Τσίπρας: «Επιλογή Μητσοτάκη να αφήσει την αισχροκέρδεια ανενόχλητη»

Ως «βολική επιλογή» χαρακτήρισε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας την απόδοση της εγχώριας ακρίβειας «αποκλειστικά στη ρωσική εισβολή» στην Ουκρανία και με δεδομένη την «καθολική κατακραυγή» της τελευταίας, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Καθηγητή, Νικόλα Φαραντούρη, με τίτλο ««Η ενεργειακή κρίση στην Ελλάδα».

Κάνοντας λόγο για «εξωγενείς, αλλά και ενδογενείς παράγοντες που τρέφουν το τσουνάμι ακρίβειας στη χώρα μας», ο κ. Τσίπρας ενέταξε στους πρώτους την «ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ανακάμπτουσας ζήτησης μετά το πέρας των lockdown» και πρόσθεσε πως «κυρίως οφείλεται στην υστέρηση επενδύσεων σε πράσινη ενέργεια που καλείται να αντικαταστήσει τον άνθρακα, σε σχέση με τους αναγκαίους και μεγαλεπήβολους στόχους που η παγκόσμια κοινότητα έχει υιοθετήσει».

Εξακοντίζοντας, την ίδια ώρα, τα βέλη της κριτικής του προς το Μέγαρο Μαξίμου, ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστήριξε πως «όταν εμείς κρούαμε το κώδωνα του κινδύνου, η κυβέρνηση, ακόμα και τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβριο του 2021, ήταν περήφανη από την λειτουργία των αγορών στην Ελλάδα και διαβεβαίωνε τους πολίτες για τον απολύτως προσωρινό χαρακτήρα των ανατιμήσεων», ενώ «τεράστιες ευθύνες» επέρριψε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και στην ΕΕ.

Κατά τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ οι ευθύνες της ΕΕ αφορούν στον «απόλυτο αιφνιδιασμό και το ρόλο κομπάρσου στις γεωπολιτικές εξελίξεις και σε ότι αφορά το έλλειμα εναλλακτικής ενεργειακής στρατηγικής», διευκρινίζοντας ταυτόχρονα πως «οι ευθύνες της Ε.Ε. δε πρέπει να αποτελούν άλλοθι για τις επιλογές του κάθε κράτους μέλους ξεχωριστά. Ή για τις μη επιλογές, την αδράνεια δηλαδή, στο όνομα της αναμονής κάποιας Ευρωπαϊκής λύσης που μπορεί να μην έρθει ποτέ ή όταν έρθει, ως συνήθως θα είναι πολύ λίγη και πολύ αργά».

Υπό αυτό το πρίσμα, η ενεργειακή κρίση «έφερε στο προσκήνιο τις εγγενείς αδυναμίες της ΕΕ ως προς τη χάραξη αυτόνομης ενεργειακής πολιτικής, το ετερόκλητο πλήθος ενεργειακών πολιτικών και αναγκών των Κρατών Μελών, καθώς και τις δομικές παθογένειες που ευθύνονται για το ενεργειακό αδιέξοδο» υποστήριξε ο κ. Τσίπρας, εκφράζοντας δημόσια τους φόβους του ότι το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία «εγκυμονεί κινδύνους που ακόμη ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει». Ανάμεσα σε αυτούς, ο ίδιος ανέδειξε τον κίνδυνο «μόνιμης αποβιομηχάνισης της Ευρώπης», δηλαδή απώλειας θέσεων εργασίας και ύφεσης, οδηγώντας μαθηματικά «σε ένα νέο κύκλο κοινωνικών εντάσεων σε κρίσιμες χώρες και πολιτικής αβεβαιότητας, με ταυτόχρονη άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων σε κρίσιμες για την ΕΕ χώρες, όπως είδαμε το τελευταίο διάστημα», όπως είπε.

Σχολιάζοντας την αντίδραση της ΕΕ, «κάποιοι μιλούν και όχι άδικα για έλλειμμα ηγεσίας» ανέφερε ο κ. Τσίπρας, περιγράφοντας, ωστόσο, πως «η ελληνική κυβέρνηση όμως καλό είναι να μη προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από αυτές τις ευθύνες». «Πρώτον γιατί η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα επάρκειας, παρά κυρίως ενεργειακού κόστους και πληθωρισμού. Δεύτερον γιατί είχε και έχει τη δυνατότητα παρεμβάσεων μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που θα μειώσουν κατά πολύ τις επιπτώσεις της κρίσης», όπως παρατήρησε.

Στον αντίποδα, «η Ελλάδα είναι η πιο ακριβή χώρα στο ρεύμα, προ φόρων και επιδοτήσεων, όπως ανακοίνωσε την προηγούμενη Παρασκευή η Eurostat με βάση τις τιμές ηλεκτρισμού, σε όλη την ΕΕ για το πρώτο εξάμηνο 2022» τόνισε ο κ. Τσίπρας και επισήμανε την παράμετρο της χαμηλής αγοραστικής δύναμης των ελληνικών νοικοκυριών, που λειτουργεί συνδυαστικά, βαθαίνοντας την κρίση. Ερμηνεύοντας αυτή τη συνθήκη, «επιλογή του κ. Μητσοτάκη ήταν και είναι, να μην παρέμβει στην αγορά ενέργειας, να μην παρέμβει στα καρτέλ και να αφήσει την αισχροκέρδεια ανενόχλητη» εκτίμησε ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτιμώντας παράλληλα ως «επικοινωνιακό τέχνασμα χωρίς αντίκρισμα» την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής. «Χαρακτηριστικό παράδειγμα για να κατανοήσει κανείς τα υπερκέρδη που ακόμη είναι τρελά, είναι η σύγκριση κόστους και επιδότησης τον μήνα Σεπτέμβρη» ισχυρίστηκε ο κ. Τσίπρας, λέγοντας πως «οι καταναλωτές πληρώνουν περισσότερα από ότι έναν χρόνο πριν».

Εστιάζοντας στις «λάθος αποφάσεις», ο ίδιος ιεράρχησε ως πρώτη την «απόφαση για την βίαιη απολιγνιτοποίηση το 2019», απόφαση «ξαφνικού θανάτου των λιγνιτικών μας μονάδων, ακόμη και της υπερσύγχρονης μονάδας της Πτολεμαΐδας που δεν έχει τεθεί καν σε λειτουργία», όπως είπε. Ακολούθως, την κατάσταση επιδείνωσε, κατά τον κ. Τσίπρα, η «πλήρης απόσυρση του κράτους από τη δυνατότητα να παρεμβαίνει για να εξασφαλίσει χαμηλές και σταθερές τιμές ενέργειας». «Δηλαδή ο δημόσιος βραχίονας που ειδικά σε καιρούς κρίσης πρέπει να παρεμβαίνει, προκειμένου να διασφαλίζει συνθήκες ανθεκτικότητας για την κοινωνία, στη χώρα μας, βρέθηκε νοκ άουτ», συμπέρανε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, προσθέτοντας ακόμη την εγκατάλειψη του μοντέλου ιδιοπαραγωγής – ιδιοκατανάλωσης για τις ΑΠΕ, αλλά και την «πλήρη αδράνεια» των ελεγκτικών μηχανισμών.

«Η κυβέρνηση, δέσμια των ιδεολογικών εμμονών αλλά και ισχυρών συμφερόντων στο χώρο της ενέργειας, απενεργοποίησε από την πρώτη μέρα της θητείας της την δυνατότητα του κράτους να παρεμβαίνει στον τομέα της ενέργειας και αγνόησε αυτό που Η χώρα θα έπρεπε να έχει ως πρώτο στόχο: την ενεργειακή ασφάλεια και αυτονομία, παραδίδοντας τη χώρα στο ρίσκο του εισαγόμενου Φυσικού Αερίου» συνόψισε ο κ. Τσίπρας.

Εγχώριο καπέλο στις τιμές

Τέλος, σταχυολογώντας πτυχές της ενεργειακής κρίσης στο νέο βιβλίο του Καθηγητή, Νικόλα Φαραντούρη, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εστίασε στην «αποτυχημένη διαπραγμάτευση της ΔΕΠΑ με τη Gazprom που κατέληξε σε 30% ακριβότερη προμήθεια ρωσικού Φυσικού Αερίου σε σχέση με την γειτονική Βουλγαρία», στην «πρακτικά ανύπαρκτη ενεργοποίηση των διμερών και μακροπρόθεσμων ενεργειακών συμβολαίων», στη λειτουργία των αγορών και των χρηματιστηρίων ενέργειας και των στρεβλώσεων και κατασκευαστικών σφαλμάτων σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο, μέχρι την «περιγραφή της ρηχής ελληνικής αγοράς και του εγχώριου καπέλου στις τιμές».

Προτείνοντας, αντίθετα, έναν «δίκαιο τρόπο» αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, αυτός συμπεριλαμβάνει, σύμφωνα με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ:

– Την ανάκτηση της πρωτοβουλίας από την δημόσια σφαίρα και τα εργαλεία άσκησης δημόσιας πολιτικής.

– Την έμφαση στον στόχο της αυτονομίας ενέργειας,

– Τη σταθερότητα των τιμών και την αποκέντρωση της παραγωγής ενέργειας σε όφελος όλων, που προσφέρουν οι ΑΠΕ,

– Τη κατεύθυνση των δημοσιονομικών παρεμβάσεων στην πηγή του προβλήματος με στόχο να μειωθούν οι τμές πριν διαχυθειι το πρόβλημα της ακρίβειας παντού και

– Τέλος, την ανάληψη των κατάλληλων πρωτοβουλιών σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο με κοινές ευρωπαϊκές προμήθειες φυσικού αερίου και ανάληψη μέρους του κόστους προμήθειας από ευρωπαϊκούς πόρους, με την έκδοση για παράδειγμα ενός κοινού ευρωπαϊκού ομολόγου.