ΤτΕ: Η οικονομική αβεβαιότητα και οι δυσχέρειες των δανειοληπτών “στριμώχνουν” τις τράπεζες

Η αύξηση της αβεβαιότητας και η άνοδος του ποσοστού των δανειοληπτών σε δυσχέρεια οδηγούν σε μείωση της απόδοσης του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών και συνεπώς σε περιορισμό της ρευστότητάς τους.

Αυτό επισημαίνεται μεταξύ άλλων στο Οικονομικό Δελτίο που εξέδωσε για τον Ιούλιο η Τράπεζα της Ελλάδος στο οποίο περιγράφονται επιγραμματικά οι οικονομικές επιπτώσεις μιας πανδημίας αλλά και οι δίαυλοι μετάδοσής τους.

Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία που επικαλείται η ΤτΕ, κύριος δίαυλος μετάδοσης των συνεπειών μίας υγειονομικής κρίσης στην οικονομία προέρχεται από την πλευρά της προσφοράς, καθώς οι πανδημίες μειώνουν τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα της προσφερόμενης εργασίας.

Η μείωση προκύπτει από την αποχή των νοσούντων από την εργασία τους, από τυχόν υποχρεωτικά μέτρα καραντίνας, που επιβάλλουν την παύση ορισμένων εργασιών και τον περιορισμό του συγχρωτισμού στο χώρο εργασίας, και τέλος από την εθελούσια αποχή υγιών εργαζομένων από την εργασία τους, λόγω του φόβου της ασθένειας.

Επιπλέον, μια πανδημία ενδέχεται να οδηγήσει σε μείωση του αποθέματος παραγωγικού κεφαλαίου, καθώς κάποιες επιχειρήσεις αναγκάζονται να αναστείλουν προγραμματισμένες επενδύσεις ή και να πάψουν τη λειτουργία τους.

Ο δεύτερος δίαυλος μετάδοσης των επιπτώσεων μιας πανδημίας αφορά την πλευρά της ζήτησης. Καθώς μειώνεται το διαθέσιμο εισόδημα, περιορίζονται τα κίνητρα για κατανάλωση και επενδύσεις, ενώ μειωμένες είναι και οι ευκαιρίες για κατανάλωση, λόγω της αναστολής της λειτουργίας εμπορικών καταστημάτων και χώρων εστίασης και αναψυχής. Η αύξηση της αβεβαιότητας σχετικά με τα μελλοντικά εισοδήματα νοικοκυριών και επιχειρήσεων επίσης επιδρά αποτρεπτικά στις καταναλωτικές και επενδυτικές αποφάσεις τους.

Οι πιο πάνω επιδράσεις διαχέονται και πολλαπλασιάζονται διαμέσου του χρηματοπιστωτικού συστήματος, που αποτελεί τον τρίτο δίαυλο μετάδοσης των οικονομικών επιπτώσεων μιας πανδημίας. Παρότι το φυσικό επιτόκιο είναι πιθανόν να μειωθεί, προμηνύοντας μια περίοδο χαμηλών επιτοκίων, είναι αναμενόμενο ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα υποστούν πιέσεις.

Η αύξηση της αβεβαιότητας και η άνοδος του ποσοστού των δανειοληπτών σε δυσχέρεια οδηγούν σε μείωση της απόδοσης του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών και συνεπώς σε περιορισμό της ρευστότητάς τους, αλλά και της προσφοράς τραπεζικών πιστώσεων, επιτείνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομική δραστηριότητα.

Διαμέσου των τριών αυτών διαύλων, υφίσταται μείωση τόσο το παραγόμενο όσο και το δυνητικό προϊόν. Οι οικονομικές επιπτώσεις μιας πανδημίας ενδέχεται, ωστόσο, να διαφέρουν από χώρα σε χώρα, λόγω ασυμμετριών στην οικονομική τους διάρθρωση, έλλειψης συντονισμού μεταξύ τους στα μέτρα αντιμετώπισης της ίδιας της πανδημίας και φαινομένων διάχυσης. Για παράδειγμα, φαίνεται ότι οι ανοικτές οικονομίες, που είναι ενταγμένες στις διεθνείς αλυσίδες αξίας, είναι ιδιαιτέρως ευάλωτες. Πάντως, μετά τη λήξη μιας πανδημίας, η ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας αναμένεται να είναι σχετικά ταχεία.

Οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις μιας πανδημίας μπορούν να μετριαστούν με μια σειρά μέτρων πολιτικής. Προεξάρχουσας σημασίας είναι τα μέτρα που συμβάλλουν στη διατήρηση των υφιστάμενων σχέσεων εργασίας, μέσω της επιδότησης του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους εργασίας. Σημαντική είναι επίσης η ενίσχυση της ρευστότητας των βιώσιμων επιχειρήσεων που πλήττονται από την πανδημία, μέσω επεκτατικής νομισματικής πολιτικής και στοχευμένων δημοσιονομικών μέτρων. Μεσοπρόθεσμα, η αύξηση των δημόσιων επενδύσεων και η δημιουργία κινήτρων για την τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων είναι κρίσιμες για την ταχεία και πλήρη ανάκαμψη της προσφοράς, αλλά και της ζήτησης. Τέλος, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο συντονισμός και η αμοιβαιοποίηση των οικονομικών μέτρων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας μπορεί να αποβεί ιδιαιτέρως επωφελής.

Πηγή: Reporter.gr