο στον νομό Αττικής ο οποίος πληροί αυτές τις «προδιαγραφές» αγγίζει τις 700.000. «Αλήθεια, ως πού φθάνουν οι ευθύνες τής πολιτείας; Μόνο ως την είσπραξη των διοδίων και των τελών κυκλοφορίας κι όχι παραπέρα; Δεν επιτρέπεται, εξάλλου, με τόσους νεκρούς να μην υπάρχει καμία εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση για την οδική ασφάλεια, ούτε καν στη ΝΕΡΙΤ», προσθέτει αιχμηρά ο κ. Μαδιάς.